EN | ES |

Facsimile view

1092


< Page >

FONTES RERUM BOHEMICARUM Series nova, tomus I. _

CAPITULUM XIX.

Quomodo rex Boemie repulit regem Polonie de finibus suis et de victoria ultramarina miraculosa.

Anno Domini MCCCXLIIIP rex Polonie cum magno exercitu proprio annexo sibi exercitu regis Ungarie ac aliarum gencium multitudine copiosa intra- vit hostiliter terram Opavie! ipsam igne et ferro devastando. Porro dominus Nicolaus, dux terre prefate, non valens pretaxatis resistere, auxilium regis Boemie instantissimis precibus postulavit. Et quia principes solent exercere iusticiam proprias iniurias vindicando aut de offensis sue milicie ac aliorum subditorum sumendo ulcionem, unde rex Boemie advertens periculum in mora, ne* predictus rex memorata terra subiugata suam tyranidem ampliando Moraviam ingrederetur - quia secundum sapientem parvus error in principio est magnus in fine? - huius rei gracia cum suo primogenito, domino marchione Moravie, exercitu validissimo congregato, quem venerabilis pater dominus *Arnestus, sancte ecclesie Pragensis primus archiepiscopus*^, ipsis in auxilium multitudinem copiosam galeatorum et forcium armatorum destinando augmentans nimium amplificavit. Cumque ter- re Opavie cominus appropinquarent, prefatus rex Polonie veritus est a facie eorum, robur et virtutem ipsorum metuendo ad regnum proprium est reversus. Quem principes nostri una cum suis usque ad Cracoviam sunt persecuti? et in obsidione eiusdem per eosdem plurimi sunt precincti baltheo militari et solemp- niter milites effecti.

Bella quoque particularia inter partes adversas extiterunt et multi inimi- corum ceciderunt* et precipue rex Ungarie de interitu militum suorum non modicam sustinuit turbacionem*. Et quia Cracovia propter defectum victualium difficilis erat ad capiendum, conversi sunt ad alias civitates et municiones; et quam pluribus expugnatis et captis invaluit magna fames et victualium defectus. Itaque barones et nobiles regni Boemie et Moravie militibus suis panem per buccellas

3 in mora ne W | in Moravie H

b *.* W | archiepiscopus Arnestus, sancte ecclesie Pragensis primus H

ceciderunt W | deciderunt H

1) Recte a. 1345. Medio mense Iunii rex Poloniae Casimirus in terram Ratiboriensem (Ratiboÿsko), possessionem principis Nicolai Opaviensis (Mikulás Opavsky), invadit. Qui Casimirus, Ludvicus Bavarus et Ludvicus, vex Ungariae, tunc foedus militare contra Boemiam cont raxerunt.

2) Locutio frequens, cf. De minimis crebro fiunt quam maxima dampna (Walther n. 5089, sim. et n. 244, 8286a aL.) V. et Eccli 11, 34: ab scinülla una augetur ignis.

3) Rex Iohannes et marchio Karolus auxilio Nicolao venientes die 29? m. lunii apud civitatem Bohwmín fuerunt, Polonos de terra Ratiboriensi (Ratiborsko) depulerunt et die 12" m. [ulii ad Cracoviam pervenerunt.

4) In suburbiis Cracoviae incendio deletis plura proelia barva commissa sunt, in quibus multi copiarum auxiliarium Ungarorum occisi sunt. In fontibus Hungaricis ex adverso regem Iohannem his copiis missis ad reditum coactum esse firmatur.

186



Text viewManuscript line view