| s-504
| Ауыл кісілері тысқа шықты. |
| s-505
| Бір безер ит еді. |
| s-506
| Ақтардың тұтылғанын сонда білді... |
| s-507
| 'Кәпірді' құшақтаған арам қолымды қайтіп әкемнің адал дастарқанына апарып, қайтіп бір табақтан ас ішермін? |
| s-508
| Менің күйеуім ше? |
| s-509
| Менде не сын қалды дейсің? |
| s-510
| Мыналарды көргенде өзі жазылған соң, Бекболат: 'ауру қалай жазылмасын?' — деп ойлады. |
| s-511
| Бекболат сыртқы есікті ашып тысқа шықты. |
| s-512
| Еліне тезірек қайтқысы келді. |
| s-513
| Мен, міне, құдайдың жарық күнін көрдім, жазылдым. |
| s-514
| Ол осы күнде не күйде екен? |
| s-515
| Әлде орыстар өлтіріп тастады? |
| s-516
| Әлдебір сары орыспен құшақтасып отыр? |
| s-517
| Сол кім екен?.. |
| s-518
| Бекболат амандасты. |
| s-519
| Онымен таласқандай мұның не айбыны, не күші бар? |
| s-520
| Бірақ Бекболат бұл ойын неге білдірсін? |
| s-521
| Бірін қалдырмай ұстап әкелді. |
| s-522
| Оны естімедім. |
| s-523
| Бекболаттың сұраулары көбейіп, әңгіменің аяғы созылып жатқанын сезіп, ел қазағы 'бір айналып соғармын, — шаруам бар еді' деп, тұрып кетті. |
| s-524
| Ақтардың өзін кеше кешке әкелді. |
| s-525
| Бірақ оның енді не керегі бар? — деді. |
| s-526
| Бүгін, ертең-ақ біліп беремін. |
| s-527
| Бұл алмаса, оны кім алады? |
| s-528
| Онысы қандай болып шығады? |
| s-529
| Ол үміті болмайды. |
| s-530
| — О не? |
| s-531
| — Бәрібір, ішіне су құйылған. |
| s-532
| — Мені жауып отыра алмайды. |
| s-533
| Өзі шала қазақ. |
| s-534
| Соның қатыны қазақ болатын. |
| s-535
| Алдыңғы жылы Семейге барып оқып, мұғалім боп келген. |
| s-536
| Бақша күзететін шал бұ не деп жетіп барса, екеуі екі жаққа қаша жөнеледі. |
| s-537
| Бұ қыз кәпірге дауа жоқ... |
| s-538
| Бекболат жымиып: — Ал, ал, — дей берді. |
| s-539
| — Қыз аман-есен үйіне келіпті, — деді. |
| s-540
| Бекболат шошып кетті. |
| s-541
| Танытатын жерге әлдеқашан жіберілген. |
| s-542
| Бекболат амалсыз тыңдады. |
| s-543
| — Біз қайдан білейік? |
| s-544
| — Мен білмеймін. |
| s-545
| Осы істен қорыққаннан нашар ауылдар өздері шақырып семіз малын сойып беретін. |
| s-546
| 52 жыл болды. |
| s-547
| Бір миллион пұт тас көмір тасылған. |
| s-548
| Оларды шығарам деп көп ақшасын алды. |
| s-549
| — Жоқ, оны артынан сөйлесерміз... |
| s-550
| Бір пулемет, қанша ат-арба, қанша киім, қанша ақша — баршаларын олжа қылған. |
| s-551
| Кім алғанын білмеймін, бір кісі қосып берейік, өздерің кісі жібер, солар жисын деп сұранған. |
| s-552
| — Рас. |
| s-553
| Сол аттар баршасы кетті. |
| s-554
| — Бұған не айтасың? |
| s-555
| 12. Мұнан кейін елге сайлаушы шықты. |
| s-556
| — Біз қайдан білейік. |
| s-557
| Ретін табамыз, — деді. |
| s-558
