| s-301
| Η Αθήνα είναι πανέμορφη το Πάσχα. |
| s-302
| Τον αποχαιρετώ και πάλι διά χειραψίας , ώστε να μη με περάσει για βλάχο μπάτσο , και αποχωρώ. |
| s-303
| « Ας δούμε τώρα και το βίντεο » λέω σ τον Ούλι. |
| s-304
| “ Καπάτσα η μικρή , τον τύλιξε τον Παπαδάκη ”. |
| s-305
| « Όλα οργανωμένα με ακρίβεια ». |
| s-306
| « Κύριε Χαρδάκο εμείς δεν είμαστε ασφαλιστική εταιρεία , είμαστε αστυνομία » του απαντώ. |
| s-307
| Μπορώ να φανταστώ τις φήμες που θα έχουν ήδη αρχίσει να κυκλοφορούν. |
| s-308
| Δεν μπορούν να μπουκάρουν σ το γραφείο μου όποτε τους καπνίσει. |
| s-309
| « Μα πού είσαι όλη μέρα ; » |
| s-310
| Όλα τα νήματα κόβονται , πριν περάσουν από την τρύπα της βελόνας. |
| s-311
| Σφίγγουμε τα χέρια και αποχωρεί. |
| s-312
| « Σίγουρα θα έκαναν , αλλά και να τους ρωτήσουμε , δε θα πάρουμε απάντηση ». |
| s-313
| « Τι να σας πω , κύριε αστυνόμε » μου λέει ο δεύτερος αστυνομικός. |
| s-314
| Η κόρη μου με τον γαμπρό μου πήγαν σ τα πεθερικά της . |
| s-315
| Αν τον είχε πουλήσει , θα μας έλεγε σε ποιον τον πούλησε , για να ελαφρύνει τη θέση του. |
| s-316
| « Computer » της εξηγεί η Κούλα σ τα αγγλικά . |
| s-317
| « Το θεωρώ απίθανο ». |
| s-318
| « Περάστε μέσα » μας λέει και μας δείχνει το δρόμο. |
| s-319
| Το πρώτο ερώτημα είναι : ξέρει κάτι παραπάνω και θα το ξεφουρνίσει αργότερα ή ψαρεύει σ τα θολά , σαν εμάς που ψαχνόμαστε ; |
| s-320
| Θέλω να κλειδώνω τις υποθέσεις που ερευνώ σ το γραφείο , και σ το σπίτι να χαλαρώνω είτε μπροστά σ την τηλεόραση είτε οικογενειακώς. |
| s-321
| « Εντάξει , κρατάω μια επιφύλαξη , γιατί ο υπουργός θα κάνει σήμερα δηλώσεις σχετικά με την επιστροφή των ναυτιλιακών εταιρειών σ τη μητέρα πατρίδα ». |
| s-322
| Κοιτάζει πρώτα το πιστόλι , μετά εμένα , και κατεβάζει τα μάτια. |
| s-323
| « Μου είπε να το κρατήσω και ότι θα μου το ζητήσει , όταν το χρειαστεί ». |
| s-324
| Ας αρχίσουμε από τα εύκολα. |
| s-325
| Τα μόνα έπιπλα είναι σ την κουζίνα : ένα τραπέζι και τέσσερις καρέκλες. |
| s-326
| Θα πρέπει να ήταν δύο. |
| s-327
| « Κύριε αστυνόμε , εμείς σας περιμένουμε κάτω » λέει ο Παπαδάκης και κάνει νόημα σ τους άλλους να φύγουν. |
| s-328
| « Ποιες ήταν οι έκτακτες περιπτώσεις ; » |
| s-329
| « Πρέπει να φύγω σε ένα τέταρτο ». |
| s-330
| « Δεν κρύβω από σας » του λέω με μισό στόμα. |
| s-331
| « Αν τα πλοία ανήκαν σε μικρούς πλοιοκτήτες και ήταν μεγάλης ηλικίας , θα σου έλεγα ότι τα βούλιαξαν για να εισπράξουν την ασφάλεια ». |
| s-332
| Νομίζω πως μπορούμε να τον ανακρίνουμε αμέσως. |
| s-333
| « Γιατί θεωρείς ενδιαφέρουσα τη μετεγκατάσταση των εταιρειών σ τον Πειραιά; » |
| s-334
| με ρωτάει ο Παπαδάκης. |
| s-335
| Αρχίζει να περιεργάζεται το έπιπλο και να κάνει σ την ασπρομάλλα διάφορες ερωτήσεις , ενώ εγώ περιμένω υπομονετικά να λιώσει η Κούλα τον πάγο , για να κάνω μια δεύτερη απόπειρα με τις ερωτήσεις μου. |
| s-336
