| s-3
| Και τι είχε ανακαλύψει ο Σωτηρόπουλος , για να φτάσουν σ το σημείο να τον δολοφονήσουν και να πάρουν τον υπολογιστή του; |
| s-4
| « Συγχαρητήρια ». |
| s-5
| « Βρήκαμε το πιστόλι σ το σπίτι του ». |
| s-6
| Εισπράττει τη διαβεβαίωση του Γκίκα , και η συνάντηση παίρνει τέλος . |
| s-7
| Μας κατηγορούν ότι μοιράζουμε τα αγκυροβόλα με μίζες , ότι τα δίνουμε σ τους ημέτερους και ό,τι βάλει ο νους σας. |
| s-8
| « Έλα να μου τα πεις ». |
| s-9
| « Προτιμώ να την ανακρίνουμε σ το Δήλεσι , για να μας δείξει και το σημείο που ξεφόρτωνε το καΐκι ». |
| s-10
| « Εγώ δεν έχω κινητό » απαντάει ο Σαμίρ , που δουλεύει σ τη λαχαναγορά. |
| s-11
| Κακώς παράγγειλα το μεγάλο φλιτζάνι καφέ. |
| s-12
| Τελευταία αποχωρεί η ξερακιανή , με ύφος αγανακτισμένο. |
| s-13
| « Πάμε για φαγητό , γιατί θα πλακώσει κόσμος και δε θα βρούμε τραπέζι » μου λέει |
| s-14
| « Ο “ Ποσειδών 16 ” μας στέλνει κι άλλο μήνυμα » μου δηλώνει με χαμόγελο και ακουμπάει μπροστά μου την εκτύπωση του μηνύματος. |
| s-15
| Η Σεβαστή πετάγεται πάνω και έρχεται να με αγκαλιάσει , ενώ ο Πρόδρομος στέκεται πίσω της και περιμένει τη σειρά του. |
| s-16
| « Καλά , τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου δεν τα σκέφτηκες ; » |
| s-17
| Από αυτό το σημείο επικρατεί η σιωπή της βουλιμίας, γιατί πέφτουμε όλοι με τα μούτρα σ το φαγητό. |
| s-18
| « Ξέρω 'γώ ». |
| s-19
| Διασχίζουμε την άδεια Κηφισίας , με το βαν της σήμανσης καρότσα σ το περιπολικό μας. |
| s-20
| Και σ τα δύο δωμάτια υπάρχει από ένα κρεβάτι. |
| s-21
| Δεν έχουμε άλλες ερωτήσεις , και τους στέλνω σ το κρατητήριο , ώσπου να ετοιμαστεί ο φάκελός τους και να τους παραπέμψουμε σ τον εισαγγελέα. |
| s-22
| Σηκώνομαι και κοιτάζω το ρολόι μου. |
| s-23
| “ Θέλετε να πάθετε αυτό που έπαθε ο εφοπλιστής ; |
| s-24
| Το κατάλαβα , όταν μου είπε εκείνο το “ καλύτερα να μην ξέρεις ”. |
| s-25
| Όπως και αν το δω , μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι ο υπαρχηγός με έθεσε σε διαθεσιμότητα και διέταξε την ΕΔΕ για να με συνετίσει και να μου δείξει ποιος κάνει κουμάντο. |
| s-26
| Του ζητάω τη διεύθυνση , γιατί δε θυμάμαι πού βρίσκεται το αστυνομικό τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα. |
| s-27
| Από τη μια χαίρομαι που θα βάλω φωτιά σ τα μπατζάκια του υπαρχηγού , από την άλλη βρίζω τον εαυτό μου , που είμαι σκράπας σ τις τακτικές κινήσεις και μένω στάσιμος μια ζωή. |
| s-28
| Με υποδέχεται ένας σαρανταπεντάρης με αραιά μαλλιά. |
| s-29
| Η Κουλά τρέχει αμέσως κοντά της. |
| s-30
| « Έχετε οικογενειακό συμβούλιο ; » |
| s-31
| « Πρέπει να τον ψάξουμε , πριν τον μεταφέρεις σ το νεκροτομείο » του εξηγώ και κάνω νόημα σ τους ανθρώπους της σήμανσης. |
| s-32
| Θα έλεγε ότι δεν ξέρει. |
| s-33
| Δε βρίσκω κάτι άλλο να τον ρωτήσω και σηκώνομαι. |
| s-34
| « Ας αφήσουμε τον επικήδειο και ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε αυτήν την προχωρημένη ώρά » τους λέω , πιο πολύ για να διώξω τη δική μου μαυρίλα. |
