Kapitola XXV. 39
ge?, Mat znamenanie mudrofti ge? oflepenj$ tmu neznaüie Буду ofwietiti
frdečňe oči, aby zťele k to", coy Bwda, A znamenie dobroty božie mat w nas
miloft rozňetiti.
Tot gfu ta tři fwietla, gefto[y] (str. 76) magi w nas tii dňi včiniťi, w nichz,
magic fwietlo, delati mame, doniżd noc nepfigde, w ňiž y geden nemož dělati.
Ale ktoz dela w techto tfech dnech vzitethe, ten pak w noci fladk$ fnem
vfne; neb fladky gt fen tech, ktoż delagi, leć malo leć mnoho gedie. A ta-
kowy v prawde bude moci feci: Ja fpim a bdi me frdce. Smrt mienimt noci
a vínutim. ktoż delagi w techto tfech dnech dobre fkutki k zaflużeni wiećne
chwaly, wieduc a magic to w pamieti, że po fmrti nic nebudu moci k za-
flużeńi fkutkow wiece pficiniti, Tit budu (ladky fen mieti, le¢t mnoho zkufie
leč malo vtefenie zde na fwiete duchownie?. kdyżt fie proto od fkutkow do-
brych nerozpacie, Mozt pak feci, kdyzt vmře: Ja fpim a me frdce bdij; neb
tielo leżi mrtwo, ale duch ge? bude w radofti vtefene w nebefkem bydle.
O TRECH DNECH DUCHOWNICH A WNITRNICH, CO ZNAMENAGI, .T. BAZEN
BOŽIE, PRAWDU A MILOST SWATU. DETI TIEZI. XxV. K*
tech dnech mož fnad byti ono flowo rozomieno, geito pwi: Tot gfu
dnowe, gefto ge fnabdieti mame. Mily tatiku, by dele ńieco pomluwil
o lich, aby nam w myfl pewniegie wefli.
(O)rEc. Ktoż by byl w boze vpokogen od hluku neprazdni s tiemto
fwietë a chtel to znamenati, vziel by, że glu tii dni fwietla nezfeyme?, geito
wfak rozdiel magi a fiekake rozeznahie mezi febu a Gińe rozdiel w duchow-
niem Ziwotu wnitihim. Prwy den $t bazen bozie. Toho dne flüce gt moc
božie, Druhy deň gt prawda, ten ma fwe flâce mudroft bozi; Tfeti den gt
miloft {wata, ta gde od toho fllice tretie?, od welike Бойе dobroti.
(str. 77) Neb ktoz zna a pomni Boži dobrotu, Ktož zna a pomni mudroft
bozi, **to by boha nemilo!, kto by pwdy neéciüil, wieda, eZ chce prawde mu-
droft prawa a rozezna gi? A ktoż tak fylnu bożi moc zna a pomni, kak by
fe nebal take moci? WizteZ, dietki, eZ gfu gini toto dnowe nafi wnitfńi a gini
obecñi.w cafu. Dnowe obecñi, w cafu bieZiec, minu nam, ac my y nechcé;
Ale oni wiitiüi dnowe mohu nà oftati aZ na wicki, budemli chtieti. A wiak
chtenie nafe zaleži na daru božie milofti. Pľano gt o bazni boZi, eZ oftane
wieki wiekom; A o prawde nenie chyby, eZ na wieki oítane, Neb by prawdy
nebylo, nelze $t toho; A ktož fe tahne ku prawde, pfigme gei pwda, kdyZ
fe vkaže. A take pifmo fwied¢i o milofti, eż ňikdy nefegde, Ale dogde
plne? w ond fwietu (wrchowaňe. O kak gfu to dobři dnowe, gefto ňikd(y)
neminu! Ale kacy glu to dnowe, gefto aňi na chwilku mohu poftati, o nichž
die pzorok: Clo* a iako feno dnowe ge?? O tech dnech die ieremias: Hofpo-
dine, to ty wies, NeZadal f& dne lidfke?. Ale iob byl pln dňi dobrych, o ňemž
die pilmo: vmfel, ftar a pln gfa dii. Dij tech, geíto migegi, y gedent pln
c
10
15
25
