Dependency Tree

Universal Dependencies - Faroese - FarPaHC

LanguageFaroese
ProjectFarPaHC
Corpus Parttrain
AnnotationArnardóttir, Þórunn; Hafsteinsson, Hinrik; Sigurðsson, Einar Freyr; Ingason, Anton Karl; Rögnvaldsson, Eiríkur; Wallenberg, Joel C.

Select a sentence

Showing 407 - 506 of 1020 • previousnext

s-407 Hann var manndrápari frá upphavi og stendur ikki í sannleikanum, at sannleiki er ikki í honum; hann talar lygn, talar hann av sínum egna, at hann er lygnari og faðir at lygnini.
s-408 Men av at eg tali sannleikan, trúgva tit mær ikki.
s-409 Hvör tykkara kann siga meg sekan í nakrari synd?
s-410 Tali eg sannleikan, hví trúgva tit mær ikki?
s-411 Tann, sum er av Guði, hoyrir Guðs orð; tit hoyra ikki, tess vegna at tit eru ikki av Guði.'
s-412 Jödarnir svaraðu og sögdu við hann: ' Er tað ikki rætt, sum vit siga, at ert ein Sámáriubúgvi og at illur andi er í tær?'
s-413 Jesus svaraði: ' Ikki er nakar illur andi í mær, men eg æri faðir mín, og tit vanæra meg.
s-414 Men eg söki ikki æru mína; tann er, sum sökir hana og dömir.
s-415 Sanniliga, sanniliga sigi eg tykkum: Um nakar varðveitir orð mítt, skal hann um aldur og allar ævir ikki síggja deyðan.'
s-416 sögdu Jödarnir við hann: ' vita vit, at illur andi er í tær.
s-417 Ábraham doyði og profetarnir, og sigur: Um nakar varðveitir orð mítt, skal hann um aldur og ævir ikki smakka deyðan.
s-418 Manst vera störri enn faðir okkara, Ábraham, sum doyði?
s-419 Og eisini profetarnir doyðu.
s-420 Hvönn gert teg sjálvan til?'
s-421 Jesus svaraði: ' Um eg æri meg sjálvan, er æra mín einki; tað er faðir mín, sum ærir meg, hann sum tit siga um, at hann er Guð tykkara; og tit hava ikki kent hann; men eg kenni hann; segði eg, at eg ikki kenni hann, hevði eg verið lygnari eins og tit.
s-422 Men eg kenni hann og varðveiti orð hansara.
s-423 Ábraham, faðir tykkara, gleddist til at síggja mín dag, og hann hann og var fegin.'
s-424 sögdu Jödarnir við hann: ' ert enn ikki fimmti ára gamal, og hevur sæð Ábraham!'
s-425 Jesus segði við teir: ' Sanniliga, sanniliga sigi eg tykkum: Áðrenn Ábraham varð til, eri eg.'
s-426 tóku teir steinar upp til at kasta eftir honum.
s-427 Men Jesus fjaldi seg og fór út úr halgidóminum.
s-428 Og hann gekk framvið, hann ein mann, sum var blindur frá föðingini.
s-429 Og lærusveinar hansara spurdu hann og sögdu: ' Meistari, hvör hevur syndað, hesin maðurin ella foreldur hansara, so at hann skuldi föðast blindur?'
s-430 Jesus svaraði: ' Hvörki hann hevur syndað ella foreldur hansara; men hetta er hent, til tess at Guðs gerningar mega verða opinberaðir á honum.
s-431 Vit eiga at gera gerningar hansara, sum sendi meg, meðan dagur er; nátt kemur, eingin kann arbeiða.
s-432 Meðan eg eri í heiminum, eri eg ljós heimsins.'
s-433 hann hevði sagt hetta, spýtti hann á jörðina og gjördi runu av spýttinum og smurdi rununa upp á eyguni á honum og segði við hann: ' Far og tváa tær í hylinum Siloam tað merkir: sendur.
s-434 Hann fór avstað og tváaði sær og kom aftur síggjandi.
s-435 sögdu grannarnir og teir, sum hövdu sæð hann áður, at hann var ein, sum bað um olmussu: ' Er ikki hetta hann, sum er vanur at sita og biðja om olmussu?'
