| s-202
| ἔνθα Γύης Κόττος τε καὶ Ὀβριάρεως μεγάθυμος ναίουσιν, φύλακες πιστοὶ Διὸς αἰγιόχοιο. |
| s-203
| Νυκτὸς δ̓ ἐρεβεννῆς οἰκία δεινὰ ἕστηκεν νεφέλῃς κεκαλυμμένα κυανέῃσιν. |
| s-204
| τῶν πρόσθ̓ Ἰαπετοῖο πάις ἔχει οὐρανὸν εὐρὺν ἑστηὼς κεφαλῇ τε καὶ ἀκαμάτῃσι χέρεσσιν ἀστεμφέως, ὅθι Νύξ τε καὶ Ἡμέρη ἆσσον ἰοῦσαι ἀλλήλας προσέειπον, ἀμειβόμεναι μέγαν οὐδὸν χάλκεον· |
| s-205
| ἔνθα δὲ Νυκτὸς παῖδες ἐρεμνῆς οἰκί̓ ἔχουσιν, Ὕπνος καὶ Θάνατος, δεινοὶ θεοί· |
| s-206
| ἔχει δ̓ ὃν πρῶτα λάβῃσιν ἀνθρώπων· |
| s-207
| ἐς μὲν ἰόντας σαίνει ὁμῶς οὐρῇ τε καὶ οὔασιν ἀμφοτέροισιν, ἐξελθεῖν δ̓ οὐκ αὖτις ἐᾷ πάλιν, ἀλλὰ δοκεύων ἐσθίει, ὅν κε λάβῃσι πυλέων ἔκτοσθεν ἰόντα. |
| s-208
| νόσφιν δὲ θεῶν κλυτὰ δώματα ναίει μακρῇσιν πέτρῃσι κατηρεφέ̓· |
| s-209
| ἀμφὶ δὲ πάντη κίοσιν ἀργυρέοισι πρὸς οὐρανὸν ἐστήρικται. |
| s-210
| δεκάτη δ̓ ἐπὶ μοῖρα δέδασται· |
| s-211
| ὅς κεν τὴν ἐπίορκον ἀπολλείψας ἐπομόσσῃ ἀθανάτων, οἳ ἔχουσι κάρη νιφόεντος Ὀλύμπου, κεῖται νήυτμος τετελεσμένον εἰς ἐνιαυτόν· |
| s-212
| αὐτὰρ ἐπεὶ νοῦσον τελέσῃ μέγαν εἰς ἐνιαυτόν, ἄλλος γ̓ ἐξ ἄλλου δέχεται χαλεπώτερος ἄεθλος. |
| s-213
| τοῖον ἄῤ ὅρκον ἔθεντο θεοὶ Στυγὸς ἄφθιτον ὕδωρ ὠγύγιον, τὸ δ̓ ἵησι καταστυφέλου διὰ χώρου. |
| s-214
| πρόσθεν δὲ θεῶν ἔκτοσθεν ἁπάντων Τιτῆνες ναίουσι, πέρην Χάεος ζοφεροῖο. |
| s-215
| αὐτὰρ ἐρισμαράγοιο Διὸς κλειτοὶ ἐπίκουροι δώματα ναιετάουσιν ἐπ̓ Ὠκεανοῖο θεμέθλοις, Κόττος τ̓ ἠδὲ Γύης· |
| s-216
| Βριάρεών γε μὲν ἠὺν ἐόντα γαμβρὸν ἑὸν ποίησε βαρύκτυπος Ἐννοσίγαιος, δῶκε δὲ Κυμοπόλειαν ὀπυίειν, θυγατέρα ἥν. |
| s-217
| ἐκ δέ οἱ ὤμων ἣν ἑκατὸν κεφαλαὶ ὄφιος, δεινοῖο δράκοντος, γλώσσῃσιν δνοφερῇσι λελιχμότες, ἐκ δέ οἱ ὄσσων θεσπεσίῃς κεφαλῇσιν ὑπ̓ ὀφρύσι πῦρ ἀμάρυσσεν· |
| s-218
| πασέων δ̓ ἐκ κεφαλέων πῦρ καίετο δερκομένοιο· |
| s-219
| καί νύ κεν ἔπλετο ἔργον ἀμήχανον ἤματι κείνῳ καί κεν ὅ γε θνητοῖσι καὶ ἀθανάτοισιν ἄναξεν, εἰ μὴ ἄῤ ὀξὺ νόησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε. |
