s-101
| immo quod metuunt nimis numquam moueri posse nec tolli putant prona est timori semper in peius fides |
s-102
| demersus ac defossus et toto insuper oppressus orbe quam uiam ad superos habet |
s-103
| quam tunc habebat cum per arentem plagam et fluctuantes more turbati maris adit harenas bisque discedens fretum et bis recurrens cumque deserta rate deprensus haesit Syrtium breuibus uadis et puppe fixa maria superauit pedes |
s-104
| iniqua raro maximis uirtutibus fortuna parcit nemo se tuto diu periculis offerre tam crebris potest quem saepe transit casus aliquando inuenit |
s-105
| sed ecce saeuus ac minas uultu gerens et qualis animo est talis incessu uenit aliena dextra sceptra concutiens Lycus |
s-106
| urbis regens opulenta Thebanae loca et omne quicquid uberi cingit solo obliqua Phocis quicquid Ismenos rigat quicquid Cithaeron uertice excelso uidet et bina findens Isthmos exilis freta non uetera patriae iura possideo domus ignauus heres nobiles non sunt mihi aui nec altis inclitum titulis genus sed clara uirtus qui genus iactat suum aliena laudat |
s-107
| rapta sed trepida manu sceptra obtinentur omnis in ferro est salus quod ciuibus tenere te inuitis scias strictus tuetur ensis |
s-108
| alieno in loco haut stabile regnum est una sed nostras potest fundare uires iuncta regali face thalamisque Megara ducet e genere inclito nouitas colorem nostra |
s-109
| non equidem reor fore ut recuset ac meos spernat toros quod si impotenti pertinax animo abnuet stat tollere omnem penitus Herculeam domum |
s-110
| inuidia factum ac sermo popularis premet |
s-111
| ars prima regni est posse inuidiam pati |
s-112
| temptemus igitur fors dedit nobis locum |
s-113
| namque ipsa tristi uestis obtentu caput uelata iuxta praesides adstat deos laterique adhaeret uerus Alcidae sator |
s-114
| quidnam iste nostri generis exitium ac lues noui parat |
s-115
| quid temptat |
s-116
| o clarum trahens a stirpe nomen regia facilis mea parumper aure uerba patienti excipe |
s-117
| si aeterna semper odia mortales gerant nec coeptus umquam cedat ex animis furor sed arma felix teneat infelix paret nihil relinquent bella tum uastis ager squalebit aruis subdita tectis face altus sepultas obruet gentes cinis |
s-118
| pacem reduci uelle uictori expedit uicto necesse est |
s-119
| particeps regno ueni sociemur animis pignus hoc fidei cape continge dextram |
s-120
| quid truci uultu siles |
s-121
| egone ut parentis sanguine aspersam manum fratrumque gemina caede contingam |
s-122
| prius extinguet ortus referet occasus diem pax ante fida niuibus et flammis erit et Scylla Siculum iunget Ausonio latus priusque multo uicibus alternis fugax Euripus unda stabit Euboica piger |
s-123
| patrem abstulisti regna germanos Larem patrium quid ultra est |
s-124
| una res superest mihi fratre ac parente carior regno ac Lare odium tui quod esse cum populo mihi commune doleo pars quota ex illo mea est |
s-125
| dominare tumidus spiritus altos gere sequitur superbos ultor a tergo deus |
s-126
| Thebana noui regna quid matres loquar passas et ausas scelera |
s-127
| quid geminum nefas mixtumque nomen coniugis nati patris |
s-128
| quid bina fratrum castra |
s-129
| quid totidem rogos |
s-130
| riget superba Tantalis luctu parens maestusque Phrygio manat in Sipylo lapis |
s-131
| quin ipse toruum subrigens crista caput Illyrica Cadmus regna permensus fuga longas reliquit corporis tracti notas |
s-132
| haec te manent exempla dominare ut libet dum solita regni fata te nostri uocent |
s-133
| agedum efferatas rabida uoces amoue et disce regum imperia ab Alcide pati |
s-134
| ego rapta quamuis sceptra uictrici geram dextra regamque cuncta sine legum metu quas arma uincunt pauca pro causa loquar nostra |
s-135
| cruento cecidit in bello pater |
s-136
| cecidere fratres |
s-137
| arma non seruant modum nec temperari facile nec reprimi potest stricti ensis ira bella delectat cruor |
s-138
| sed ille regno pro suo nos improba cupidine acti |
s-139
| quaeritur belli exitus non causa |
s-140
| sed nunc pereat omnis memoria cum uictor arma posuit et uictum decet deponere odia |
s-141
| non ut inflexo genu regnantem adores petimus hoc ipsum placet animo ruinas quod capis magno tuas es rege coniunx digna sociemus toros |
s-142
| gelidus per artus uadit exanguis tremor |
s-143
| quod facinus aures pepulit |
s-144
| haut equidem horrui cum pace rupta bellicus muros fragor circumsonaret pertuli intrepide omnia thalamos tremesco capta nunc uideor mihi |
