| s-603
| Þeir heimta nú saman vini sína og tengdamenn á eina málstefnu. |
| s-604
| Þar var einn Hermundur Illugason, annar Gellir Þorkelsson, þriðji Egill Skúlason, fjórði Járnskeggi Einarsson, fimmti Skegg-Broddi Bjarnason, sjötti Þorgeir Halldóruson og þeir Styrmir og Þórarinn. |
| s-605
| Þessir átta menn ganga nú á tal. |
| s-606
| Segja þeir Styrmir og Þórarinn málavöxtu og hvar þá var komið og hversu mikill slægur til var fjárins Odds og það að allir munu þeir fullsælir af verða. |
| s-607
| Þeir ráða nú til fasta með sér að veitast allir að málinu svo að annaðhvort skyli fyrir koma sektir eða sjálfdæmi. |
| s-608
| Ganga nú síðan í bönd og eiða og hyggja nú að þessu megi ekki bregða og engi muni traust á bera eða kunnáttu í móti rísa. |
| s-609
| Skilja að svo mæltu og ríða menn heim af þingi og fer þetta fyrst af hljóði. |
| s-610
| Oddur unir nú vel við sína þingreið og er nú fleira í frændsemi með þeim feðgum en verið hafði, situr nú um kyrrt þau misseri. |
| s-611
| Og um vorið hittast þeir feðgar við laug og spyr Ófeigur tíðinda. |
| s-612
| Oddur lést engi frétta og spyr á móti. |
| s-613
| Ófeigur segir að þeir Styrmir og Þórarinn hafa safnað liði og ætla að fara á Mel stefnuför. |
| s-614
| Oddur fréttir hver sök til þess sé. |
| s-615
| Ófeigur segir honum alla ætlan þeirra. |
| s-616
| Oddur segir: ' Ekki líst mér þetta þungt.' |
| s-617
| Ófeigur segir: ' Það má vera að yður verði það ekki um afl.' |
| s-618
| Líða nú stundir að stefnudögum og koma þeir Styrmir og Þórarinn á Mel með fjölmenni. |
| s-619
| Oddur hafði og mart manna fyrir. |
| s-620
| Þeir höfðu fram mál sín og stefna Oddi til alþingis fyrir það er hann hafi látið bera fé í dóm að ólögum. |
| s-621
| Verður þar ekki fleira til tíðinda og ríða þeir í brott með flokk sinn. |
| s-622
| Svo ber enn til að þeir feðgar hittast og talast við. |
| s-623
| Spyr Ófeigur hvort honum þyki enn engis um vert. |
| s-624
| Oddur segir: ' Eigi líst mér þetta mál þunglegt.' |
| s-625
| ' Eigi sýnist mér svo,' segir Ófeigur,' eða hversu gerla veistu í hvert efni komið er?' |
| s-626
| Oddur lést vita það er þá var fram komið. |
| s-627
| Ófeigur segir: ' Meira slóða mun draga, að því er eg hygg, því að sex höfðingjar aðrir þeir að mestir eru hafa gengið í málið með þeim.' |
| s-628
| Oddur segir: ' Mikils þykir þeim við þurfa.' |
| s-629
| Ófeigur mælti: ' Hvert mun þitt ráð nú vera?' |
| s-630
| Oddur segir: ' Hvað með að ríða til þings og biðja sér liðs?' |
| s-631
| Ófeigur segir: ' Það sýnist mér óvænt að svo föllnu máli og mun eigi gott að eiga sína sæmd undir liði flestra.' |
| s-632
| ' Hvað er þá til ráðs?' segir Oddur. |
| s-633
| Ófeigur mælti: ' Það er mitt ráð að þú búir skip þitt um þing og ver búinn með allt lausagóss þitt áður menn ríða af þingi. |
| s-634
| Eða hvort þykir þér betur komið það fé er þeir taka upp fyrir þér eða hitt er eg hefi?' |
| s-635