| Бекболат Жылтырға жолыққаннан бері бұл әңгімелерге әбден қанған. |
| s-559
| Жылтыр: — Е, әбден болады, — деді. |
| s-560
| (Әлдеқашан жіберіліп қойған арыз екенімен жұмысы жоқ). |
| s-561
| — Е, ол арасы оңай. |
| s-562
| Ол талай қызды алып қашқан, талайды тастаған, қатын алу, тастау оған тымақ ауыстырып кигенмен бір есеп. |
| s-563
| — Мені қашан шығарасыз? — деп тағы сұрады. |
| s-564
| Аурухананың киімдерін тастап, өз киімін киген соң, адам сияқтанып қалды. |
| s-565
| — Қонақ келеді. |
| s-566
| Бекболат екі-үш көшені айналып, салған бойымен Төлегеннің пәтеріне келді. |
| s-567
| — Аман, аман, — деп тани кетті... |
| s-568
| — Қандай қонақ? |
| s-569
| — Жарайды. |
| s-570
| Бекболат көр-жерді айтысып тұрып, арғы үйге қарай жүрді. |
| s-571
| — О, құрып қал! |
| s-572
| Тап-таза екі бөлме. |
| s-573
| Ауыз бөлмеде ортада үлкен үстел. |
| s-574
| Мұнша аспаптар қайдан келген? |
| s-575
| Бұлардың қайдан келгенін Бекболат қайдан білсін? |
| s-576
| Алайда партияға кірген жолдастарымен пікірі, қызметі, ымы-жымы бір еді. |
| s-577
| — Иә, естідім, жақсы болыпты, — деді. |
| s-578
| Мойындағы бір ауыр міндетті атқарғандай, өмірдің бір мақсаты сол шылымда тұрғандай сонша ықыласын қойғаны Бекболатқа жат көрінеді. |
| s-579
| — Қалай, Төлеген? |
| s-580
| Бұл келген төрт жігіттің бірі қошқар туған қозыдай келбетті , бітімді Ақбала еді. |
| s-581
| Әңгіменің көбі жалақы, пәтер, отын, темекі — қысқасы, күн-көріс жайынан болды. |
| s-582
| Міне, мұндай нәрселерді білуге Ақбала құмар еді. |
| s-583
| Кім қалай тұрады? |
| s-584
| Кімге сенуге, кіммен істесуге болады? |
| s-585
| Олар немен шұғылданады? |
| s-586
| Қандай кітап оқиды? |
| s-587
| Орыстармен арасы қандай? |
| s-588
| Соңынан қарбыз сойылды. |
| s-589
| Тамақ мол болды. |
| s-590
| Алдымен ортаға туралған ет қойылды. |
| s-591
| Оның артынан кеспе келді. |
| s-592
| — Ештеңе емес... |
| s-593
| — Кішкене 'боз жорға' еді, — деп Төлеген сыпайы қонағына қарап, жымиды. |
| s-594
| Алдында тұрған стақанды ұсынып: — Бұ жарықтықты әуре қылмай құйшы , қарағым! — деді. |
| s-595
| Бір бөтелке спирт бір жарым бөтелке арақ болды. |
| s-596
| Арақ ішілген сайын, күлкі көбейіп, мәжіліс қызуға айналды. |
| s-597
| Ақбала губерния жұмысын үш есе арттыра мақтап, өздері тындырып жатқан болды. |
| s-598
| Ауылдан кісі қатынасатын кезі болса керек еді. |
| s-599
| Бекболат ептеп кіріп, босаға жақтағы бос орындыққа отырып, әңгімеге құлағын тікті. |
| s-600
| — Бұл арыздағы сөздің бәрі рас... |
| s-601
| Елді жеумен, нашардың қанын сорумен, солардың еңбегімен бай болады. |
| s-602
| Меніңше оның көзін жою керек. |
| s-603
| Төлеген қызарып төмен қарады. |