Ανάμεσα στις δυνάμεις της κυβέρνησης Παπανδρέου περιλαμβάνονταν άνδρες της χωροφυλακής, η νεοσύστατη Εθνοφυλακή, η ορεινή ταξιαρχία Ρίμινι υπό τον Θρασύβουλο Τσακαλώτο, ο Ιερός Λόχος, μαθητές της σχολής Ευελπίδων, μέλη των πρώην Ταγμάτων Ασφαλείας, ενώ υποστηρίζονταν από βρετανικές μηχανοκίνητες δυνάμεις.
Συμμετείχαν επίσης μέλη αντιστασιακών και άλλων οργανώσεων όπως η ΠΕΑΝ, η Ιερή Ταξιαρχία, η ΡΑΝ, η φοιτητική ΕΣΑΣ, η Εθνική Δράση, ο ΕΔΕΣ Αθηνών, η φιλοβασιλική Χ και άλλες μικρότερες ομάδες.
Ο συγγραφέας Γ. Μαργαρίτης στο βιβλίο του για την περίοδο του Εμφυλίου πολέμου αναφέρει ότι οι Βρετανοί μάλλον παρακολουθούσαν παρά συμμετείχαν ενεργά στις μάχες και αυτό γιατί δεν ήθελαν να έχουν απώλειες.
Μετά την ήττα του το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αποχώρησε από την Αθήνα, μαζί με χιλιάδες υποστηρικτές του, που κατ' άλλους - όπως κατά τον τότε νέο Ελασίτη Ριχάρδο Σωμερίτη - ήταν όμηροι.
Επίσης κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών έδρασε η οργάνωση του ΚΚΕ ΟΠΛΑ, τα μέλη της οποίας δολοφόνησαν μεγάλο αριθμό αντιφρονούντων μεταξύ των οποίων και πολλούς Τροτσκιστές, όπως περιγράφει ο τροτσκιστής Στίνας στο βιβλίο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ.
Τα γεγονότα του Δεκέμβρη του '44 στην Αθήνα θεωρούνται η δεύτερη φάση του Ελληνικού Εμφυλίου (ο «δεύτερος γύρος» κατά τη μεταπολεμική οπτική) και οδήγησαν στην τρίτη φάση («τρίτο γύρο»), που τερματίστηκε το 1949 με την (στρατιωτική) ήττα του Κ.Κ.Ε.
Στην αντικομμουνιστική ιδεολογία προστέθηκε για πρώτη φορά εκείνη την εποχή το παράδειγμα (προς αποφυγή, κατά τον βασιλέα και τους Άγγλους) της Σοβιετικής Ένωσης.
Η πλήρης απαξίωση του έργου των μπολσεβίκων στην ΕΣΣΔ και η προσωπική επίθεση κατά του Στάλιν είναι σημεία τις Ιστορίας που ακόμα και σήμερα, 60 χρόνια μετά, αμφισβητούνται από πολλούς.
Ήταν η πρώτη φορά που οι «σύμμαχοι» διαχώριζαν ανοιχτά την θέση τους από τους Σοβιετικούς, τον μπολσεβικισμό και τον σοσιαλισμό, γεγονός που προανήγγειλε την περίοδο του «Ψυχρού Πολέμου».
Στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης προσήλθαν προς απολογία στον ανακριτή οι εννιά τελευταίοι κατηγορούμενοι, από το σύνολο των 35 που είχαν συλληφθεί για συμμετοχή σε εμπορία ναρκωτικών που εξαρθρώθηκε από την Ασφάλεια Θεσσαλονίκης.
Την ίδια ώρα έξω από το δικαστικό μέγαρο είχαν συγκεντρωθεί αστυνομικοί προερχόμενοι από το Βόλο για να συμπαρασταθούν στον κατηγορούμενο διοικητή τους και προκειμένου να αποδοκιμάσουν τους συναδέλφους τους που τον συνέλαβαν.
Επίσης, πρόκειται να προφυλακιστούν και άλλοι πέντε συγκατηγορούμενοί του οι οποίοι απολογούνταν σήμερα το πρωί ενώπιον της Δ' ειδικής ανακρίτριας Θεσσαλονίκης.