| s-35
| « Καλημέρα σας , κύριε Χαρίτο » μου λέει ευγενικά και με ρωτάει τι θα πάρω. |
| s-36
| Αλλά για τη δουλειά ; |
| s-37
| Σηκώνομαι από τη θέση μου και πηγαίνω κατευθείαν σ την πόρτα. |
| s-38
| Διαλέγει ένα ήσυχο καφέ και καθόμαστε. |
| s-39
| Το πρώτο ερώτημα είναι : το λέω σ την Αδριανή και πώς το λέω ; |
| s-40
| « Σας ευχαριστώ » του απαντώ ψυχρά και πηγαίνω σ την πόρτα , γιατί είμαι ένα βήμα από το να χάσω την ψυχραιμία μου. |
| s-41
| Γυρίζω ποδαράτος από την Κηφισίας σ το γραφείο. |
| s-42
| Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτά τα περί φίλου που κάηκε σ τη φωτιά του πλοίου είναι ραπανάκια για το κουκούλωμα. |
| s-43
| Μας παρακολουθούν βουβοί , με βλέμματα γεμάτα αγωνία , να μπαίνουμε σ το μέγαρο. |
| s-44
| Οι ληστείες ενδιαφέρουν άλλους και όχι εμάς. |
| s-45
| « Γονείς υπάρχουν ; » |
| s-46
| θα άξιζε τον κόπο να ερευνήσουμε τη σχέση του με τις τράπεζες των νησιών Καϊμάν , αλλά δεν είναι δική μου δουλειά. |
| s-47
| Μπορώ επίσης να σας διαβεβαιώσω ότι , σ το βαθμό που η χώρα θα επανέρχεται σ την ομαλότητα , αυτές οι περιπτώσεις θα είναι όλο και πιο σπάνιες. |
| s-48
| Φοράμε τις μάσκες και ρίχνουμε μια ματιά γύρω. |
| s-49
| Μου λέει πως αυτοί θα μου ανοίξουν το δρόμο της επιστροφής. |
| s-50
| Κάποιος τους είπε να τα κάνουν αυτά σ την πατρίδα τους , γιατί εδώ είναι Ευρώπη , δεν είναι ο Καύκασος με τα άγρια θηρία. |
| s-51
| Βλέπω έναν αριθμό κινητού μέσα σε κύκλο. |
| s-52
| Το σκέφτεται λίγο. |
| s-53
| Έχει μπροστά του ένα φλιτζάνι τσάι. |
| s-54
| « Το ερώτημα είναι αν τον έκλεψε για να τον πουλήσει ή αν τον πήρε , επειδή έψαχνε κάτι που βρίσκεται σ τον υπολογιστή ». |
| s-55
| Με κοιτάζει αμίλητος. |
| s-56
| Αρκεί που ξαναγύρισαν σ τα παλιά , κινούν τις Μπε-εμ-βε και τις Μερσεντές τους , είναι έξω κάθε βράδυ και μέτοικοι κάθε Σαββατοκύριακο. |
| s-57
| « Αυτό γίνεται δυο με τρεις φορές τη μέρα ». |
| s-58
| « Συνεπώς , δεν καταλαβαίνω γιατί περιμένετε ειδική πρόσκληση για να με ενημερώσετε ». |
| s-59
| « Ο υπουργός μάς περιμένει σ τις έντεκα σ το γραφείο του » . |
| s-60
| Τα περί ανοιχτής πόρτας τα έχω ακούσει απ' όλους ανεξαιρέτως , λέω μέσα μου. |
| s-61
| « Σκέψου την εποχή των γονιών μας » μου εξηγεί. |
| s-62
| Όσα έχει περάσει σ τη ζωή του τον κάνουν να βρίσκει πολλές φορές λύσεις , που οι άλλοι ούτε τις σκέφτονται. |
| s-63
| « Ελπίζω να μην έβαλαν κανένα μπάστακα πάνω από το κεφάλι σου » του λέει ο Φάνης. |
| s-64
| « Αν είχε γυναίκα ή οικογένεια , τώρα θα ήταν εδώ και θα τραβούσαν τα μαλλιά τους ». |
| s-65
| Δε θα το μάθει κανείς άλλος. |
| s-66
| « Μάνια μου , μην ξοδευτείς άδικα , θα μείνει σ το ντουλάπι της κουζίνας ». |
| s-67
| Ο Βελλίδης έρχεται σε λίγο και ο Γκίκας του δίνει την ανάρτηση. |
| s-68
| « Υποθέτω ότι οι αρχές σ την Ταϊλάνδη και σ την Ουκρανία θα έκαναν έρευνες ». |