| s-220
| σκληρὸν δ̓ ἐβρόντησε καὶ ὄβριμον, ἀμφὶ δὲ γαῖα σμερδαλέον κονάβησε καὶ οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθε πόντος τ̓ Ὠκεανοῦ τε ῥοαὶ καὶ Τάρταρα γαίης. |
| s-221
| ποσσὶ δ̓ ὕπ̓ ἀθανάτοισι μέγας πελεμίζετ̓ Ὄλυμπος ὀρνυμένοιο ἄνακτος· |
| s-222
| ἐπεστενάχιζε δὲ γαῖα. |
| s-223
| καῦμα δ̓ ὑπ̓ ἀμφοτέρων κάτεχεν ἰοειδέα πόντον βροντῆς τε στεροπῆς τε, πυρός τ̓ ἀπὸ τοῖο πελώρου, πρηστήρων ἀνέμων τε κεραυνοῦ τε φλεγέθοντος. |
| s-224
| ἔζεε δὲ χθὼν πᾶσα καὶ οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα· |
| s-225
| θυῖε δ̓ ἄῤ ἀμφ̓ ἀκτὰς περί τ̓ ἀμφί τε κύματα μακρὰ ῥιπῇ ὕπ̓ ἀθανάτων, ἔνοσις δ̓ ἄσβεστος ὀρώρει· |
| s-226
| Ζεὺς δ̓ ἐπεὶ οὖν κόρθυνεν ἑὸν μένος, εἵλετο δ̓ ὅπλα, βροντήν τε στεροπήν τε καὶ αἰθαλόεντα κεραυνόν, πλῆξεν ἀπ̓ Οὐλύμποιο ἐπάλμενος· |
| s-227
| ἀμφὶ δὲ πάσας ἔπρεσε θεσπεσίας κεφαλὰς δεινοῖο πελώρου. |
| s-228
| αὐτὰρ ἐπεὶ δή μιν δάμασεν πληγῇσιν ἱμάσσας, ἤριπε γυιωθείς, στενάχιζε δὲ γαῖα πελώρη. |
| s-229
| φλὸξ δὲ κεραυνωθέντος ἀπέσσυτο τοῖο ἄνακτος οὔρεος ἐν βήσσῃσιν ἀιδνῇς παιπαλοέσσῃς, πληγέντος. |
| s-230
| οὔρεος ἐν βήσσῃσι δαμαζόμενος πυρὶ κηλέῳ τήκεται ἐν χθονὶ δίῃ ὑφ̓ Ἡφαιστου παλάμῃσιν. |
| s-231
| ὣς ἄρα τήκετο γαῖα σέλαι πυρὸς αἰθομένοιο. |
| s-232
| ῥῖψε δέ μιν θυμῷ ἀκαχὼν ἐς Τάρταρον εὐρύν. |
| s-233
| ἐκ δὲ Τυφωέος ἔστ̓ ἀνέμων μένος ὑγρὸν ἀέντων, νόσφι Νότου Βορέω τε καὶ ἀργέστεω Ζεφύροιο· |
| s-234
| αἳ δή τοι πίπτουσαι ἐς ἠεροειδέα πόντον, πῆμα μέγα θνητοῖσι, κακῇ θυίουσιν ἀέλλῃ· |
| s-235
| κακοῦ δ̓ οὐ γίγνεται ἀλκὴ ἀνδράσιν, οἳ κείνῃσι συνάντωνται κατὰ πόντον· |
| s-236
| αἳ δ̓ αὖ καὶ κατὰ γαῖαν ἀπείριτον ἀνθεμόεσσαν ἔργ̓ ἐρατὰ φθείρουσι χαμαιγενέων ἀνθρώπων πιμπλεῖσαι κόνιός τε καὶ ἀργαλέου κολοσυρτοῦ. |
| s-237
| αὐτὰρ ἐπεί ῥα πόνον μάκαρες θεοὶ ἐξετέλεσσαν, Τιτήνεσσι δὲ τιμάων κρίναντο βίηφι, δή ῥα τότ̓ ὤτρυνον βασιλευέμεν ἠδὲ ἀνάσσειν Γαίης φραδμοσύνῃσιν Ὀλύμπιον εὐρύοπα Ζῆν ἀθανάτων· |
