The presented study evolved from authors considerations devoted to expected crediabiity of results obtained by finite element methods especially in cases when comparisons with those of experiment are not available. Thus, assessing the validity of numerical results one has to rely on the employed method of the solution itself. Out of many situations which might be of importance, we paid our attention to comparison of results obtaned by different element types, two different time integration operators, mesh refinements and finally to frequency analysis of the loading pulse and that of output signals expressed in displacements and strains obtained by solving a well defined transient task in solid continuum mechanics. Statistical tools for the quantitative assessment of 'close' solutions are discussed as well. and Obsahuje seznam literatury
The paper attempts to define the development of professional language that constitutes an instrument of communication for Polish journalists. This problem has not been a subject of linguistic analyses to date and thus there are no comprehensive studies of the vocabulary associated with the emergence of periodicals or with work in radio and television crews, which makes establishing the origins and stages of the development of this variant of Polish a highly difficult task. Therefore, the paper preliminarily discusses the development of this professiolect, based on the characterisation of the evolution of the journalistic profession and with reference to the technological changes that influenced the way of preparing materials in the Polish context. The author distinguishes four phases of the evolution of this sublanguage: (1) the protoprofessiolectal period (17th–18th century), (2) the establishment of a professional code (19th century – early 20th century), (3) the period of unstable development (early 20th century – 1980s/1990s) and (4) of dynamic evolution (since the 1980s/1990s). and W artykule podjęto próbę określenia etapów rozwoju języka zawodowego będącego narzędziem komunikacji polskich dziennikarzy. Problem ten nie był do tej pory przedmiotem lingwistycznych analiz i nie istnieją kompleksowe opracowania na temat specyficznej leksyki związanej z tworzeniem czasopism czy pracą w zespołach radiowo-telewizyjnych, dlatego ustalenie genezy i faz ewolucji tej odmiany polszczyzny jest zadaniem bardzo trudnym. W związku z tym na podstawie charakterystyki rozwoju zawodu dziennikarza i w odniesieniu do przemian technologicznych, jakie miały wpływ na sposób opracowywania materiałów, w artykule wstępnie omówiono proces kształtowania się na polskim grunc ie wspomnianego języka zawodowego. Autorka wyróżnia cztery fazy ewolucji tego subjęzyka: (1) faza protoprofesjolektalna (XVII–XVIII w.), (2) ukonstytuowanie się języka zawodowego (XIX w. – początek XX w.), (3) okres niestabilnego rozwoju (początek XX w. – lata 80. XX w.) oraz (4) intensywnej ewolucji (od lata 80/90).