| s-1
| adtendite ne iustitiam vestram faciatis coram hominibus ut videamini ab eis |
| s-2
| alioquin mercedem non habebitis apud Patrem vestrum qui in caelis est |
| s-3
| cum ergo facies elemosynam noli tuba canere ante te sicut hypocritae faciunt in synagogis et in vicis ut honorificentur ab hominibus |
| s-4
| amen dico vobis |
| s-5
| receperunt mercedem suam |
| s-6
| te autem faciente elemosynam nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua ut sit elemosyna tua in abscondito et Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi |
| s-7
| et cum oratis non eritis sicut hypocritae qui amant in synagogis et in angulis platearum stantes orare ut videantur ab hominibus |
| s-8
| amen dico vobis |
| s-9
| receperunt mercedem suam |
| s-10
| tu autem cum orabis intra in cubiculum tuum et cluso ostio tuo ora Patrem tuum in abscondito |
| s-11
| et Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi |
| s-12
| orantes autem nolite multum loqui sicut ethnici |
| s-13
| putant enim quia in multiloquio suo exaudiantur |
| s-14
| nolite ergo adsimilari eis |
| s-15
| scit enim Pater vester quibus opus sit vobis antequam petatis eum |
| s-16
| sic ergo vos orabitis |
| s-17
| Pater noster qui in caelis es sanctificetur nomen tuum |
| s-18
| veniat regnum tuum |
| s-19
| fiat voluntas tua sicut in caelo et in terra |
| s-20
| panem nostrum supersubstantialem da nobis hodie et dimitte nobis debita nostra sicut et nos dimisimus debitoribus nostris |
| s-21
| et ne inducas nos in temptationem sed libera nos a malo |
| s-22
| si enim dimiseritis hominibus peccata eorum dimittet et vobis Pater vester caelestis delicta vestra |
| s-23
| si autem non dimiseritis hominibus nec Pater vester dimittet peccata vestra |
| s-24
| cum autem ieiunatis nolite fieri sicut hypocritae tristes |
| s-25
| demoliuntur enim facies suas ut pareant hominibus ieiunantes |
| s-26
| amen dico vobis quia receperunt mercedem suam |
| s-27
| tu autem cum ieiunas ungue caput tuum et faciem tuam lava ne videaris hominibus ieiunans sed Patri tuo qui est in abscondito |
| s-28
| et Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi |
| s-29
| nolite thesaurizare vobis thesauros in terra ubi erugo et tinea demolitur ubi fures effodiunt et furantur |
| s-30
| thesaurizate autem vobis thesauros in caelo ubi ne que erugo ne que tinea demolitur et ubi fures non effodiunt ne c furantur |
| s-31
| ubi enim est thesaurus tuus ibi est et cor tuum |
| s-32
| lucerna corporis est oculus |
| s-33
| si fuerit oculus tuus simplex totum corpus tuum lucidum erit |
| s-34
| si autem oculus tuus nequam fuerit totum corpus tuum tenebrosum erit |
| s-35
| si ergo lumen quod in te est tenebrae sunt tenebrae quantae erunt |
| s-36
| nemo potest duobus dominis servire |
| s-37
| aut enim unum odio habebit et alterum diliget aut unum sustinebit et alterum contemnet |
| s-38
| non potestis Deo servire et mamonae |
| s-39
| ideo dico vobis ne solliciti sitis animae vestrae quid manducetis ne que corpori vestro quid induamini |
| s-40
| nonne anima plus est quam esca et corpus plus est quam vestimentum |
| s-41
| respicite volatilia caeli quoniam non serunt ne que metunt ne que congregant in horrea |
| s-42
| et Pater vester caelestis pascit illa |
| s-43
| nonne vos magis pluris estis illis |
| s-44
| quis autem vestrum cogitans potest adicere ad staturam suam cubitum unum |
| s-45
| et de vestimento quid solliciti estis |
| s-46
| considerate lilia agri quomodo crescunt |
| s-47
| non laborant ne c nent |
