84 Kapitola XXII.
ey buoh raëil élowiekë byti: Naywietéi a prwa gednota gt, gefto gi buoh gt
geden; a wiak te gednoty nezbofi trogice, iakoZ fme giZ o tô pomluwu gmieli;
Neb gedno gt bozítwie, tfi gfu ofoby. A pak druha gt po te w kriftu, panu
nalem, w niemZ take trogice $t, ne ona, ale gina, Geito w niem take nezbori
toho, By nebyl geden krift?. y iku nayprw, eZ {yn bozi, ta gedna ofoba
z {wate trogice, buoh gfa prawy a plny, piigial &lowieczítwie plne a pwe:
tielo y dufi. Ne tak tielo a dufi mienim, by kdy bylo tielo ge? a duíe kromie
bozftwie ge?; Ale ez élowi(e)éi pfigial w fwu ofobu ge? a w gednotu k bozftwi
piirozenie y żadne ofoby ćlowieczie nepiigial gt. Nebyloy (str. 66) nikdy to
dietie w bfife fwe matky, by y buoh hned nebyl y člowiek w tó (we počatku,
tak w brzku chwili, iakž fey počal, tu y bozftwie, tu dufe, tu tielo tak, ež
každe to oftaloy w fw& byti; Ale to fpolu tre gt w ofobie gedne krift? geden
A y nad toy geden, nezli člowiek puhy z tiela a z duíe $t geden.
A tak ta gednota, geitoy w ofobie gedne fyna bożie?, gież nezbofige wiak
ona trogice, zey to bozftwie, dufe a tielo, $t nad gednotu clowieka puheho
a pod onu naywylfi gednotu, Giez buoh gt naygednieifi, iakoZ fme o to(m)
mluwili dfiewe. Ale mezi tiema drzi gednota ona ftfedugi micfto; Neb tak gt
flufne, aby y f tiem bylo podobenftwie, iakoy élowiek puhy geden, y s tiem,
iakoy buoh geden w te gednotie, gefto gie gt kriftus geden, gla fyn Бой!
y fyn élowieëi, Aby y wyffie one gednoty podobnoft byla y nizfie take w ge-
dnotie kriftowie A tak aby ta oboge podobnoft wyfla: iakoż tam u wyffie
gednotie gt bozfłe gedno w fw€ byti, Ale tři fu ofoby; Takeż tuto w kriftu
piepodobnu kakus protiwnofti Troge wiecz gt ofoba gedna. ta trogice ofob
nezbofi gednoty w bozftwi A tu trogice rozlićnych wieci nezbofi gednoty
w ofobie te, geftoy kriftus.
Wizte pak, kakt gt w kriftu gednota nad to, nez gt geden puhy Clowiek.
Diefli, vkaZie na krifta: tento ćlowiek $t buoh neb tento buoh $t pwy člok,
Diefli to w umyfle křeftiáfké, dobřes řekl. Aneb když tielo kriftowo w rowu
leżalo a dufe byla s otci fwatymi, Na tieloli by, na dufili by ukazal, mohl by
byl feci: tot buoh, tot fyn bożi. Ale w też pwdie nebude feleno, vkażic na
tielo neb na dufi, (str. 67) geftoy giż fmrti rozluéeno: tot élot Neb gen dotud
gt élok, donizd gt (v) fpolce dufe s tielé. A tak rku pro tu gednotu, geftoy
wnij pfiial fyn bożi k fwe ofobie, aneb at fku, w fwu ofobu Clowieczítwi Neb '
člowiečie pfirozenie, aby, tyż on ”gfa”, to, coż gt, byl y clo*, nicz gt wiece
poćtu w ofobach fwate trogice nepfibylo.
KTERAK GT TOLIKO SYN BOŽI TRETIE OSOBA, TA WIEĆNA MUDROST,
PRIGELA SAMA ĆLOWIECEST” A NE OTEC ANI DUCH SWATY, A KLADE
TOHO PODOBENSTWIE, DIETI TIEŻI. DWAMEZCIETMA KAPITOLA.
K terak $t to pfiflo, ez gt gen fyn bozi élowie&enttwie w gednotu fwe
ofoby pfigial?
OreEcz. Moll gt to otecz neb duch fwaty takeż iako y fyn véiniti; Ale
‘taktoy to chtiel pan buoh gmieti, Tak gt w radie wiech ofob flawne? bozftwie