| s-69
| Ξανακάθομαι , με την ελπίδα ότι ίσως ο επίτροπος δώσει ορισμένες απαντήσεις που θα μου ανοίξουν κάποια πόρτα. |
| s-70
| Βλέπω από μακριά τους προβολείς του περιπολικού και πλησιάζω. |
| s-71
| Λέει τρεις κουβέντες σ το ακουστικό και γυρίζει σ' εμένα. |
| s-72
| Κάθεται σ το κρεβάτι και αφήνει τη μοναδική καρέκλα για εμένα. |
| s-73
| « Υπάρχουν άλλες λεπτομέρειες ; » |
| s-74
| « Θα σε βοηθήσει ο Ούλι ». |
| s-75
| « Αλλού βρίσκεται η απορία » συμπληρώνει μετά. |
| s-76
| « Όπως ; » |
| s-77
| « Βρήκαμε τον Χαρδάκο πεσμένο σ το πάτωμα ». |
| s-78
| Ο άλλος σκώρος είναι τα λεφτά. |
| s-79
| Πέραν αυτού , δε βρίσκω κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον σ την πληροφορία , αλλά για να μ' επισκέπτεται ο Σωτηρόπουλος , που είναι πολύ έμπειρος , κάτι θα πρέπει να του έχει κινήσει την περιέργεια. |
| s-80
| Θα ζητήσω εγώ μετάθεση. |
| s-81
| Κανονικά δε χρειάζονται άλλες εξηγήσεις , αλλά ο Ζήσης βιάζεται να τα πει όλα. |
| s-82
| Δύο δωμάτια με ενδιάμεσο μπάνιο. |
| s-83
| Μας παίρνει ένα μισάωρο , για να βρούμε από την τροχαία το ταξί και να επικοινωνήσουμε με τον ιδιοκτήτη. |
| s-84
| « Και τα δυο καράβια του που βουλιάξαν ; » |
| s-85
| Κατόπιν όλων αυτών πηγαίνω με το Σέατ σ την υπηρεσία , ξεκούραστος και ευδιάθετος. |
| s-86
| Είχαν χωρίσει από χρόνια , αλλά διατηρούσαν πολύ φιλική σχέση. |
| s-87
| Ο Παπαδάκης , που είναι προνοητικός , έχει φέρει μαζί του και έναν τοπογραφικό χάρτη της περιοχής και έτσι εντοπίζουμε εύκολα το σπίτι της Όγκντεν. |
| s-88
| « Άμα πεινάνε τα σκέφτομαι πιο πολύ » του απαντάει. |
| s-89
| Τώρα που βλέπω τα χειρότερα , καταλαβαίνω ότι ο Γκίκας ήταν ο κυματοθραύστης μου. |
| s-90
| Το ΚΕΑΝ δεν είχε προκύψει , ωστόσο , από τη διάσπαση κάποιου κόμματος , όπως συμβαίνει κατά κανόνα , αλλά ήταν διακομματικό. |
| s-91
| Τον παίρνω τηλέφωνο και του κάνω μια λεπτομερή ενημέρωση για τους δύο φόνους , μαζί με τις σκέψεις μου. |
| s-92
| Μου το επιβεβαιώνει και ησυχάζω. |
| s-93
| Δε μου μένει παρά να τον ευχαριστήσω και να αποχωρήσω. |
| s-94
| Είναι προφανές ότι το βίντεο προέρχεται από το κινητό του Σωτηρόπουλου. |
| s-95
| Η μόνη παρασπονδία που μου επέτρεψε , ήταν να τρώω εγώ τα νηστίσιμα με λάδι , ενώ εκείνη τα έτρωγε νερόβραστα Τετάρτη και Παρασκευή |
| s-96
| « Ακόμα κι αν δε βρούμε , μας φτάνει αν ταιριάζουν τα μαχαίρια σ τις πληγές και ότι είναι δικά σας » τους εξηγώ. |
| s-97
| τον ρωτάω καθ' οδόν προς Κατεχάκη. |
| s-98
| Ακόμα είμαστε σ την αρχή ». |
| s-99
| « Οι πατημασιές διακρίνονται και σ τον κήπο ως την πόρτα του σπιτιού » μας λέει ο Δημητρίου , που έχει συνεχίσει την εξερεύνηση. |
| s-100
| « Γιατί τα παθήματα μού γίνονται μαθήματα ». |
| s-101
| « Τόσα χρόνια έκλαιγες τη μοίρα σου ». |
| s-102
| Ακόμα κι ένας ερασιτέχνης δολοφόνος ξέρει πως το πρώτο που πρέπει να εξαφανίσει είναι το όπλο του εγκλήματος. |