| ' Það þykir mér illskáinn að þú hafir.' |
| s-636
| Og nú fær Oddur föður sínum einn digran fésjóð fullan af silfri og skiljast að því. |
| s-637
| Oddur býr nú skip sitt og ræður menn til. |
| s-638
| Líður nú fram að þinginu og fer þessi ráðagerð af hljóði svo að fáir verða vísir. |
| s-639
| 8. Nú ríða þeir höfðingjarnir til þings og fjölmenna mjög. |
| s-640
| Ófeigur karl var í flokki Styrmis. |
| s-641
| Þeir bandamenn mæltu mót með sér á Bláskógaheiði. |
| s-642
| Egill og Gellir og Styrmir og Hermundur og Þórarinn, ríða nú allir saman suður til vallarins. |
| s-643
| Þeir ríða austan, Skegg-Broddi og Þorgeir Halldóruson úr Laugardal, en Járnskeggi norðan og hittast hjá Reyðarmúla. |
| s-644
| Ríða nú allir flokkarnir ofan á völluna og svo á þing. |
| s-645
| Þar er nú flest um talað sem mál Odds eru. |
| s-646
| Þykir það öllum mönnum víst vera að hér mun engi fyrir svara, ætla það að fáir þori, enda geri engum, slíkir höfðingjar sem til móts eru. |
| s-647
| Þykir þeim og allvænt um sitt mál og brasta allmikið. |
| s-648
| Engi er sá er í móti þeim kasti einu orði. |
| s-649
| Oddur hefir engum manni um sitt mál boðið. |
| s-650
| Býr hann skip sitt í Hrútafirði þegar menn voru til þings farnir. |
| s-651
| Það var einn dag er Ófeigur karl gekk frá búð sinni og var áhyggjumikið, sér engva liðveislumenn sína en þótti við þungt að etja, sér varla sitt færi einum við slíka höfðingja en í máli voru engar verndir, fer hækilbjúgur, hvarflar í milli búðanna og reikar á fótum, fer þannig lengi, kemur um síðir til búðar Egils Skúlasonar. |
| s-652
| Þar voru þá menn komnir til tals við Egil. |
| s-653
| Ófeigur veik hjá búðardyrunum og beið þar til þess er mennirnir gengu í brott. |
| s-654
| Egill fylgdi þeim út en er hann ætlar inn að ganga þá snýr Ófeigur fyrir hann og kvaddi Egil. |
| s-655
| Hann leit við honum og spurði hver hann væri. |
| s-656
| ' Ófeigur heiti eg,' segir hann. |
| s-657
| Egill mælti: ' Ertu faðir Odds?' |
| s-658
| Hann kvað svo vera. |
| s-659
| ' Þá muntu vilja tala um mál hans en það þarf ekki við mig að tala. |
| s-660
| Miklu er því meir fyrir komið en eg megi þar neitt til leggja. |
| s-661
| Eru og aðrir meir fyrir því máli en eg, Styrmir og Þórarinn. |
| s-662
| Láta þeir mest til sín taka þó að vér fylgjum þeim að.' |
| s-663
| Ófeigur segir og varð staka á munni: |
| s-664
| Og enn kvað hann: |
| s-665
| ' Mun eg fá mér annað til skemmtanar en tala um mál Odds. |
| s-666
| Hefir það verið ríflegra en nú. |
| s-667
| Muntu eigi vilja synja mér máls. |
| s-668
| Er það nú helst gaman karls að tala við þess háttar menn og dvelja svo af stundir.' |
| s-669
| Egill segir: ' Eigi skal varna þér máls.' |
| s-670
| Ganga þeir nú tveir saman og setjast niður. |
| s-671
| Þá tekur Ófeigur til orða: ' Ertu búmaður, Egill?' |
| s-672
| Hann kvað svo. |
| s-673
| ' Býrð þú þar að Borg?' |
| s-674
| ' Það er satt,' segir Egill. |
