— 532 —
Quare dietus imperator nobis humiliter supplicavit, ut
tam in Bambergensi, Ratisponensi et Misnensi civitatibus et
diocesi super praemissa diligenter providendo, quam etiam
in tua provincia Pragensi, quae in regno Boemiae consistit,
ut ibidem pleniore auctoritate virtutes excolantur et vitia
exstirpentur et ut etiam Pragensis ecclesia in sua provincia
amplius honoretur, te et successores tuos, archiepiscopos
Pragenses, qui erunt pro tempore, apostolicae sedis legatos
perpetuos ibidem constituere et creare de benignitate apo-
stolica dignaremur.
Nos itaque praemissis omnibus diligenter attentis ac
super his informatione recepta et cum dictis fratribus delibe-
ratione praehabita, ipsius imperatoris in hac parte supplica-
tionibus inclinati, de dictorum fratrum consilio praedictas civi-
tatem et diocesin Ratisbonensem ab omni jurisdictione, dominio
et potestate, quae archiepiscopus Salzeburgensis, qui est pro
tempore et qui in provincia sua Salzeburgensi, de qua dicta
civitas et diocesis Ratisbonensis, ut praefertur, existunt, apo-
stolicae sedis legatus fore dicitur, in ipsis civitate et diocesi
Ratisponensi jure seu ratione dictae legationis habet seu sibi
quomodocunque et qualitereunque competunt vel competere
possunt, et ab ipsa legatione duntaxat, ex certa scientia
et de apostolicae potestatis plenitudine, in totum eximimus
et plenarie liberamus, teque et successores tuos, Pragenses
archiepiscopos, qui erunt pro tempore, perpetuos apostolicae
sedis legatos in eisdem provincia tua ac in Bambergensi,
Ratisponensi et Misnensi civitatibus et diocesi auctoritate
apostolica facimus, constituimus et creamus, tibi et eisdem
successoribus in eisdem tua provincia ac civitatibus et diocesi,
ut ibidem evellatis, dissipetis atque plantetis et omnia et
singula, quae ad hujusmodi legationis officium de jure per-
tinent, exercere et facere valeatis, vices nostras et legationis
officium perpetuo committentes, necnon contradictores quos-
libet et rebelles auctoritate nostra per censuram ecelesiasticam,
appellatione postposita, compescendi facultatem plenam et
liberam concedentes; non obstantibus quibuseumque constituti-
onibus neenon privilegiis apostolicis, gratiis et literis eidem