| s-48
| dico autem vobis quoniam nec Salomon in omni gloria sua coopertus est sicut unum ex istis |
| s-49
| si autem faenum agri quod hodie est et cras in clibanum mittitur Deus sic vestit quanto magis vos minimae fidei |
| s-50
| nolite ergo solliciti esse dicentes |
| s-51
| quid manducabimus aut quid bibemus aut quo operiemur |
| s-52
| haec enim omnia gentes inquirunt |
| s-53
| scit enim Pater vester quia his omnibus indigetis |
| s-54
| quaerite autem primum regnum et iustitiam eius |
| s-55
| et omnia haec adicientur vobis |
| s-56
| nolite ergo esse solliciti in crastinum |
| s-57
| crastinus enim dies sollicitus erit sibi ipse |
| s-58
| sufficit diei malitia sua |
| s-59
| et egressus inde abiit in patriam suam |
| s-60
| et sequebantur illum discipuli sui |
| s-61
| et facto sabbato coepit in synagoga docere |
| s-62
| et multi audientes admirabantur in doctrina eius dicentes |
| s-63
| unde huic haec omnia |
| s-64
| et quae est sapientia quae data est illi et virtutes tales quae per manus eius efficiuntur |
| s-65
| nonne iste est faber filius Mariae frater Iacobi et Ioseph et Iudae et Simonis |
| s-66
| nonne et sorores eius hic nobis cum sunt |
| s-67
| et scandalizabantur in illo |
| s-68
| et dicebat eis Iesus quia |
| s-69
| non est propheta sine honore nisi in patria sua et in cognatione sua et in domo sua |
| s-70
| et non poterat ibi virtutem ullam facere nisi paucos infirmos inpositis manibus curavit |
| s-71
| et mirabatur propter incredulitatem eorum et circumibat castella in circuitu docens |
| s-72
| et convocavit duodecim |
| s-73
| et coepit eos mittere binos et dabat illis potestatem spirituum inmundorum |
| s-74
| et praecepit eis ne quid tollerent in via nisi virgam tantum non peram non panem ne que in zona aes sed calciatos sandaliis et ne induerentur duabus tunicis |
| s-75
| et dicebat eis |
| s-76
| quocumque introieritis in domum illic manete donec exeatis inde |
| s-77
| et quicumque non receperint vos ne c audierint vos exeuntes inde excutite pulverem de pedibus vestris in testimonium illis |
| s-78
| et exeuntes praedicabant ut paenitentiam agerent |
| s-79
| et daemonia multa eiciebant et unguebant oleo multos aegrotos et sanabant |
| s-80
| et audivit Herodes rex manifestum enim factum est nomen eius et dicebat quia |
| s-81
| Iohannes Baptista resurrexit a mortuis |
| s-82
| et propterea inoperantur virtutes in illo |
| s-83
| alii autem dicebant quia |
| s-84
| Helias est |
| s-85
| alii vero dicebant |
| s-86
| propheta est quasi unus ex prophetis |
| s-87
| quo audito Herodes ait |
| s-88
| quem ego decollavi Iohannem hic a mortuis resurrexit |
| s-89
| ipse enim Herodes misit ac tenuit Iohannem et vinxit eum in carcere propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui quia duxerat eam |
| s-90
| dicebat enim Iohannes Herodi |
| s-91
| non licet tibi habere uxorem fratris tui |
| s-92
| Herodias autem insidiabatur illi |
| s-93
| et volebat occidere eum ne c poterat |
| s-94
| Herodes enim metuebat Iohannem sciens eum virum iustum et sanctum |
| s-95
| et custodiebat eum et audito eo multa faciebat et libenter eum audiebat |
| s-96
| et cum dies oportunus accidisset Herodes natalis sui cenam fecit principibus et tribunis et primis Galilaeae |
| s-97
| cum que introisset filia ipsius Herodiadis et saltasset et placuisset Herodi simul que recumbentibus rex ait puellae |
| s-98
| pete a me quod vis et dabo tibi |
| s-99
| et iuravit illi quia |
| s-100
| quicquid petieris dabo tibi licet dimidium regni mei |