s-2
| Vlaams Kartel |
s-3
| In de zomer van 2003 waren er gesprekken aan de gang met de CD&V over de vorming van een kartel, maar niet iedereen binnen de N-VA was daar even gelukkig mee. |
s-4
| Op 2 september 2003 van hetzelfde jaar werd dan ook bekend dat de gesprekken afgesprongen waren, omdat de CD&V niet tegemoet kwam aan de eis van de N-VA om bij een regeringsvorming vijf resoluties over de aandachtspunten bij een staatshervorming te respecteren. |
s-5
| Na het afspringen van de onderhandelingen zag het er dus naar uit dat de N-VA alleen naar de verkiezingen zou trekken. |
s-6
| Op 14 februari 2004 ging de CD&V dan toch het engagement aan, en samen met de slechte peilingen voor de N-VA was dit voldoende om een kartel tot stand te brengen. |
s-7
| Onder de kartelnaam CD&V/N-VA namen ze vervolgens deel aan de Vlaamse parlementsverkiezingen van 2004. |
s-8
| Het kartel werd de grootste politieke formatie in Vlaanderen met iets meer dan 1 miljoen stemmen, of 26%. |
s-9
| Vooraanstaande leden |
s-10
| Partijleiding |
s-11
| Bart De Wever: algemeen voorzitter (sinds 23 oktober 2004) |
s-12
| Frieda Brepoels: ondervoorzitter |
s-13
| Louis Ide: ondervoorzitter |
s-14
| Mark Demesmaeker: algemeen secretaris |
s-15
| Johan De Turck: algemeen penningmeester |
s-16
| Sebastian Luyten: voorzitter Jong N-VA |
s-17
| Jan Hofkens: voorzitter partijraad |
s-18
| Leden in het Vlaams Parlement |
s-19
| Kris Van Dijck |
s-20
| Mark Demesmaeker |
s-21
| Bart De Wever |
s-22
| Jan Loones |
s-23
| Jan Peumans |
s-24
| Helga Stevens |
s-25
| Leden in de Kamer van Volksvertegenwoordigers |
s-26
| Nieuw-Vlaamse Alliantie |
s-27
| Patrick De Groote |
s-28
| Leden in het Europees Parlement |
s-29
| Frieda Brepoels |
s-30
| Regeringsleden |
s-31
| Geert Bourgeois: Minister van Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media, Toerisme en Ontwikkelingssamenwerking in de Vlaamse regering Leterme I (2004 -) |
s-32
| Fractievoorzitters in de Provincieraad |
s-33
| Antwerpen: Gerda Van Langendonck |
s-34
| West-Vlaanderen: Wilfried Vandaele |
s-35
| Oost-Vlaanderen: Jan De Cuyper |
s-36
| Vlaams-Brabant: Herman Van Autgaerden |
s-37
| Limburg: Vic Putzeys |
s-38
| Zie ook |
s-39
| Jong N-VA, de jongerenafdeling van de N-VA |
s-40
| Externe link |
s-41
| Nieuw-Vlaamse Alliantie, afgekort als « N-VA », is een Vlaamse politieke partij. |
s-42
| N-VA |
s-43
| In 2001 ontstond er onenigheid in de Volksunie over het al dan niet goedkeuren van het Lambermont-akkoord over de verdere staatshervorming. |
s-44
| De partij werd ontbonden, en na een referendum werd beslist dat de groep 'Vlaams-Nationaal' de erfgenaam van de Volksunie werd. |
s-45
| Omdat net geen 50% van de leden zich achter de groep Vlaams-Nationaal schaarden, mocht ze de naam Volksunie niet behouden. |
s-46
| Uit deze groep ontstond in de herfst van 2001 de Nieuw-Vlaamse Alliantie. |
s-47
| Programma |
s-48
| Het grote kernpunt van de partij is de vraag naar een onafhankelijke staat Vlaanderen binnen Europa. |
s-49
| Zoals Bart de Wever het plastisch uitdrukt: 'Als twee mensen naar de dokter gaan met verschillende ziektes (lees: Vlaanderen en Wallonië) kan de dokter hen zelden beter maken als hij beiden hetzelfde medicijn moet meegeven'. |
s-50
| Dat deze partij die onafhankelijkheid enkel via politieke wegen nastreeft, heeft men benadrukt door in het programma te schrijven dat vrede een prioriteit is. |
s-51
| Een ander streefdoel, is een partij worden die geen standpunten inneemt omdat deze toevallig meer stemmen leveren, maar ook moeilijkere standpunten die samengaan met hun politieke mening. |
s-52
