Dependency Tree

Universal Dependencies - Icelandic - IcePaHC

LanguageIcelandic
ProjectIcePaHC
Corpus Partdev
AnnotationArnardóttir, Þórunn; Hafsteinsson, Hinrik; Sigurðsson, Einar Freyr; Jónsdóttir, Hildur; Bjarnadóttir, Kristín; Ingason, Anton Karl; Rúnarsson, Kristján; Steingrímsson, Steinþór; Wallenberg, Joel C.; Rögnvaldsson, Eiríkur

Select a sentence

Showing 705 - 804 of 4865 • previousnext

s-705 Frétt hafði hann það eigi var löng sjávargata til Borgar ef hann kæmi á Borgarfjörð.
s-706 mun þetta svo setjast sem upp var hafið þér munuð af skömm og svívirðing og gengur þó maklegleikum og þar með hvers manns ámæli.'
s-707 Þá segir Egill: ' Þetta mun vera dagsanna og eru brögð í málinu.
s-708 Var það miklu líkara Oddur mundi eigi sitja ráðlaus fyrir.
s-709 Og mun eg eigi þessu telja því eru þeir sumir í málinu er eg ann vel svívirðingar af og mest æsa málið, svo sem er Styrmir eða Þórarinn og Hermundur.'
s-710 Ófeigur mælti: ' Það mun fara sem betur er, en það mun fara sem maklegt er þeir munu margs manns ámæli af þessu.
s-711 En það þykir mér illa er þú hefir eigi góðan hlut af því þú fellst mér vel í geð og best af yður bandamönnum.'
s-712 Lætur hann síga fésjóð einn digran niður undan kápunni.
s-713 Egill brá til augum.
s-714 Ófeigur finnur það, kippir upp sem skjótast undir kápuna og mælti: ' Á þá leið er Egill,' segir hann,' mig væntir því nær skal fara sem eg hef sagt þér.
s-715 mun eg gera þér sæmd nokkura'
s-716 vindur upp sjóðnum og steypir úr silfrinu í skikkjuskaut Egils.
s-717 Það voru tvö hundruð silfurs þess er best kunni verða.
s-718 ' Þetta skaltu þiggja af mér ef þú gengur eigi í móti málinu og er þetta nokkur sæmdarhlutur.'
s-719 Egill segir: ' Það ætla eg þú sért eigi meðalkarl vondur.
s-720 Er þér engi þess von eg muni vilja rjúfa særi mín.'
s-721 Ófeigur segir: ' Eigi eruð þér þó slíkir sem þér þykist.
s-722 Viljið heita höfðingjar en kunnið yður engan fögnuð þegar þér komið í nokkurn vanda.
s-723 skaltu eigi svo með fara heldur mun eg hitta það ráð þú munt halda særi þín.'
s-724 ' Hvert er það?' segir Egill.
s-725 Ófeigur mælti: ' Hafið þér eigi svo mælt þér skylduð hafa sektir eða sjálfdæmi?'
s-726 Egill kvað svo vera.
s-727 ' Það kann vera,' segir Ófeigur,' oss frændum Odds þess unnt kjósa hvort vera skal.
s-728 mætti svo til bera undir þig kæmi gerðin.
s-729 Vil eg þá þú stillir henni.'
s-730 Egill segir: ' Satt segir þú og ertu slægur karl og vitur.
s-731 En þó verð eg eigi til þess búinn og hvorki hefi eg til mátt liðsafla standa einn í mót þessum höfðingjum öllum því fjandskapur mun fyrir koma ef nokkur rís við.'
s-732 Ófeigur mælti: ' Hvern viltu helst til kjósa af bandamönnum?
s-733 Láttu svo sem eg eigi á öllum völ.'
s-734 ' Tveir eru til,' segir Egill.
s-735 ' Hermundur er mér næstur og er illa með okkur en annar er Gellir og hann mun eg til kjósa.'
s-736 ' Það er mikið til vinna,' segir Ófeigur,' því öllum ynni eg ills hlutar af þessu máli nema þér einum.
s-737 En hafa mun hann vit til þess sjá hvort betra er af kjósa, hafa og sæmd eða missa fjár og taka við óvirðing.