| « Θα ήθελα να ρωτήσω , αν πέρα από τη γενικότερη θετική εικόνα που παρουσιάζει η Ελλάδα αυτήν τη στιγμή , και η οποία ασφαλώς επηρέασε τις αποφάσεις των εταιρειών , δόθηκαν και κάποια κίνητρα σ τις ναυτιλιακές εταιρείες , που να συνέβαλαν σ την τελική απόφασή τους να επιστρέφουν σ την Ελλάδα ». |
| s-337
| Να τους αφήσουμε τα Ελγίνεια και να μας δώσουν τους εφοπλιστές. |
| s-338
| Μήπως όμως ήταν τρομοκρατικές ενέργειες εκβιασμού , για να γυρίσουν οι εφοπλιστές σ την Ελλάδα ; |
| s-339
| Σαν να μη μου έφτανε η κούραση , νιώθω και το στομάχι μου ασήκωτο. |
| s-340
| Ξεσπάει άθελα του σε ένα πικρό γέλιο , αλλά το συμμαζεύει αμέσως και κουνάει μοιρολατρικά το κεφάλι του. |
| s-341
| Συνεπώς , αυτοί βιάζονται να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση. |
| s-342
| « Πώς , τον θυμάμαι » μου απαντάει δίχως να διστάσει. |
| s-343
| Το κίνητρο που επικαλούνται ο υπουργός και οι πλοιοκτήτες ταιριάζει περισσότερο σ τον Δημητράκο και λιγότερο σ το σήμερα. |
| s-344
| « Μα δεν υπάρχει κάτι προς ενημέρωση , κύριε υπαρχηγέ » ακούω τον Γκίκα. |
| s-345
| « Εγώ , κόρη μου , είμαι μια απλή νοικοκυρά ». |
| s-346
| Παίρνω τον Γκίκα , για να βεβαιωθώ και να είμαι προετοιμασμένος , αλλά η Στέλλα μου λέει ότι είχε κάποια δουλειά και θα αργήσει να έρθει. |
| s-347
| « Μη σκας , θα με αντέξει » του απαντάει , και εγώ συμφωνώ σιωπηρώς μαζί της. |
| s-348
| « Ένας από τους μεγαλύτερους εφοπλιστές που έχουμε ». |
| s-349
| « Αν παρ' ελπίδα σκαλώσουμε , θα τον καλέσω ». |
| s-350
| « Δεν ξέρω ». |
| s-351
| Με χαιρετάει με το τυπικό χαμόγελο της γραμματέως και με ύφος που θέλει να μου πει ότι με βλέπει για πρώτη φορά. |
| s-352
| Με δύο απανωτά ναυάγια και τον Χαρδάκο νεκρό , εμένα μου μπαίνουν οι ψύλλοι σ τ' αυτιά. |
| s-353
| Κανονικά θα έπρεπε να είμαι ευχαριστημένος και να απολαμβάνω το κρουασάν μου. |
| s-354
| « Έχω κάτι επείγον » μου δηλώνει κοφτά. |
| s-355
| « Τρακόσια ευρώ , όχι κομπιούτερ » επιμένει. |
| s-356
| « Κάτι μου λέει ότι θα μείνουν με το φτυάρι σ το χέρι ». |
| s-357
| « Ήθελα να πω ποιοι φέρνουν τα λεφτά τους σ την Ελλάδα από τα νησιά Καϊμάν ». |
| s-358
| « Άλλοι με παρασύρουν σ την κραιπάλη ». |
| s-359
| « Έκανες σωστή δουλειά , αλλά αυτός θα βρίσκεται τώρα σ την Ιταλία » λέω σ τον Δερμιτζάκη. |
| s-360
| Η χτεσινή κούραση όμως συνεχίστηκε αυξανόμενη , και τώρα το μόνο που θέλω είναι να την αράξω σ το σπίτι και να πάω νωρίς για ύπνο. |
| s-361
| Καταλαβαίνω πού το πάει. |
| s-362
| « Πρώτα του ζητήσαμε να γράψει μια επιταγή » λέει ο Σιμόν. |
| s-363
| Επιλέω την κόρη μου , γιατί είναι πρωί και θα είναι πιο ήσυχα , ενώ το απόγευμα δέχεται συνήθως τους πελάτες της. |
| s-364
| Πίνω γουλιά-γουλιά τον καφέ μου και προσπαθώ να βρω ποιος θα ήταν ο καλύτερος και πιο ασφαλής τρόπος , για να ερευνήσω τις υποψίες του Σωτηρόπουλου και του « Ποσειδών 16 ». |
| s-365
| μου λέει , μεταξύ απορίας και ανησυχίας. |
| s-366
| « Σχεδίαζε μια αναδιάρθρωση των δραστηριοτήτων μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου ». |