Η νέα στρατιωτική συμφωνία που υπεγράφη με τις Φιλιππίνες δεν έχει σκοπό τον έλεγχο της Κίνας, δήλωσε ο Πρόεδρος Ομπάμα κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με τον Πρόεδρο των Φιλιππίνων Μπενίνιο Ακίνο.
Ο αμερικανός Πρόεδρος σημείωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εποικοδομητικές σχέσεις με την Κίνα και 'στόχος της συμφωνίας είναι η διασφάλιση του σεβασμού των διεθνών κανόνων συμπεριλαμβανομένου και του τομέα των διεθνών διαφορών'.
Το κινεζικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Ζινχουά αποκάλεσε τη συμφωνία με τις Φιλιππίνες 'ιδιαίτερα ανησυχητική, δεδομένου ότι μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που η Μανίλα αντιμετωπίζει το Πεκίνο.'
Στο μεταξύ, διαδηλώσεις κατά της επίσκεψης του Προέδρου Ομπάμα και κατά της νέας αμυντικής συνεργασίας των Ηνωμένων Πολιτειών με τις Φιλιππίνες πραγματοποιήθηκαν στην πρωτεύουσα της χώρας.
Σύμφωνα με τους διαδηλωτές η συμφωνία μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Φιλιππίνων είναι αντίθετη προς τις δημοκρατικές κατακτήσεις που επιτεύχθηκαν με το κλείσιμο των στρατιωτικών βάσεων των Ηνωμένων Πολιτειών στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Ένας από τους πρωτοστάτες των διαδηλώσεων, ο Ρενάτο Ρέγιες, ανέφερε ότι η συμφωνία που υπεγράφη από τον πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών στις Φιλιππίνες υπονομεύει την ανεξαρτησία της χώρας.
Από την πλευρά του ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, προσπάθησε να εξουδετερώσει τις ανησυχίες, λέγοντας ότι η συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών δεν αφορά την αμερικανική κυριαρχία στις Φιλιππίνες, αλλά τη συνεργασία των δύο χωρών σε θέματα στρατιωτικής εκπαίδευσης, ασκήσεων και δραστηριοτήτων, ώστε οι Φιλιππίνες να μπορούν να ανταποκριθούν γρήγορα σε μια σειρά από προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών καταστροφών και της τρομοκρατίας.
Κορυφαίος παράγων ήταν η εμπλοκή της Μεγάλης Βρετανίας στην αντίσταση με πρωτεύοντα στόχο τον πόλεμο κατά του άξονα αλλά και με δευτερεύοντα στόχο να ελέγξει τις μεταπολεμικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
Σημαντικό επιβαρυντικό στοιχείο ήταν η απουσία μιας δημοκρατικά νομιμοποιημένης αρχής που θα διηύθυνε τον αντιστασιακό αγώνα εξ ονόματος του ελληνικού λαού.
Η εξόριστη κυβέρνηση στο Κάιρο δεν είχε ποτέ τεθεί στην κρίση του ελληνικού λαού καθώς της κατοχής είχε προηγηθεί η δικτατορία του Μεταξά και αυτή είχε με τη σειρά της προέλθει από ανώμαλες πολιτικές εξελίξεις.
Η μεγαλύτερη αντιστασιακή οργάνωση ήταν το ΕΑΜ και το στρατιωτικό του παρακλάδι, ο ΕΛΑΣ που είχε ιδρυθεί με πρωτοβουλία του ΚΚΕ αλλά στην μεγαλύτερη του ακμή είχε στις γραμμές του κατά πλειοψηφία μη κομμουνιστικά μέλη.
Υπήρχαν ακόμη ο ΕΔΕΣ με επικεφαλής τον Ναπολέοντα Ζέρβα που συσπείρωνε πλήθος αξιωματικών του προπολεμικού ελληνικού στρατού, η σοσιαλδημοκρατική ΕΚΚΑ καθώς και άλλες οργανώσεις.