| s-238
| ὃ δὲ τοῖσιν ἑὰς διεδάσσατο τιμάς. |
| s-239
| τὼς γάρ οἱ φρασάτην, ἵνα μὴ βασιληίδα τιμὴν ἄλλος ἔχοι Διὸς ἀντὶ θεῶν αἰειγενετάων. |
| s-240
| ἐκ γὰρ τῆς εἵμαρτο περίφρονα τέκνα γενέσθαι· |
| s-241
| ἀλλ̓ ἄρα μιν Ζεὺς πρόσθεν ἑὴν ἐσκάτθετο νηδύν, ὡς δή οἱ φράσσαιτο θεὰ ἀγαθόν τε κακόν τε. |
| s-242
| τρεῖς δέ οἱ Εὐρυνομη Χάριτας τέκε καλλιπαρῄους, Ὠκεανοῦ κούρη, πολυήρατον εἶδος ἔχουσα, Ἀγλαΐην τε καὶ Εὐφροσύνην Θαλίην τ̓ ἐρατεινήν· |
| s-243
| τῶν καὶ ἀπὸ βλεφάρων ἔρος εἴβετο δερκομενάων λυσιμελής· |
| s-244
| καλὸν δέ θ̓ ὑπ̓ ὀφρύσι δερκιόωνται. |
| s-245
| αὐτὰρ ὁ Δήμητρος πολυφόρβης ἐς λέχος ἦλθεν, ἣ τέκε Περσεφόνην λευκώλενον, ἣν Ἀιδωνεὺς ἥρπασε ἧς παρὰ μητρός· |
| s-246
| ἔδωκε δὲ μητίετα Ζεύς. |
| s-247
| μνημοσύνης δ̓ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο, ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. |
| s-248
| Λητὼ δ̓ Ἀπόλλωνα καὶ Ἄρτεμιν ἰοχέαιραν, ἱμερόεντα γόνον περὶ πάντων Οὐρανιώνων, γείνατ̓ ἄῤ αἰγιόχοιο Διὸς φιλότητι μιγεῖσα. |
| s-249
| λοισθοτάτην δ̓ Ἥρην θαλερὴν ποιήσατ̓ ἄκοιτιν· |
| s-250
| ἣ δ̓ Ἥβην καὶ Ἄρηα καὶ Εἰλείθυιαν ἔτικτε μιχθεῖσ̓ ἐν φιλότητι θεῶν βασιλῆι καὶ ἀνδρῶν. |
| s-251
| αὐτὰρ ὅ γ̓ Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος ἠυκόμοιο κούρῃ νόσφ̓ Ἥρης παρελέξατο καλλιπαρήῳ, ἐξαπαφὼν Μῆτιν καίπερ πολυδήνἐ ἐοῦσαν. |
| s-252
| τοὔνεκά μιν Κρονίδης ὑψίζυγος αἰθέρι ναίων κάππιεν ἐξαπίνης· |
| s-253
| ἣ δ̓ αὐτίκα Παλλάδ̓ Ἀθήνην κύσατο· |
| s-254
| τὴν μὲν ἔτικτε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε πὰρ κορυφὴν Τρίτωνος ἐπ̓ ὄχθῃσιν ποταμοῖο. |
| s-255
| Ἐκ δ̓ Ἀμφιτρίτης καὶ ἐρικτύπου Ἐννοσιγαίου Τρίτων εὐρυβίης γένετο μέγας, ὅστε θαλάσσης πυθμέν̓ ἔχων παρὰ μητρὶ φίλῃ καὶ πατρὶ ἄνακτι ναίει χρύσεα δῶ, δεινὸς θεός. |
| s-256
| Ζηνὶ δ̓ ἄῤ Ἀτλαντὶς Μαίη τέκε κύδιμον Ἑρμῆν, κήρυκ̓ ἀθανάτων, ἱερὸν λέχος εἰσαναβᾶσα. |
| s-257
