Facsimile view
1092
CHRONICA FRANCISCI P RAGENSIS - Liber tercius
CAPITULUM XXIV.
De graciis a domino rege Romanorum in curia impetratis et obtentis! .
Cum ad omnium sanctorum reverenciam christianorum cunctorum devo-
cio* debeat excitari, specialiter tamen incole regni Boemie ad sancti Wenceslay,
nostri incliti ac gloriosi patroni, laudes et preconia extollenda eo affectuosius et
devocius animo se debent? erigere, quanto magis* certum est in prefato regno mi-
racula varia et saluberrima remedia provenisse et per eius sancta exempla celestis
regni aditum nobis declaratum fuisse. Huius rei gracia ad amorem ipsius et famu-
latum non solum miracula olym per ipsum facta, sed et nostris temporibus meritis
ipsius et intercessionibus quam plurima beneficia divina provenerunt.
Anno namque predicto quidam adolescens bone indolis, de famosa
parentela civili in Kutne montibus propagatus, propter quosdam naturales defec-
tus mutus est effectus, sed cum varia remedia sibi adhibita curacionis causa? in
nullo penitus extiterunt sibi profectura, denique consilio prehabito prefatus ado-
lescens per parentes suos Pragam est adductus, sed nec Prage beneficia medicine
eidem succurrere valuerunt. Porro querentes celestem medicinam ad sepulchrum
sancti prefati ipsum adduxerunt, eidem sacrificium contriti et humiliati cordis
offerentes precesque devotas fundentes exoraverunt, adolescens quoque affectuo-
sis suspiriis cum gemitu interioris hominis sanctum Wenceslaum deprecabatur
pro sanitate recuperanda. Et ecce celestis medicus iam dictus, vota supplicantium
ex alto respiciens, misericorditer affuit, medelam salubrem iuveni contulit, cuncta
impedimenta organorum vocalium exstirpando eum perfecte sanavit. Qui mox
Deo et“ sancto Wenceslao magnis vocibus gracias et laudes referebat; fitque ingens
gaudium suis parentibus, clerus quoque cum populo ipsis sincero affectu con-
gaudebant, Deum in sanctis suis iugiter laudantes.
devocio W | devocia H
animo se debent W | animo sedebunt H
magis W | magna H
causa W | causam H
* et Wlin H
1) Inscriptio capituli cum argumento eius non congruitur.
ao ow
199