Όταν ο πόλεμος άρχισε να γέρνει υπερ των συμμάχων, οι αντιστασιακές οργανώσεις επεδίωξαν πέρα από τον αγώνα, να επηρεάσουν το πολιτικό μέλλον της χώρας.
Αυτό σε παραλληλισμό με τους ανταγωνισμούς μεταξύ των νικητριών δυνάμεων που είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται και συμπληρωμένο από το βαθμιαίο πέρασμα των ταγμάτων ασφαλείας και των λοιπών δοσιλογικών οργανώσεων στο πλευρό της δεξιάς διαμόρφωσε τα δύο στρατόπεδα.
Ακολούθησαν, το Δεκέμβριο_του_1944, τα 'Δεκεμβριανά' στην περιοχή της Αθήνας, ανάμεσα στους αντάρτες του ΕΛΑΣ και τις δυνάμεις που ήσαν πιστές στην μόλις επαναπατρισμένη εξόριστη κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Γ. Παπανδρέου και είχαν την υποστήριξη βρετανικών τμημάτων.
Μετα το τέλος των Δεκεμβριανών και την συνθηκολόγηση του ΕΑΜ με την συμφωνία της Βάρκιζας επακολούθησε μία περίοδος κατά την οποία ομάδες της άκρας δεξιάς βρήκαν την ευκαιρία να προβούν σε πράξεις αντεκδίκησης εναντίον οπαδών του ΕΑΜ-ΚΚΕ (περίοδος λευκής τρομοκρατίας).
Η Ταχυδρομική Υπηρεσία των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι 'θα σταματήσει τη διανομή αλληλογραφίας το Σάββατο, στα πλαίσια σχεδίου για την εξοικονόμηση περίπου 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως.
Η διακίνηση αλληλογραφίας μέσω ταχυδρομείων έχει σημειώσει κάθετη πτώση στις ΗΠΑ λόγω της χρήσης ηλεκτρονικών μηνυμάτων και του διαδικτύου για επικοινωνία.
Στα 356 π.Χ. κάτω από την απειλή των Θρακών, οι κάτοικοι ζητούν τη βοήθεια του Φιλίππου Β΄, ο οποίος, διαβλέποντας την οικονομική και στρατηγική σημασία της πόλης, την καταλαμβάνει, την οχυρώνει και την μετονομάζει σε Φιλίππους.
Σε αυτόν ανάμεσα σε άλλα μνημεία, σώζεται το αρχαίο θέατρο 8.000 θέσεων, κτίσμα του βασιλιά Φιλίππου Β΄ στα μέσα του 4ου π.Χ. αιώνα, το οποίο έχει αναστηλωθεί και κάθε καλοκαίρι φιλοξενεί τις παραστάσεις του Φεστιβάλ Φιλίππων - Θάσου.
Επίσης, ο επισκέπτης μπορεί να συναντήσει ρωμαϊκά ερείπια, περίφημες παλιοχριστιανικές Βασιλικές, το Βυζαντινό Οκτάγωνο των Φιλίππων, ερείπια από τη ρωμαϊκή αγορά, τα λουτρά, την παλαίστρα, τη φυλακή του Αποστόλου Παύλου, το βαπτιστήριο της Λυδίας (της πρώτης Ευρωπαίας Χριστιανής), αλλά και υπολείμματα ρωμαϊκών και βυζαντινών τειχών.
Στο 51ο λεπτό, ο τερματοφύλακας της Μάντσεστερ Σίτι, Τζο Χάρτ, απέκρουσε την εκτέλεση φάουλ του Ξαντάο, αλλά ο Βραζιλιάνος κατάφερε να σπρώξει την μπάλα στα δίκτυα.
Ο Φιδέλ Κάστρο έγινε πρωθυπουργός της Κούβας τον Φεβρουάριο_του_1959, και κράτησε την εξουσία μέχρι που την παρέδωσε προσωρινά στον αδελφό του Ραούλ Κάστρο τον Ιούλιο_του_2006.