s-436 Summir sögdu: ' , tað er hann.'
s-437 Summir sögdu: ' Nei, men hann líkist honum.'
s-438 Sjálvur segði hann: ' Tað eri eg.'
s-439 Teir sögdu við hann: ' Hvussu opnaðust eygu tíni?'
s-440 Hann svaraði: ' Tann maðurin, sum kallaður er Jesus, gjördi runu og smurdi hana upp á eyguni á mær og segði við meg: Far til Siloam og tváa tær.
s-441 eg so fór avstað og tváaði mær, fekk eg sjónina.'
s-442 Teir sögdu við hann: ' Hvar er hann?'
s-443 Hann sigur: ' Eg veit tað ikki.'
s-444 Teir föra tann, sum áður var blindur, til Farisearanna.
s-445 Men tað var hvíludagur tann dagin, Jesus gjördi rununa og opnaði eygu hansara.
s-446 spurdu eisini Fariseararnir hann aftur, hvussu hann hevði fingið sjónina.
s-447 Men hann segði við teir: ' Hann legði runu upp á eyguni á mær, og eg tváaði mær, og síggi eg.'
s-448 sögdu nakrir av Farisearunum: ' Ikki er hesin maðurin frá Guði, við tað at hann ikki heldur hvíludagin.'
s-449 Aðrir sögdu: ' Hvussu kann ein syndigur maður gera slík tekin?'
s-450 Og tvídráttur var teirra millum.
s-451 Teir siga aftur við hin blinda: ' Hvat sigur um hann, við tað at hann opnaði eygu tíni?'
s-452 Men hann segði: ' Hann er profetur.'
s-453 Jödarnir trúðu ikki um hann, at hann hevði verið blindur og hevði fingið sjónina, fyrr enn teir rópaðu foreldur hansara, sum hevði fingið sjónina.
s-454 Og teir spurdu tey og sögdu: ' Er hetta sonur tykkara, sum tit siga um, at hann varð föddur blindur?
s-455 Hvussu hevur hann fingið sjónina?'
s-456 Foreldur hansara svaraðu og sögdu: ' Vit vita, at hann er sonur okkara, og at hann föddist blindur; men hvussu hann hevur fingið sjónina, vita vit ikki, ella hvör hevur opnað eygu hansara, vita vit heldur ikki.
s-457 Spyrjið hann sjálvan; hann hevur aldurin; hann kann sjálvur svara fyri seg.'
s-458 Hetta sögdu foreldur hansara, at tey óttaðust Jödarnar; at vóru Jödarnir samráddir um, at um nakar vildi kennast við, at hann var Kristus, skuldi hann verða koyrdur út úr samkomuhúsinum.
s-459 sögdu foreldur hansara: ' Hann hevur aldurin; spyrjið hann sjálvan.'
s-460 Teir rópaðu á öðrum sinni til sín mannin, sum hevði verið blindur, og sögdu við hann: ' Gev Guði æruna; vit vita, at hesin maðurin er syndari.'
s-461 svaraði hann: ' Um hann er syndari, veit eg ikki; eitt veit eg, at eg, sum var blindur, síggi.'
s-462 Teir sögdu við hann: ' Hvat gjördi hann við teg?
s-463 Hvussu læt hann eygu tíni upp?'
s-464 Hann svaraði teimum: ' Eg havi longu sagt tykkum tað, og tit lurtaðu ikki eftir .
s-465 Hví vilja tit hoyra tað aftur?
s-466 Ætla tit eisini at verða lærusveinar hansara?'
s-467 deildu teir hann og sögdu: ' ert lærusveinur hansara; men vit eru lærusveinar Mósesar.
s-468 Vit vita, at Guð hevur talað við Móses, men um henda mannin vita vit ikki, hvaðan hann er.'
s-469 Maðurin svaraði og segði við teir: ' Hetta er undarligt, at tit ikki vita, hvaðan hann er, og hann hevur latið upp eygu míni.
s-470 Vit vita, at Guð ikki hoyrir syndarar; men um onkur óttast Guð og ger vilja hansara, tann hoyrir hann.
s-471 Frá fyrndartíð hevur tað ikki hoyrst, at nakar hevur opnað eyguni á honum, sum var föddur blindur.
s-472 Var hesin ikki frá Guði, kundi hann einki gjört.'
