| s-101
| Նա ասպետ էր, մասնակցել է Կարմիր և Սպիտակ վարդերի պատերազմին, և հետագայում բանտում հայտնվել բռնաբարությունների ու կողոպուտի համար: |
| s-102
| Բանտում անց է կացրել 20 տարի: |
| s-103
| Ճաղերի հետևում Մելորին սկսել է գրել «Արթուրի մահը» գիրքը, որտեղ ամփոփված են ժողովրդական բազմաթիվ լեգենդներ, հենց նա է ստեղծել Արթուր թագավորի և կլոր սեղանի ասպետների մասին ամենաամբողջական պատումը: |
| s-104
| Միգել դե Սերվանտես. Դոն Քիշոտ |
| s-105
| 1597 թվականին իսպանացի մեծ գրող Սերվանտեսը բանտում է հայտնվում՝ պետական գումարները վատնելու մեղադրանքով: |
| s-106
| Բանտում էլ հենց Սերվանտեսը գրում է իր հայտնի վեպի սևագիր տարբերակը, որը լույս տեսավ 1605 թվականին և մեծ հռչակ բերեց նրան: |
| s-107
| Տոմազո Կամպանելլա. Արևի քաղաքը |
| s-108
| Իտալացի փիլիսոփա Տոմազո Կամպանելլան իր ուտոպիստական «Արևի քաղաքը» վեպը գրել է ինկվիզիցիայի նկուղներում անցկացրած տարիներին: |
| s-109
| Հերետիկոսության մեջ մեղադրված Կամպանելլան դատապարտվել էր դաժան խոշտանգումների, 16 տարի շղթայով կապված լինելով պատին՝ անց է կացրել բանտի միայնակ խցում: |
| s-110
| Նրա հանդեպ վերաբերմունքը փոխվել է քաղաքական իրավիճակի փոփոխությունից հետո, երբ նրան տեղափոխեցին այլ վայր, թույլ տվեցին գրել և կարդալ, կազմել աստղագուշակներ, անգամ՝ հյուրեր ընդունել: |
| s-111
| Հենց այդ ժամանակ էլ փիլիսոփան սկսեց գրել իր ուտոպիստական վեպը: |
| s-112
| Նրան ազատ են արձակել միայն 1629 թվականին՝ ազատազրկումից 30 տարի անց: |
| s-113
| Մարկիզ դե Սադ. Սոդոմի 120 օրը |
| s-114
| Ֆրանսիացի մարկիզ դե Սադը մեկ անգամ չէ հայտնվել սկանդալների կենտրոնում: |
| s-115
| Հատկապես սեռական բնույթի: |
| s-116
| Եվ պատահական չէ, որ նա ի վերջո հայտնվեց Բաստիլի բանտում՝ բռնաբարությունների մեղադրանքով: |
| s-117
| Բաստիլում անցկացված 7 տարիների ընթացքում, նա պոռնոգրաֆիկ բնույթի մի քանի վեպեր ու պատմվածքներ գրեց: |
| s-118
| Դրանց թվում էր նաև հայտնի դարձած «Սոդոմի 120 օրը»: |
| s-119
| Նիկոլայ Չերնիշեվսկի. Ի՞նչ անել |
| s-120
| Այն, որ հեղափոխականների սեղանի գիրքը՝ «Ի՞նչ անելը» գրվել է բանտում, առավել հայտնի փաստ է: |
| s-121
| Հայտնի է նաև գրքի ստեղծման հստակ ամսաթիվը. 1862 թվականի դեկտեմբերի 14-ից մինչև 1863 թվականի ապրիլի 4-ը: |
| s-122
| Զարմանալին այն է, որ այն ժամանակ պետական գրաքննությունը չի արգելել վեպը և այն տպագրվել է «Սովրեմեննիկ» ամսագրում: |
| s-123
| Սակայն, որոշ ժամանակ անց ցարական օխրանկան հասկացավ իր սխալը, գրաքննիչն ազատվեց աշխատանքից, իսկ գիրքն արգելեցին: |
| s-124
| Օսկար Ուայլդ. De Profundis |
| s-125
| «Դորիան Գրեյի դիմանկարը» վեպի հեղինակ Ուայլդը՝ երկարատև դատական գործընթացներից, գրքերի վաճառքի արգելումից հետո ի վերջո հայտնվեց Ռեդինգյան բանտում: |
| s-126
| Սա վատ ազդեցություն ունեցավ գրողի առողջական վիճակի վրա: |
| s-127
| Ազատ արձակումից հետո տեղափոխվեց Ֆրանսիա և որոշ ժամանակ անց մահացավ այնտեղ: |
| s-128
| Բանտում գրողի կրած տանջանքների հուշարձանը դարձավ խոստովանություն-նամակը՝ ուղղված Ուայլդի սիրեցյալ լորդ Ալֆրեդ Դուգլասին: |
| s-129
| Այն հրապարակվեց 1904 թվականին՝ գերմաներեն լեզվով: |
| s-130
| Ուայլդի հայրենիքում ստեղծագործությունը անգլերենով հրապարակվեց միայն 1962 թվականին: |
| s-131
| Լեոնիդ Սոլովյով. Հեքիաթ Խոջա Նասրեդինի մասին |
| s-132
| «Հեքիաթ Խոջա Նասրեդինի մասին»-ի երկրորդ մասը Սոլովյովը գրեց անազատության մեջ: |
| s-133
| 1946 թվականին սիրված գրքի հեղինակին հայտարարեցին ազգի թշնամի՝ և դատապարտեցին տաս տարվա ուղղիչ աշխատանքային ճամբարի: |
| s-134
| Ճամբարի ղեկավարի հովանու ներքո, որը պարզվեց Սոլովյովի ստեղծագործության սիրահարն էր, Սոլովյովին թույլ տվեցին ազատ ժամանակ աշխատել գրքի երկրորդ մասի վրա: |
| s-135
| Հեղինակն այն ավարտեց 1950 թվականին: |