Úraz podtlakem v bazénu je skupina specifických raritních poranĕní s velkým rizikem fatálních důsledků. Častĕjší obĕtí s častĕji vážnějšími důsledky jsou zejména malé dĕti. Při tomto druhu poranĕní dochází ve vĕtší či menší míře k tonutí postiženého. Případ 19-letého pacienta zachyceného v oblasti hýždí nezajištěným otvorem sací drenáže zajímavĕ ilustruje nĕkteré zvláštnosti této problematiky. Preventivní opatření jsou v současnosti již známá, problém bývá vĕtšinou s jejich důslednou aplikací. K fatálním příčinám patří kromĕ utonutí, hypovolemický šok z náhlé redistribuce tekutin třetího prostoru a eviscerace s devastací vnitřních orgánů. Lokalizované často bizardní a velké otoky a sufúze lze v naprosté vĕtšinĕ případů řešit konzervativnĕ. Pro prevenci je klíčové rozšíření informace o existenci těchto poranĕní do obecného povědomí. Pro jejich správný management je pak důležité prohlubování povědomí a sdílení zkušeností s řešením těchto raritních poranĕní v odborné veřejnosti., Swimming pool suction injuries are unique and rare with a substantive risk of fatal consequences. Little children under the age of 8 are the most frequent victims with serious injuries. Drownings of different seriousness are also a usual part of accidents. The case of a 19 year old man trapped in the gluteal area by a unsecured suction drainage hole illustrates the uniqueness of this problem in an interesting way. Prophylactic arrangements are well known but the problem is with their strict application. Fatal causes excluding drowning include hypovolemic shock from the sudden redistribution of intersticial fluid and blood and also the evisceration of the bowel and other abdominal organs. Localised often bizarre and large swellings and sufusions can be treated nonoperatively in the vast majority of cases. For the prevention of these injuries it is important to inform the public and increase their awareness to these injuries. It is also crucial for the correct management of these injuries a deeper awareness of this issue and a sharing of experiences and solutions with other experts., and J. Škach, P. Kašák, J. Šrám
Zlomeniny lopatky představují otevřenou kapitolu traumatologie pohybového aparátu. Jejich pochopení není možné bez základních anatomických a klinických znalostí. Značná část zlomenin lopatky je sdružena s dalšími závažnými poraněními, především hrudníku. Zásadní pro diagnostiku a léčebný postup je rtg vyšetření, především obě Neerovy projekce a 3D CT rekonstrukce. Dosud používané klasifikace je třeba revidovat, neboť nereflektují reálné typy zlomenin. U dislokovaných zlomenin je nutno zvážit operační léčbu. Ta není urgentní a lze ji provést až do tří týdnů po primárním úrazu. Vzhledem k tomu, že jde o závažný, ale řídký typ poranění, je lépe tyto zlomeniny koncentrovat na specializovaná pracoviště., Scapular fractures are still a challenge in traumatology of the musculoskeletal apparatus. Their proper understanding is impossible without fundamental anatomical and clinical knowledge. A considerable part of scapular fractures is associated with other severe injuries, particularly to the chest. Essential for diagnosis and treatment of these fractures is radiographic examination, primarily both Neer projections and 3D CT reconstructions. The classifications used so far should be revised as they do not reflect real types of these fractures. Operative treatment should be considered in displaced scapular fractures. Such treatment is not urgent as these fractures may be operated on within up to three weeks of the primary injury. Due to the fact that this is a severe but rare injury, they should be referred to specialized centres., and J. Bartoníček, M. Tuček, O. Naňka