s-473 Teir svaraðu og sögdu við hann: ' ert föddur í synd allur sum ert, og vilt læra okkum!'
s-474 Og teir koyrdu hann út.
s-475 Jesus fekk at hoyra, at teir hövdu koyrt hann út, og hann hitti hann, segði hann við hann: ' Trýrt á menniskjusonin?'
s-476 Hann svaraði og segði: ' Og hvör er hann, Harri, at eg kann trúgva á hann?'
s-477 Jesus segði við hann: ' Bæði hevur sæð hann, og tað er hann, sum talar við teg.'
s-478 Men hann segði: ' Eg trúgvi, Harri,'
s-479 og hann fell á knæ niður fyri honum.
s-480 Og Jesus segði: ' Til dóms eri eg komin í henda heimin, til tess at tey, sum ikki síggja, skulu síggja, og tey, sum síggja, skulu verða blind.'
s-481 Hetta hoyrdu teir av Farisearunum, sum vóru hjá honum, og teir sögdu við hann: ' Eru vit eisini blindir?'
s-482 Jesus segði við teir: ' Vóru tit blindir, hövdu tit ikki synd; men siga tit: vit síggja synd tykkara verður verandi.'
s-483 ' Sanniliga, sanniliga sigi eg tykkum: Tann, sum ikki gongur gjögnum dyrnar inn í seyðabyrgið, men fer uppum aðra staðni, hann er tjóvur og ránsmaður.
s-484 Men tann, sum gongur inn gjögnum dyrnar, hann er hirði hjá seyðunum.
s-485 Fyri honum letur duravaktarin upp, og seyðirnir hoyra reyst hansara, og hann kallar seyðir sínar við navni og fer út við teimum.
s-486 hann hevur latið allar seyðir sínar út, gongur hann undan teimum, og seyðirnir fylgja honum, av at teir kenna reyst hansara.
s-487 Men einum ókunnigum vilja teir ikki fylgja, men vilja heldur flýggja frá honum, av at teir ikki kenna reystina á hinum ókunnigu.'
s-488 Hetta líknilsi segði Jesus teimum; men teir skildu ikki, hvat hann talaði til teirra um.
s-489 Jesus segði aftur við teir: ' Sanniliga, sanniliga sigi eg tykkum: Eg eri dyrnar hjá seyðunum.
s-490 Allir teir, sum eru komnir undan mær, eru tjóvar og ránsmenn; men seyðirnir hoyrdu teir ikki.
s-491 Eg eri dyrnar.
s-492 Gongur nakar inn um meg, skal hann verða bjargaður, og hann skal ganga inn og ganga út og finna föði.
s-493 Tjóvurin kemur ikki til annað enn at stjala og drepa og oyða; eg eri komin til tess, at teir skulu hava lív og hava yvirflóð.
s-494 Eg eri hin góði hirðin.
s-495 Hin góði hirðin setir lív sítt til fyri seyðirnar.
s-496 Leigusveinurin, sum ikki er hirði og sum ikki eigur seyðirnar, sær úlvin koma og fer frá seyðunum og rýmir, og úlvurin rænir teir og spjaðir teir sundur, av at hann er leigusveinur og hann einki leggur í seyðirnar.
s-497 Eg eri hin góði hirðin, og eg kenni mínar, og mínir kenna meg, eins og eg kenni faðirin, og faðirin kennir meg; og eg seti lív mítt til fyri seyðirnar.
s-498 Eg havi eisini aðrar seyðir, sum ikki hoyra upp í hetta fylgið.
s-499 Eisini teir eigi eg at leiða, og teir skulu hoyra reyst mína, og tað skal verða eitt seyðafylgi, ein hirði.
s-500 elskar faðirin meg, at eg seti lív mítt til fyri at taka tað aftur.
s-501 Eingin tekur tað frá mær; men eg seti tað til av mær sjálvum.
s-502 Eg havi vald til at seta tað til, og eg havi vald til at taka tað aftur.
s-503 Hetta boðið fekk eg frá faðir mínum.'
s-504 varð aftur tvídráttur millum Jödanna út av hesum orðum.
s-505 Og mangir teirra sögdu: ' Hann hevur illan anda og er óður!
s-506 Hví lurta tit eftir honum?'

Text viewDownload CoNNL-U