Αρχικά ο Κάστρο ήταν συνταγματικός φιλελεύθερος και εθνικιστής, αν και ριζοσπάστης εθνικιστής, και η νίκη του καλωσορίστηκε τόσο στην Κούβα όσο και στις ΗΠΑ, παρόλο που η συνοπτική εκτέλεση 500 αστυνομικών και άλλων που κατηγορήθηκαν ότι ήταν πράκτορες του καθεστώτος Μπατίστα προκάλεσε άμεσα ανησυχία.
Κατά τη διάρκεια του 1959 η κυβέρνηση Κάστρο πήρε δημοφιλή μέτρα, όπως η ανακατονομή της γης, η κρατικοποίηση οργανισμών κοινής ωφελείας και ο αδίστακτος πόλεμος κατά της διαφθοράς, συμπεριλαμβανομένων του κλεισίματος της βιομηχανίας τζόγου και της εκδίωξης των Αμερικανών μαφιόζων.
Για όσους ήταν εκτός, παρέμενε άγνωστη η μεγάλη επιρροή που ασκούσε στην κυβέρνηση Κάστρο ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, Αργεντινός μαρξιστής και ένας από τους στενότερους συμβούλους του Κάστρο.
Ο Γκεβάρα συνασπίστηκε με τον αδελφό του Κάστρο, τον Ραούλ, και έπεισαν τον Φιδέλ Κάστρο να συμμαχήσει με τους κομουνιστές και κατά συνέπεια και με τη Σοβιετική Ένωση.
Ο Γκεβάρα έπαιξε επίσης καταλυτικό ρόλο στο να πείσει τον Κουβανό κομουνιστή ηγέτη Μπλας Ρόκα Καλδέριο να εγκαταλείψει την εχθρότητά του προς τον Κάστρο και να προσπαθήσει να αποκτήσει έλεγχο της επαναστατικής κυβέρνησης εκ των έσω.
Οι Σοβιετικοί άρπαξαν αμέσως την ευκαιρία να αποκτήσουν πολιτική ισχύ στην αμερικανική ήπειρο και υποσχέθηκαν απεριόριστη βοήθεια και στήριξη αν ο Κάστρο ασπαζόταν τον κομουνισμό.
Ενώ η κυβέρνηση του Αϊζενχάουερ αρχικά καλωσόρισε την πτώση του Μπατίστα, η κρατικοποίηση εταιρειών που ανήκαν σε βορειοαμερικανούς (με εκτιμημένη αξία 1 δισ. δολάρια ΗΠΑ) και η εκδίωξη πολλών συντηρητικών με ισχυρούς φίλους στις ΗΠΑ δημιούργησαν εχθρότητα και οι Κουβανοί εξόριστοι έγιναν γρήγορα μια ισχυρή ομάδα λόμπι στις ΗΠΑ, ισχύ την οποία διατηρούν μέχρι σήμερα.
Παρόλο που ο ίδιος ο Κάστρο δεν θεωρήθηκε κομουνιστής, οι ΗΠΑ ήταν ενήμερες για τον ρόλο του Τσε Γκεβάρα και την αναθέρμανση των σχέσεων ανάμεσα στον Κάστρο και τους Κουβανούς κομουνιστές.
Αυτό με τη σειρά του, ώθησε τον Κάστρο να απομακρυνθεί από οποιαδήποτε φιλελεύθερα στοιχεία που υπήρχαν στο επαναστατικό του κίνημα και να στραφεί προς τους κομουνιστές.
Τον Οκτώβριο_του_1959 ο Κάστρο δήλωσε ότι επρόσκειτο φιλικά προς τους κομουνιστές, παρόλο που ο ίδιος δεν ήταν ακόμη κομουνιστής, και τα φιλελεύθερα και αντι-κομουνιστικά στοιχεία της κυβέρνησης διώχθηκαν, με πολλούς αρχικούς υποστηρικτές να φεύγουν από τη χώρα και να ενώνονται με την εξόριστη κοινότητα στο Μαϊάμι.
Με φόντο τον Ψυχρό Πόλεμο, οι ΗΠΑ θεώρησαν ανεπίτρεπτη την επιρροή των Σοβιετικών στην αμερικανική ήπειρο και εγκρίθηκαν σχέδια για απομάκρυνση του Κάστρο από την εξουσία.