Kapitola XLV. 67
kterymż chtie, Az by dal gim p to gich przyrozenie bieh wefti przed fie.
Ptoż kdyz czie fwobodne wuoly/ geffto vffagy (obie wrazy wpokoru- gimz
pokornych nadiege powzdwihuge przezefyl nas padmuże tak welikeho Ale
że fie $t pokanim oprawil, to $t nas powzdwihlo. Proto y fwaty Auguftyn
die: Nikdy czlowiek nema hrziechow welikofti wazyti bez bożie milofti Ani
dobroty bożie bez vprzieme geho fprawedlnofti. a kdyz by to wiediel czlowiek,
za to, by on ten nebyl a ftrzieczy fie hrziechu. A takez, by gediny miel byti
fpafen, miel by uffati, ze on ten bude, a cziniti dobrze. Amen.
DIETKY. (XLV)
B tiem nemilegy (str. 136) bohu, kto geft byl v welikych hrzieffiech,
ačz fie y pokage?
OrEcz. Mnoho geft przikladow, że boh wffeczko odpufftie zawinnienie,
ktoz geho wiernie picze, wiecz toho neopaczy k hanbie geho ani tiem menie
bude geho milowati, YakoZ geft fwate marzie magdalenie vczinil, Swatemu
Petru, Swatemu Pawlu y mnoho ginym, A w nich vkazal, ze kde geft hrziech
oplynul, tu £t nad to mohl dar milofti geho oplynuti.
Ay fwaty Petr w fwem flybu neftal. Zaprzel, by |ne]znal kryfta; a, klna
fie y przilahage, tee krzywdy potwrzowal. A kdyz wiernie toho zelel, tak
(hola boh odpuftil to gemu, że potom poruczil gemu weffken koftel. Swaty
Pawel byl hubcze fwatych, nechtiel pamieti gmena kryftowa oftawiti. A kdyż
fwoy blud poznal a zelel wiernie toho, welice w niem oplynul dar bozie
milofti, ze gim wiera ofwiecena. Też fwata Marzie Magdalena w kakych hrzie-
{песЬ byla, na boh netbagicz, miloft k tielefne zadofti obratiwffy! a yakz
k fobie przyffla a Zelela fwe marnofti, wzala ynhed dary božie, w nichz byla
ynhed wzaczna bohu: Proti hrdofti pokoru, Proti neczifte, fmilne milofti miloft
czyftu a wruczy k bohu a horzkoft fkruffenie frdeczneho; Proti fwym tielefnym
rozkoffem padla k noham fyna boZieho; wlafy tiemy, gym(i) mnohe drazdila
k fmilftwu, trzela nohy praffne fynu bozieY, oftawffy w nych fmylne libofti.
Tomu fie diwie fwaty Bernart, die: Y co rzku o twé milofrdij, dobry
Gezyffy, Ze nicz menie hrzieffneho nemilugefs, kdyZ fie obrati, (str. 137) nezly
toho, geffto fie gt hrziechem nikdy nezkalel? Die take fwaty Auguftyn: Ne
tit fu w ne(na)wifti bohu, gefíto fu hrzieffily, ale tij, geffto z hrziechu nechtie
wítati. A rzek boh fkrze proroka: To, že geft byl hrzieffny, nebude ffkoditi
hrzieffnemu, kdyz fie odwrati od fwych hrziechow.
Ale tak nam to milofrdie bożie k vżytku, acz fie obratiti k bohu ne-
opozdime A nebudemly hrziechow k hrziechó prżyczinieti. A welmi ge ftraffn[i]e,
przywyknucz hrzieffyti, opozdienie! Neb, yakozt wzdy, to rzku: fam fwu mocy
czlowiek nemoz ztrhati dyablowych fwazkow A, geffto fem rzekl fwateho
Pawla powiedienie, że tu oplywa dar bożie milofti, kdez gt byl hrziech oplynul.
Ne we wffecht to tak wychazie, ale gedno w tiech, geffto fie k bohu v wruczy
5*
25