s-738 Eða viltu ganga í málið, ef undir þig kemur, til þess minnka gerðina?'
s-739 ' Það ætla eg víst,' segir Egill.
s-740 ' Þá skal þetta vera fast með okkur,' segir Ófeigur,' því eg mun koma hingað til þín af annarri stundu.'
s-741 9. fer Ófeigur í brott og skilja þeir Egill.
s-742 Reikar Ófeigur milli búðanna og er allhældreginn, er þó eigi svo dapur með sjálfum sér sem hann er hrumur fótunum og eigi svo laustækur í málunum sem hann er lasmeyr í göngunni.
s-743 Um síðir kemur hann til búðar Gellis Þorkelssonar og lætur hann út kalla.
s-744 Hann kemur út og heilsar fyrr Ófeigi því hann var lítillátur og spyr hvert erindi hans er.
s-745 Ófeigur segir: ' Hingað varð mér reikað.'
s-746 Gellir mælti: ' Þú munt vilja tala um mál Odds.'
s-747 Ófeigur segir: ' Ekki vil eg þar um tala og segi eg mér það afhent og mun eg mér aðra skemmtan.'
s-748 Gellir mælti: ' Hvað viltu þá tala?'
s-749 Ófeigur mælti: ' Það er mér sagt þú sért vitur maður en mér er það gaman tala við vitra menn.'
s-750 Þá settust þeir niður og taka tal sín í millum.
s-751 Þá spyr Ófeigur: ' Hvað er ungra manna vestur þar í sveitum það er þér þykir líklegt til mikilla höfðingja?'
s-752 Gellir sagði góð völ voru þar á því og nefnir til sonu Snorra goða og Eyrarmenn.
s-753 ' Svo er mér sagt,' kvað Ófeigur,' vera muni enda er eg vel til fréttar kominn er eg tala við þann manninn er bæði er sannorður og gegn.
s-754 Eða hvað er kvenna þeirra vestur þar er bestir kostir eru?'
s-755 Hann nefnir til dætur Snorra goða og dætur Steinþórs á Eyri.
s-756 ' Svo er mér sagt,' kvað Ófeigur,' eða hversu er, áttu eigi dætur nokkurar?'
s-757 Gelli kvaðst eiga víst.
s-758 Hví nefnir þú eigi þær?' segir Ófeigur.
s-759 ' Engar munu fríðari en þínar dætur ef líkindum skal ráða.
s-760 Eða eru þær eigi giftar?'
s-761 ' Eigi,' segir hann.
s-762 ' Hví sætir það?' segir Ófeigur.
s-763 Gellir segir: ' Því eigi hafa þeir til boðist bæði séu stórauðgir og hafi staðfestur góðar, kynríkir og vel mannaðir sjálfir, en eg er þó ekki fémikill en þó mun eg mannvandur sakir kynferðis og virðingar.
s-764 En skal eigi spyrjast láta alls.
s-765 Hvað er þeirra manna norður þar er vænir séu til höfðingja?'
s-766 Ófeigur segir: ' Þar er gott mannval.
s-767 Tel eg þar fyrstan Einar, son Járnskeggja, og Hall Styrmisson.
s-768 Mæla það og sumir menn Oddur son minn mannvænlegur maður enda skal koma orðum þeim er hann bauð mér hann vildi mægjast við þig og dóttur þinnar, þeirrar er Ragnheiður heitir.'
s-769 ' ,' segir hann Gellir,' var það er því mundi vel svarað en svo búnu get eg það frestist.'
s-770 ' Hvað kemur til þess?' segir Ófeigur.
s-771 Gellir mælti: ' Dimmu þykir á draga ráðið Odds sonar þíns svo búnu.'
s-772 Ófeigur segir: ' Eg segi þér með sönnu aldrei giftir þú hana betur en svo því einmælt mun það hann menntur sem er best er enda skortir hann eigi ætt góða.
s-773 En þú ert mjög féþurfi og mætti svo verða þér yrði styrkur honum því maðurinn er stórlyndur við vini sína.'
s-774 Gellir segir: ' Á þetta mundi litið ef eigi stæðu málaferli þessi yfir.'