| Op economisch vlak willen ze de belastingen, volgens de theorie van de Laffer-curve brengen naar een optimum, eventueel via een vervlakking van het belastingsstelsel en gaat men meer naar een ethisch gecorrigeerde aanbodeconomie, maar vooral de belasting op arbeid moet, volgens het N-VA-programma drastisch verlaagd te worden, omdat deze in België een van de hoogste is van de niet-communistische landen. |
s-53
| Onder andere door deze hoge belasting dreigen bedrijven als Ford-Genk en BASF-Antwerpen uit te wijken naar het buitenland. |
s-54
| Voorts zijn ze niet voor directe democratie, en geloven in een, verbeterde, Vlaamse, volksvertegenwoordigend stelsel, met een sterke parlementaire inmenging. |
s-55
| Algemeen kan je de N-VA centrum- rechts beschouwen, maar velen binnen N-VA gaan zich eerder centrum noemen, maar algemeen is de onderstroom en ligt het programma bij een sociaal, rechtse stroom, men kan de partij ook linken aan het Paleoconservatisme, en het « Compassionate Conservatism », waar eigen responsabiliteit enorm belangrijk is in een gedachtevorming, « eigen verantwoordelijkheid, met respect voor de gemeenschap, voor het milieu », dat is een belangrijk woordgebruik in het N-VA-programma; men kan de partij ook wel een liberaal-conservatieve aard aanmeten. |
s-56
| Verkiezingen |
s-57
| Kiesdrempel |
s-58
| Onder leiding van Geert Bourgeois ging de partij in 2003 voor de eerste maal naar de verkiezingen, maar ze slaagden er enkel in West-Vlaanderen in om de gloednieuwe kiesdrempel van 5% te halen. |
s-59
| De partij behield dus enkel Geert Bourgeois als parlementslid, en was niet meer vertegenwoordigd in de Senaat. |
s-60
| Ook bij de Vlaamse parlementsverkiezingen in juni 2004 was er een kiesdrempel van 5%. |
s-61
| Deze moesten ze halen om niet uit het Vlaamse parlement te verdwijnen. |
s-62
| De Vlaamse Vervoermaatschappij De Lijn is verantwoordelijk voor het vervoer per bus en tram binnen het Vlaams Gewest. |
s-63
| Het Vlaams Gewest beheert ook de gewestwegen in Vlaanderen. |
s-64
| Zie ook |
s-65
| Vlaanderen |
s-66
| Lijst van Vlaamse gemeenten |
s-67
| Vlaamse vlaggen |
s-68
| Externe links |
s-69
| Dag Vlaanderen |
s-70
| Toerisme Vlaanderen |
s-71
| website Vlaamse overheid |
s-72
| Vlaams Gewest |
s-73
| Het Vlaams Gewest is een deel van België, met als hoofdstad Brussel. |
s-74
| Meestal wordt het « Vlaams Gewest » gewoon Vlaanderen genoemd, het gewest is een deel van de Belgische structuur van « gemeenschappen en gewesten ». |
s-75
| De officiële taal is Nederlands. |
s-76
| Door de onmiddellijke fusie van de Vlaamse gewestelijke en gemeenschapsinstellingen (wat bij het Waalse gewest en de Franse gemeenschap níét het geval is) bestaan er in praktijk géén aparte diensten, noch bestuursraden, noch een deelregering voor het Vlaamse gewest. |
s-77
| De bevoegdheden van het Gewest zijn vastgelegd in de Belgische Grondwet en de Bijzondere Wet op de Hervorming van de Instellingen. |
s-78
| Het heeft geen bevoegdheden in Brussel. |
s-79
| Zie: Vlaanderen. |
s-80
| De ISO 3166-2-code van het Vlaams Gewest is « BE-VLG ». |
s-81
| Provincies van Vlaanderen (gewest) |
s-82
| Antwerpen |
s-83
| Limburg |
s-84
| Oost-Vlaanderen |
s-85
| Vlaams-Brabant |
s-86
| West-Vlaanderen |
s-87
| Oppervlakte en bevolking |
s-88
| (cijfers van 1-1-2006) |
s-89
| oppervlakte: 13.521 km²; 41,5% van de Belgische oppervlakte |
s-90
| bevolking: 6.078.600; 57,8% van de Belgische bevolking |
s-91
| Verkeer en Vervoer |
s-92
| Gemeenten met een stadstitel hebben een « (stad) » achter de naam |
s-93
| Gouverneurs |
s-94
| Bestuur |
s-95
| De provincieraad van Vlaams-Brabant werd voor het eerst verkozen in 1994. |
s-96
| Hij telt 84 zetels. |
s-97
| De zetelverdeling is als volgt (provincieraadsverkiezingen 2000): |
s-98
| CD&V: 22 |
s-99
| VLD: 21 |
s-100
| sp.a: 12 |
s-101
| Vlaams Belang: 10 |