— 268 —
praejudicium oriretur, foretque falcem in messem ponere
alienam; attendentes etiam ingratitudinis maculam, qua Hen-
ricus de Wirnburg, quondam archiepiscopus Moguntinenusis
ipsiusque ecclesiae capitulum, propter adhaesionem Ludovico
quondam de Bavaria, per sanctam Romanam ecclesiam suis
demeritis exigentibus, una cum suis complicibus et adhaeren-
tibus condampnato, faetam contra sanctam dictam Romanam
ecclesiam ac regnum Romanum et sacrum Imperium, et ob
hoc idem Henricus per sanctam Romanam ecclesiam depositus
dampnabiliter asperguntur — deliberatione praevia et matura
super hiis eum nonnullis regis Romanorum, futuris Imperatoris
coelectoribus, et aliis principibus, nostrae tunc temporis
assistentibus majestati, habita, ac de ipsorum consilio pleniori,
dietumque regnum Boemiae duleorosis favoribus ac honoribus
gratiosis, in quantum ex divina nobis providentia permittitur,
prosequi summopere cupientes, praedictorum praelatorum, ducum,
principum, baronum, procerum et nobilium, quos honoris et
felicis status regni Romani et sacri Imperii fideles sollicitos
et sedulos prae caeteris comprobavimus zelatores, supplica-
tioni j quam hiis et nonnullis causis aliis, quae rationabiliter
nos indueunt, rationi consonam et aequitati proximam merito
reputamus, benignius et liberalius inclinati:
quod archiepiscopus Pragensis, qui est et erit pro tem-
pore, reges praefatos Boemiae coronare, eisdemque diadema
imponere, ac gladium, pomum et sceptrum caeteraque insignia
regalia tradere cum solennitate debita valeat, ipsique reges
perpetuis futuris temporibus dictae coronationis ac diademactis,
gladii, sceptri et aliorum insignium regalium impositionis et
traditionis solennia et prout ad regem pertinent, de manibus
ipsius archiepiscopi et successorum suorum devote possint
recipere, prout per sanctissimum patrem dominum nostrum
praedictum, de sacra inunctione et consecratione, caeterisque
solemnitatibus et insignibus ad forum spirituale pertinentibus,
eisdem regibus et archiepiscopis Pragensibus, suisque succes-
soribus, in exaltatione et erectione dictae Pragensis ecclesiae
ad nostri instantiam, ut praedieitur, est concessum, de nostrae
Romanae regiae plenitudine potestatis ac ex certa scientia