| s-367
| Μετά άνοιξα πίσω πόρτα , πήρα σάκο και έτρεξα. |
| s-368
| Εγώ ξανακάθομαι σ τη θέση μου για να τελειώσω το χυμό μου , αλλά και για να μη μας δει κανένα μάτι να βγαίνουμε μαζί από το μαγαζί. |
| s-369
| « Έλα τώρα να τελειώσουμε τη χορτόπιτα » της λέει ο Ζήσης και βγαίνουν μαζί από το καθιστικό. |
| s-370
| Σηκώνει το κεφάλι του και με κοιτάζει. |
| s-371
| με ρωτάει ο Φάνης. |
| s-372
| Μόλις και μετά βίας μας λέει μισή καλημέρα. |
| s-373
| « Αλλά θα κάνετε την κηδεία του πατέρα σας σ το Λονδίνο ; » |
| s-374
| Η ληστεία ήταν σκηνοθεσία. |
| s-375
| Εξάλλου , ούτε η γυναίκα περιμένει απάντηση , πιο πολύ μοιρολογάει την απουσία του. |
| s-376
| « Να του τα πεις ακριβώς όπως τα είπες και σ' εμένα » με συμβουλεύει. |
| s-377
| Ξέρω φούρνο , ψωμί... |
| s-378
| Επιτέλους , ένα βράδυ που το πέρασα ήσυχα και μια νύχτα που κοιμήθηκα σαν πουλάκι. |
| s-379
| Ενώ στενοχωριέμαι γιατί δε μου 'κοψε να σκεφτώ αυτό που σκέφτηκε ο Γκίκας , την ίδια στιγμή χαίρομαι , επειδή μπορώ να συνεχίσω την έρευνα. |
| s-380
| Μην έχεις καμία αμφιβολία ότι η εταιρεία που συνεργάζεται είναι καθαρή και νομότυπη. |
| s-381
| Κοιτάζω την κατάσταση. |
| s-382
| « Ο υπολογιστής του Σωτηρόπουλου ». |
| s-383
| Συνήθως η αυστηρή νηστεία περιοριζόταν σ τη Μεγάλη Εβδομάδα , αλλά φέτος μου ανακοίνωσε πως θα νηστέψουμε καθ' όλη τη διάρκεια της Σαρακοστής. |
| s-384
| Παρά τη γκρίνια της έχει φέρει και κρασί , για να γιορτάσουμε τις αυξήσεις , που είναι ένα είδος γενεθλίων. |
| s-385
| Κύριε , δώσ' μου να φάω και δε ρωτάω από πού θα το βρεις αύριο. |
| s-386
| « Από τις ανακρίσεις μας για τη δολοφονία του Σωτηρόπουλου μάθαμε ότι ενδιαφερόταν για τα δύο ναυάγια των πλοίων σας σ την Ταϊλάνδη και την Οδησσό » του λέω , όσο πιο ουδέτερα μπορώ. |
| s-387
| « Τώρα εσύ μπορεί να σκέφτεσαι πως όλα αυτά τα λέω από κακία , επειδή δεν έγινα εγώ υπαρχηγός ». |
| s-388
| Βγαίνω από τη Ρηγίλλης σ το Σύνταγμα και μπαίνω σ την Πανεπιστημίου. |
| s-389
| Όταν τελειώνω , με κοιτάζει για λίγο , κι ανοίγει το στόμα του. |
| s-390
| « Έριξαν όλο το βάρος σ την ιδιωτική οικονομία » μου εξηγεί ο Φάνης. |
| s-391
| Έτσι έγινε και μ' εμένα. |
| s-392
| Είναι πανέμορφο. |
| s-393
| Όταν φτάνω σ το σπίτι , δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου. |
| s-394
| « Αστυνόμος Χαρίτος ». |
| s-395
| Και τα πενήντα χιλιάρικα που βρέθηκαν άθικτα ενισχύουν αυτήν την εκδοχή. |
| s-396
| « Να γυρίζεις απόγευμα σπίτι και να πέφτεις για ύπνο , είναι αφύσικο για σένα ». |
| s-397
| Τόσον καιρό τρώνε κάθε βράδυ σ' εμάς και τώρα , που φάνηκε λίγο φως σ την άκρη του τούνελ , αυτοί το πήραν για ηλιοφάνεια και θέλουν να μας κάνουν το τραπέζι. |
| s-398
| Τι περισσότερο γνώριζε ο Σωτηρόπουλος και ήταν τόσο βέβαιος ότι η ασφάλεια δε θα πλήρωνε ; |
| s-399
| Όταν αρχίσει να επιμένει , μπορεί να γίνει πολύ σπαστική. |
| s-400
| Εξακολουθεί να σωπαίνει και να κοιτάζει μπροστά του. |