| Καδμείη δ̓ ἄρα οἱ Σεμέλη τέκε φαίδιμον υἱὸν μιχθεῖσ̓ ἐν φιλότητι, Διώνυσον πολυγηθέα, ἀθάνατον θνητή· |
| s-258
| νῦν δ̓ ἀμφότεροι θεοί εἰσιν. |
| s-259
| Ἀλκμήνη δ̓ ἄῤ ἔτικτε βίην Ἡρακληείην μιχθεῖσ̓ ἐν φιλότητι Διὸς νεφεληγερέταο. |
| s-260
| ἀγλαΐην δ̓ Ἥφαιστος, ἀγακλυτὸς ἀμφιγυήεις, ὁπλοτάτην Χαρίτων θαλερὴν ποιήσατ̓ ἄκοιτιν. |
| s-261
| χρυσοκόμης δὲ Διώνυσος ξανθὴν Ἀριάδνην, κούρην Μίνωος, θαλερὴν ποιήσατ̓ ἄκοιτιν. |
| s-262
| τὴν δέ οἱ ἀθάνατον καὶ ἀγήρω θῆκε Κρονίων. |
| s-263
| ἥβην δ̓ Ἀλκμήνης καλλισφύρου ἄλκιμος υἱός, ἲς Ἡρακλῆος, τελέσας στονόεντας ἀέθλους, παῖδα Διὸς μεγάλοιο καὶ Ἥρης χρυσοπεδίλου, αἰδοίην θέτ̓ ἄκοιτιν ἐν Οὐλύμπῳ νιφόεντι, ὄλβιος, ὃς μέγα ἔργον ἐν ἀθανάτοισιν ἀνύσσας ναίει ἀπήμαντος καὶ ἀγήραος ἤματα πάντα. |
| s-264
| ἠελίῳ δ̓ ἀκάμαντι τέκεν κλυτὸς Ὠκεανίνη Περσηὶς Κίρκην τε καὶ Αἰήτην βασιλῆα. |
| s-265
| ἣ δέ οἱ Μήδειαν ἐύσφυρον ἐν φιλότητι γείναθ̓ ὑποδμηθεῖσα διὰ χρυσέην Ἀφροδίτην. |
| s-266
| Δημήτηρ μὲν Πλοῦτον ἐγείνατο, δῖα θεάων, Ἰασίων̓ ἥρωι μιγεῖσ̓ ἐρατῇ φιλότητι νειῷ ἔνι τριπόλῳ, Κρήτης ἐν πίονι δήμῳ, ἐσθλόν, ὃς εἶσ̓ ἐπὶ γῆν τε καὶ εὐρέα νῶτα θαλάσσης πάντη· |
| s-267
| κούρη δ̓ Ὠκεανοῦ, Χρυσάορι καρτεροθύμῳ μιχθεῖσ̓ ἐν φιλότητι πολυχρύσου Ἀφροδίτης, Καλλιρόη τέκε παῖδα βροτῶν κάρτιστον ἁπάντων, Γηρυονέα, τὸν κτεῖνε βίη Ἡρακληείη βοῶν ἕνεκ̓ εἰλιπόδων ἀμφιρρύτῳ εἰν Ἐρυθείῃ. |
| s-268
| Τιθωνῷ δ̓ Ἠὼς τέκε Μέμνονα χαλκοκορυστήν, Αἰθιόπων βασιλῆα, καὶ Ἠμαθίωνα ἄνακτα. |
| s-269
| αὐτὰρ ὑπαὶ Κεφάλῳ φιτύσατο φαίδιμον υἱόν, ἴφθιμον Φαέθοντα, θεοῖς ἐπιείκελον ἄνδρα. |
| s-270
| τοὺς τελέσας Ἰαωλκὸν ἀφίκετο, πολλὰ μογήσας, ὠκείης ἐπὶ νηὸς ἄγων ἑλικώπιδα κούρην Αἰσονίδης, καί μιν θαλερὴν ποιήσατ̓ ἄκοιτιν. |
| s-271
| μεγάλου δὲ Διὸς νόος ἐξετελεῖτο. |
| s-272
| Αἰνείαν δ̓ ἄῤ ἔτικτεν ἐυστέφανος Κυθέρεια Ἀγχίσῃ ἥρωι μιγεῖσ̓ ἐρατῇ φιλότητι Ἴδης ἐν κορυφῇσι πολυπτύχου ὑληέσσης. |
| s-273
| αὗται μὲν θνητοῖσι παῤ ἀνδράσιν εὐνηθεῖσαι ἀθάναται γείναντο θεοῖς ἐπιείκελα τέκνα. |