| s-901
| Luik, |
| s-902
| Gent |
| s-903
| Luxemburg |
| s-904
| Wenen |
| s-905
| New York |
| s-906
| Philadelphia, |
| s-907
| Parijs |
| s-908
| De Koninklijke Musea voor Schone Kunsten te Brussel bezitten met hun 150 stuks de rijkste Magritte-verzameling ter wereld. |
| s-909
| Deze kwam vooral tot stand door giften en legaten van familie en vrienden van de kunstenaar. |
| s-910
| Onder impuls van de directeur Michel Draguet is het museum, met de steun van Suez, van plan tegen september 2007 een apart Magrittemuseum te openen in de Altenlohvleugel waardoor men zich kan profileren met deze Belgische surrealist. |
| s-911
| Bibliografie |
| s-912
| Tentoonstellingscatalogus « Retrospectieve MAGRITTE », Paleis voor Schone Kunsten, Brussel, 1978, 206 blz. |
| s-913
| Tentoonstellingscatalogus « René Magritte en het Surrealisme in België », Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, Brussel, 1982, 322 blz. |
| s-914
| Tentoonstellingscatalogus « Het bekoorlijke is mooi (Irène, Scut, Magritte and C °) », Museum voor Moderne Kunst te Brussel, 1996, 558 blz. |
| s-915
| Schilderijen |
| s-916
| René Magritte maakte onder andere de schilderijen: |
| s-917
| Onder de Belgische kunstschilders was de surrealist René François Ghislain Magritte (Lessen, 21 november 1898 -- Schaarbeek, 15 augustus 1967), één van de bekendste. |
| s-918
| « The Eternally Obvious », 1948 |
| s-919
| « Het rijk der lichten II », 1950 |
| s-920
| « Het balkon van Manet », 1950 |
| s-921
| « De boom », 1959 |
| s-922
| « Les Bijoux Indiscrets », 1963 |
| s-923
| « Untitled Poster for Magritte Exhibition », 1966 |
| s-924
| « De gedachte die ziet », 1965 |
| s-925
| « L'Oeil », 1968 |
| s-926
| « Les Amants (The lovers) » |
| s-927
| « Perspective: Madame Récamier by David » |
| s-928
| « De Geliefden », 1928 |
| s-929
| « The Eye » |
| s-930
| « Rose and Pear; The Means of Existence » |
| s-931
| « The Six Elements » |
| s-932
| « Le Chemin du Ciel » |
| s-933
| « Le Therapeute », sculptuur |
| s-934
| « La clef de verre », 1959 |
| s-935
| « De dreigende moordenaar », 1927 |
| s-936
| « De valse spiegel », 1928 |
| s-937
| « The Empty Mask », 1928 |
| s-938
| « Poging tot het onmogelijke » (Le Perraux-sur Marne), 1928 |
| s-939
| « De sleutel der dromen », 1930 |
| s-940
| « Portret », 1935 |
| s-941
| « Time Transfixed », 1938 |
| s-942
| « Gezicht van boven, 1947 » |
| s-943
| Externe links |
| s-944
| Magritte Museum - Esseghemstraat 135 - Brussel |
| s-945
| Foundation Magritte |
| s-946
| Magritte online museum |
| s-947
| schilderijen, biografie |
| s-948
| Homepage René Magritte-expert Jan Bron |
| s-949
| René Magritte op artcyclopedia met veel links |
| s-950
| Biografie |
| s-951
| Magritte was nauwelijks 14 jaar oud toen men zijn moeder dood uit de Samber haalde, na een wanhoopsdaad. |
| s-952
| In zijn werk verwijst hij meermaals naar dit drama met het thema van een gesluierde vrouw waarvan het aangezicht bedekt is. |
| s-953
| Van 1916 tot 1920 kreeg hij een opleiding aan de Brusselse Academie, onder leiding van Gisbert Combaz, Emile Vandamme-Sylva en Constant Montald. |
| s-954
| In 1922 trouwde hij met Georgette Berger. |
| s-955
| Hij had twee broers: Raymond en Paul. |
| s-956
| Debuut |
| s-957
| Zijn debuut resulteerde in kubistisch, futuristisch en abstract werk, onder invloed van zijn werkbaas Victor Servranckx in de behangpapierfabriek Peters-Lacroix. |
| s-958
| Na de kennismaking met het werk van Giorgio de Chirico, in 1925, begon zijn werk surrealistische elementen te assimileren. |
| s-959
| De Chirico beeldt voorwerpen zeer realistisch af maar in totaal verschillende causale en temporele contexten. |
| s-960
| Zo beklemtoont hij de raadselachtigheid van de objectenwereld. |
| s-961
| Ook de conventionele orde en de plaatsing van de dingen wordt op die wijze geïroniseerd. |
| s-962
| Magritte maakte vooral schilderijen (olie op doek), maar ook gouaches, voorwerpen en collages. |
| s-963
| Door de zware verfransende druk vanwege de overheid, door de inwijking van Walen en Fransen ontstond toen ook een aanhoudende verfransing van de bevolking. |
| s-964
| Niettemin kregen de Franstaligen slechts rond het midden van de twintigste eeuw numeriek de overhand. |
| s-965
| Samen met deze evolutie groeide ook het hoofdstedelijke gebied. |
| s-966
| Begin 19e eeuw telde dat slechts een zestal gemeenten rond de hoofdstad. |
| s-967
| Naarmate de verstedelijking en de verfransing oprukte werden omringende gemeenten geannexeerd. |
