ot
20
L]
ot
30
20 Kapitola XI.
chti(e), vdem. y tot gt pofade bożij mudrofti, eż fu tak klubowe a pfichby
a žily k to” fpofobeny tielefne, zieyme; A pak wole, geftoy nezfcyma a
netielefna, Ale $t duch, hne tak brzo, kterÿ chtie[c] vdem, k toY hnuti
spofoben$. Druha hnutij wnitrzs ma wzdy vftawna w fobic élowiek. À ta
negfu poddana wuoli, Jakoż frdce ma wzdy fwoy bieh bez pfeftanie, w niemz
zaleZie Ziwot. Donidz radi ten prwni, geíto wíim hybe, coż fie hybe, a fam
w fobie nema hnutie y gednoho ani promieny, pan hofpodin. od frdce Pak
ma a befe fwe hnutie a fwoy bich krew w Żilach po wie tielu, v wietffich
y w menfich. w plicech, gefto powietfim frdce obwlazugi, dyfic, takc gt bich
vftawny. leć bdi lec {pi clowiek, ti biehowe w niem nepfeftanu, A nevftanc
tiem biehé frdce ani zily ani plice. tak gt diwnie bozfka mudroft zpofiediła
a naftrojila!
Druhe hnutie biech fekl to: kdyż rofte nieco a gde v welikoft z malofti,
Aneb kdyż hyne nieco, cz vbywa ge?. Ktoż giny neż Buoh fpofobil "hnutie"
to w pfirozeni? Jakoż se nic famo, coż gt nebylo, nemohlo vcziniti, takeZ
nemoż famo febe pfiwietćiti. A tak y w tom geft diwna mudroft zpofobu
bożie? vkazana.
Tretie hnutij gt, toho nema gine ftwo- (str. 40) fenie neZ zwiefe niektere,
gefto ma dufi a moż nieleho zadati, ać y bez rozu”. To hnutie geft w te
dufi Zadoft, gefto tahne myfl, at myfl ma fluti zwicKete y nerozûne®, k nie-
čemu, gefto widi, flyffi, wonij, chutna. Neb liboft dotéenie toho aneb toho
drZi w pamieti niekaky iako obraz y potahne fe Zadofti kakus, hledage libe?
a chtie zbyti nelibe°; Aneb kdyZ Нет Гм} zwiefecym pfirozeñim mny nieco
fobie nelibe?, y potahne fe k to", Aneb nieco protiwneho, y kryge fe toho. diwne
fpofobenie Bożie mudrofti, eZ zwiere bez rozumu, newieda, by toto z tohoto
a toto z tohoto wyniti mohlo neb gmielo; Awfak ma Zadoft kakus prirozenu,
gefto tahne k toY, w niemZ zalezi Ziwot geho aneb plod ge?! Diwna mudroft,
gefoy zwicfeti dala oko A tu mocz, aby widielo! też o vchu, też o chuti
w vftech neb o woni w nofe neb éziti rozlióznu wiecz Dotcenim tiela, gefto
pak Zadofti hyba.
Ctwrte hnutie pfiflufie gen k élowieku neb k andielu, gefto w rozuY czini
promienu to hnutie, A což nema rozumu, k toY to hnutie neprifluffie. Nob
to hnutij gt, kdyZ rozû k onom? neb k onomu obratime, A wečas gey iafnicgi
ma, weczas potuchlegi. dofti Diwiti fe w tó hnutij nalezne czlo*, kdyZ znamena,
coy onen rozü neftwofeny nad tento ftwofeny — rozû, Geftoy vmicl fw$ ro-
zumem tento rozü tak diwnie a wzdy fprawedliwie vcziniti y poriediti; Gefto
wlech lidij cziny, wuole, myflenie v prawdie poricdi a rozünic; kak moZ y ze
zle? zlych wybrati dobrc, zlj dobre? ze zle? gich nepiiwede, Ale Нет dobrý,
gefto milugi gey, gimZ diwnÿ fpofobë Bozij mudrofti wiecko $t pomoczno
k- (str. 41) dobre*.