| s-675
| Ófeigur mælti: ' Vel er mér frá þér sagt og skapfelldlega. |
| s-676
| Er mér sagt að þú sparir við engan mann mat og sért rausnarmaður og okkur sé ekki ólíkt farið, hvortveggi maðurinn ættstór og góður af sínu en óhægur fjárhagurinn. |
| s-677
| Og það er mér sagt að þér þyki gott vinum þínum að veita.' |
| s-678
| Egill segir: ' Vel þætti mér að mér væri svo farið að frétt sem þér því að eg veit að þú ert ættstór og vitur.' |
| s-679
| Ófeigur mælti: ' Það er þó ólíkt því að þú ert höfðingi mikill og óttast ekki hvað sem fyrir er og lætur aldrei þinn hlut við hvern sem þú átt en eg lítilmenni. |
| s-680
| En skaplyndi kemur saman helst með okkur og er það harmur mikill er slíka menn skal nokkuð fé skorta er svo eru miklir borði.' |
| s-681
| Egill segir: ' Það kann vera að það skiptist brátt að hægist ráðið.' |
| s-682
| ' Hversu kemur það til?' kvað Ófeigur. |
| s-683
| ' Þannig hyggst mér,' segir Egill,' ef undir oss ber féð Odds að þá muni fátt skorta því að oss er þar mikið af sagt auð þeim.' |
| s-684
| Ófeigur segir: ' Eigi mun það aukið þó að hann sé sagður ríkastur maður á Íslandi. |
| s-685
| En þó mun þér forvitni á hver þinn hlutur verður af fénu því að þú ert þess mjög þurfi.' |
| s-686
| ' Það er satt,' kvað Egill,' og ertu góður karl og vitur og muntu vita gjörla um fé Odds.' |
| s-687
| Hann segir: ' Þess vænti eg að það sé eigi öðrum kunnigra en mér og kann eg það að segja þér að engi segir svo mikið frá að eigi sé þó meira. |
| s-688
| En þó hefi eg hugsað um áður fyrir mér hvað þú munt af hljóta.' |
| s-689
| Og varð honum vísa á munni: . |
| s-690
| ' Hvað? |
| s-691
| Mundi það ólíklegt,' segir Egill,' og ertu skáld gott.' Ófeigur mælti: |
| s-692
| ' Ekki skal það draga fyrir þér hverja fullsælu þú munt upp taka en það er hinn sextándi hlutur úr Melslandi.' |
| s-693
| ' Heyr á endemi,' segir Egill. |
| s-694
| ' Eigi er þá féð jafnmikið sem eg hugði. |
| s-695
| Eða hversu má þetta vera?' |
| s-696
| Ófeigur segir: ' Eigi er það, allmikið er féð. |
| s-697
| En þess væntir mig að þessu næst munir þú hljóta. |
| s-698
| Hafið þér eigi svo talað að þér skylduð hafa hálft fé Odds en fjórðungsmenn hálft? |
| s-699
| Þá telst mér þannig til ef þér eruð átta bandamenn að þér munið hafa hálft Melsland, því að svo munuð þér til ætla og svo mælt hafa, þó að þér hafið þetta með fádæmum upp tekið meirum en menn viti dæmi til, þá munuð þér þessi atkvæði haft hafa. |
| s-700
| Eða var yður nokkur von á því að Oddur son minn mundi sitja kyrr fyrir geisan yðvarri er þér riðuð norður þangað? |
| s-701
| Nei,' segir hann Ófeigur,' eigi verður yður hann Oddur ráðlaus fyrir og svo mikla gnótt sem hann hefir til fjár þá hefir hann þó eigi minni gæfu til vitsmunanna og til ráðagerða þegar hann þykist þess við þurfa. |
| s-702
| Og það grunar mig að eigi skríður að síður knörrinn undir honum um Íslandshaf þó að þér kallið hann sekjan. |