| s-968
| Dat gebeurde bij tienjaarlijkse talentelling. |
| s-969
| Eenmaal daarbij het aantal Franstaligen en tweetaligen boven bepaalde grenzen raakten, werd de betrokken gemeente bij het hoofdstedelijke gebied gevoegd. |
| s-970
| De nieuwe Belgische staat zorgde voor een aanzienlijke versnelling in de uitbouw van Brussel. |
| s-971
| In 1830 was Brussel een Brabantse, Diets- en later Nederlandstalige stad. |
| s-972
| Na de onafhankelijkheid kende het een sterke inwijking van Fransen (gevluchte revolutionairen en anderen), en van Waalse ambtenaren die het jonge Belgische bewind aantrok uit de Waalse provincies om er haar nationale administratie mee te bemannen. |
| s-973
| Dat bewind werd namelijk beheerst door de hogere burgerij en de adel. |
| s-974
| Enkel deze groepen genoten toen stemrecht. |
| s-975
| Zij wensten de nationale instellingen enkel in hun eigen taal uit te bouwen. |
| s-976
| Hierdoor werd echter het Nederlands radicaal verbannen uit alle instellingen en uit het bestuur. |
| s-977
| Deze taalkundige discriminatie viel dus samen met zware sociale en politieke discriminatie van de gewone bevolking (en lagere burgerij). |
| s-978
| In de negentiende eeuw kende Brussel ook een sterke industriële ontwikkeling. |
| s-979
| Eigen Brusselse instellingen: agglomeratie en gewest |
| s-980
| Eigen instellingen verkreeg Brussel slechts vrij laat, eerst met een Agglomeratieraad, daarna, tien jaar na het Vlaamse en Waalse gewest, met haar eigen hoofdstedelijke gewestinstelling. |
| s-981
| Bij deze stap in de federalisering werd de machtspositie van de Franstaligen in België beschermd. |
| s-982
| Voor 40% van de bevolking kregen ze in de meeste opzichten 50% van de nationale bestuursmandaten, evenals dubbele meerderheden en alarmbelprocedures. |
| s-983
| De afspraak daarbij was dat deze oververtegenwoordiging in evenwicht werd gebracht met waarborgen voor de Vlamingen in Brussel (slechts 20% van de Brusselse bevolking). |
| s-984
| In praktijk proberen de meeste Franstalige politici echter deze waarborgen systematisch uit te hollen. |
| s-985
| Op lokaal-Brussels vlak eisten ze steeds meer verdelingen van mandaten en functies in het openbaar ambt op basis van de taal van de dossiers, daar waar ze deze regel in de nationale instellingen radicaal afwezen ten voordele (voor hen) van forfaitaire 50/50-verdeelsleutels. |
| s-986
| De huidige institutionele regeling voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is dan ook vrij ingewikkeld. |
| s-987
| Dat is het resultaat van ettelijke rondes staatshervormingen waarbij de Franstaligen Brussel proberen uit te bouwen als 'une région-à-part entière', daar waar de Vlamingen Brussel meer zien in een lagere, intermediaire bestuursvorm - een sterk opgewaardeerde agglomeratie annex provincie. |
| s-988
| Het gewestelijke statuut voor Brussel lijkt niet altijd het meest geschikt in verhouding tot de omvang en aard van het gewest. |
| s-989
| Zo had, vanwege van het gewestelijke statuut, dit zuiver verstedelijkt gewest bijvoorbeeld ook lang een minister voor landbouw. |
| s-990
| Anderzijds slaagt Brussel er niet in de gespecialiseerde diensten voor bescherming tegen toxische ongevallen, vervuiling en dergelijke uit te bouwen (cfr. schandaal van de Marly-branden). |
| s-991
| Met name de arbeidsbemiddeling, streekeconomie, mobiliteit en rampenbescherming lijden onder het gebrek aan kritische omvang én aan de aanhoudende weigering tot samenwerking met de andere deelstatelijke instellingen, Wallonië, de Franse Gemeenschap en Vlaanderen. |
| s-992
| Actualiteit |
| s-993
| Brabant 900 jaar in 2006 |
| s-994
| In 2006 is het Brabant 900 jaar. |
| s-995
| Hier wordt gevierd dat negen eeuwen geleden in 1106 aan de graaf van Leuven de hertogstitel (Hertog van Brabant) werd verleend. |
| s-996
| De graven van Leuven en hertogen van Brabant en hunne nazaten maakten daarvan gebruik door hun macht en hun grondgebied te vergroten. |
| s-997
| Uiteindelijk ontstond zo het Hertogdom Brabant, een van de toonaangevende gewesten van de Nederlanden. |
| s-998
| Het omvatte de huidige provincies Noord-Brabant, Antwerpen, Vlaams-Brabant, Waals-Brabant en het hoofdstedelijk gewest Brussel. |
| s-999
| In het jaar 2006 worden tal van activiteiten georganiseerd in het kader van Brabant 1106-2006, waarvoor veel (internationale) bezoekers worden verwacht in Nederland en Vlaanderen / België voor het Brabant 900 jaar. |
| s-1000
| Taal |