s-145
| grauent catenae corpus et longa fame mors protrahatur lenta non uincet fidem uis ulla nostram moriar Alcide tua |
s-146
| animosne mersus inferis coniunx facit |
s-147
| inferna tetigit posset ut supera assequi |
s-148
| telluris illum pondus immensae premit |
s-149
| nullo premetur onere qui caelum tulit |
s-150
| cogere |
s-151
| cogi qui potest nescit mori |
s-152
| effare potius quod nouis thalamis parem regale munus |
s-153
| aut tuam mortem aut meam |
s-154
| moriere demens |
s-155
| coniugi occurram meo |
s-156
| sceptrone nostro famulus est potior tibi |
s-157
| quot iste famulus tradidit reges neci |
s-158
| cur ergo regi seruit et patitur iugum |
s-159
| imperia dura tolle quid uirtus erit |
s-160
| obici feris monstrisque uirtutem putas |
s-161
| uirtutis est domare quae cuncti pauent |
s-162
| tenebrae loquentem magna Tartareae premunt |
s-163
| non est ad astra mollis e terris uia |
s-164
| quo patre genitus caelitum sperat domos |
s-165
| miseranda coniunx Herculis magni sile partes meae sunt reddere Alcidae patrem genusque uerum |
s-166
| post tot ingentis uiri memoranda facta postque pacatum manu quodcumque Titan ortus et labens uidet post monstra tot perdomita post Phlegram impio sparsam cruore postque defensos deos nondum liquet de patre |
s-167
| mentimur Iouem Iunonis odio crede |
s-168
| quid uiolas Iouem |
s-169
| mortale caelo non potest iungi genus |
s-170
| communis ista pluribus causa est deis |
s-171
| famuline fuerant ante quam fierent dei |
s-172
| pastor Pheraeos Delius pauit greges |
s-173
| sed non per omnes exul errauit plagas |
s-174
| quem profuga terra mater errante edidit |
s-175
| num monstra saeua Phoebus aut timuit feras |
s-176
| primus sagittas imbuit Phoebi draco |
s-177
| quam grauia paruus tulerit ignoras mala |
s-178
| e matris utero fulmine eiectus puer mox fulminanti proximus patri stetit |
s-179
| quid qui gubernat astra qui nubes quatit non latuit infans rupis Idaeae specu |
s-180
| sollicita tanti pretia natales habent semperque magno constitit nasci deum |
s-181
| quemcumque miserum uideris hominem scias |
s-182
| quemcumque fortem uideris miserum neges |
s-183
| fortem uocemus cuius ex umeris leo donum puellae factus et claua excidit fulsitque pictum ueste Sidonia latus |
s-184
| fortem uocemus cuius horrentes comae maduere nardo laude qui notas manus ad non uirilem tympani mouit sonum mitra ferocem barbara frontem premens |
s-185
| non erubescit Bacchus effusos tener sparsisse crines nec manu molli leuem uibrare thyrsum cum parum forti gradu auro decorum syrma barbaricum trahit post multa uirtus opera laxari solet |
s-186
| hoc Euryti fatetur euersi domus pecorumque ritu uirginum oppressi greges hoc nulla Iuno nullus Eurystheus iubet ipsius haec sunt opera |
s-187
| non nosti omnia ipsius opus est caestibus fractus suis Eryx et Eryci iunctus Antaeus Libys et qui hospitali caede manantes foci bibere iustum sanguinem Busiridis ipsius opus est uulneri et ferro inuius mortem coactus integer Cycnus pati nec unus una Geryon uictus manu |
s-188
| eris inter istos qui tamen nullo stupro laesere thalamos |
s-189
| quod Ioui hoc regi licet Ioui dedisti coniugem regi dabis et te magistro non nouum hoc discet nurus etiam uiro probante meliorem sequi |
s-190
| sin copulari pertinax taedis negat uel ex coacta nobilem partum feram |
s-191
| umbrae Creontis et Penates Labdaci et nuptiales impii Oedipodae faces nunc solita nostro fata coniugio date |
s-192
| nunc nunc cruentae regis Aegypti nurus adeste multo sanguine infectae manus |
s-193
| dest una numero Danais explebo nefas |
s-194
| coniugia quoniam peruicax nostra abnuis regemque terres sceptra quid possint scies |
s-195
| complectere aras nullus eripiet deus te mihi nec orbe si remolito queat ad supera uictor numina Alcides uehi |
s-196
| congerite siluas templa supplicibus suis iniecta flagrent coniugem et totum gregem consumat unus igne subiecto rogus |
s-197
| hoc munus a te genitor Alcidae peto rogare quod me deceat ut primus cadam |
s-198
| qui morte cunctos luere supplicium iubet nescit tyrannus esse diuersa inroga miserum ueta perire felicem iube |
s-199
| ego dum cremandis trabibus accrescit rogus sacro regentem maria uotiuo colam |
s-200
| pro numinum uis summa pro caelestium rector parensque cuius excussis tremunt humana telis impiam regis feri compesce dextram |