s-775 Ófeigur segir: ' Gettu eigi vafurleysu þeirrar er engis er verð en þeim ósómi í og öll fólska er með fara.'
s-776 Gellir segir: ' Eigi er það þó minni von er öðru gefist og vil eg eigi þessu játa.
s-777 En ef þetta mætti leysast þá vildi eg það gjarna.'
s-778 Ófeigur segir: ' Það kann vera Gellir þér takið hér allir fullsælu upp.
s-779 En þó eg segja þér hver þinn hlutur mun af verða því það veit eg gerla og mun það besta kosti þér átta bandamenn hljótið hálft Melsland.
s-780 Verður þá þó eigi góður þinn hluti, færð lítið af fénu en hefir látið dáðina og drengskapinn, þú varst áður kallaður einnhver bestur drengur á landinu.'
s-781 Gellir spurði hví svo mætti verða.
s-782 Ófeigur segir: ' Það þykir mér líkast Oddur í hafi með allt sitt nema landið á Mel.
s-783 Eigi var yður þess von hann mundi ráðlaus fyrir og láta yður kjósa og deila yðvar í millum.
s-784 Nei,' segir hann Ófeigur,' heldur mælti hann hitt ef hann kæmi á Breiðafjörð hann mundi finna þinn og mætti þá kjósa sér kvonföng úr þínum garði en sagðist hafa nóg eldsvirki til brenna þinn ef hann vildi.
s-785 Svo og ef hann kæmi á Borgarfjörð þá hafði hann frétt eigi var löng sjávargata til Borgar.
s-786 Gat hann og ef hann kæmi á Eyjafjörð hann mundi finna Járnskeggja.
s-787 Slíkt hið sama ef hann kæmi í Austfjörðu hann mundi hitta byggð Skegg-Brodda.
s-788 liggur honum ekki á þó hann komi aldrei til Íslands en þér munuð hafa af þessu maklegan hlut en það er skömm og svívirðing.
s-789 þykir mér það illt, svo góður höfðingi sem þú hefir verið, er þú hefir svo þungan hlut af og sperði eg þig til þess.'
s-790 Gellir segir: ' Þetta mun vera satt og tel eg lítt þó nokkuð undanbragð verði um fjárupptakið.
s-791 Lét eg þetta leiðast eftir vinum mínum meir en mér væri þetta svo staðfast í skapi.'
s-792 Ófeigur mælti: ' Svo mun þér lítast þegar eigi er of mikið ras á þér hlutinn virðulegri gifta Oddi syni mínum dóttur þína sem eg sagði í fyrstu.
s-793 hér féð er hann sendi þér og kvaðst sjálfur mundu hana heiman gera því hann vissi vanefni þín.
s-794 Og eru þetta tvö hundruð silfurs þess er varla fær slíkt.
s-795 Hyggðu hver þér býður slíkan kost gifta slíkum manni dóttur þína og geri hann hana sjálfur heiman og það líkast aldrei forverkum gert við þig en dóttir þín falli í fullsælu.'
s-796 Gellir segir: ' Mikið er þetta svo það er torvirt, en það vinn eg til engis svíkja þá er mér trúa.
s-797 En eg ekki fæst af málinu nema hróp og háðung.'
s-798 Þá segir Ófeigur: ' Furðu heimskir eruð þér, höfðingjarnir.
s-799 Hver fýsti þig þú skyldir svíkja þá er þér trúðu eða ganga á eiða þína?
s-800 Hitt vera svo beri til undir þig kæmi gerðin og megir þú þá minnka og heldur þú þó særi þín.'
s-801 Gellir segir: ' Satt er þetta og ertu mikill bragðakarl og furðu slægur en þó eg eigi einn ganga í fang þessum öllum.'
s-802 Ófeigur mælti: ' Hversu mun þá ef eg til annan, viltu þá við hjálpa málinu?'
s-803 ' Það vil eg,' kvað Gellir,' ef þú kemur því við eg skyli um mæla.'
s-804 Ófeigur mælti: ' Hvern kýst þú til með þér?'

Text viewDownload CoNNL-U