Universal Dependencies - Dutch - LassySmall

s-301

wiki-737.p.11.s.2

Amerikanen waren de boeven in « De geheimzinnige ster », die verscheen onder het toeziend oog van de Duitse bezetter, waardoor hem soms ook collaboratie met de nazi's in de schoenen geschoven wordt.

s-302

wiki-737.p.11.s.3

Ondanks dat het bewijs al meermaals geleverd is dat Hergé geen uitgesproken mening had over zulke zaken, blijven sommigen hem echter betichten van racisme en collaboratie.

s-303

wiki-737.p.12.s.1

Andere strips van Hergé zijn Jo, Suus en Jokko en Quick & Flupke.

s-304

wiki-737.p.13.s.1

In 2005 werd Hergé genomineerd als één van de 111 kansmakers op de titel 'De Grootste Belg'.

s-305

wiki-737.p.13.s.2

In de Vlaamse versie eindigde hij op nr. 24, in de Waalse op nr. 8.

s-306

wiki-737.p.14.s.1

Hergé ligt begraven op de 'Begraafplaats van Dieweg' in Ukkel in Brussel.

s-307

wiki-737.p.15.s.1

Hergé Genootschap

s-308

wiki-737.p.16.s.1

Latin American Club of Tintin

s-309

wiki-737.p.1.s.1

Hergé

s-310

wiki-737.p.2.s.1

Hergé, pseudoniem van « Georges Rémi » (Etterbeek, 22 mei 1907 -- Brussel, 3 maart 1983) was een Belgische striptekenaar.

s-311

wiki-737.p.3.s.1

Als je de initialen van zijn naam omdraait (RG) en in het Frans uitspreekt, klinkt dat als « erzjee » wat je in het Frans kunt schrijven als « Hergé ».

s-312

wiki-737.p.4.s.1

Hergé is, naast Franquin en Goscinny, een van de grote scheppers van de Europese humoristische avonturenstrip van halverwege de 20e eeuw.

s-313

wiki-737.p.4.s.2

Zijn bekendste creatie is ongetwijfeld Tintin (Kuifje), een jonge krantenverslaggever die over de hele wereld in avonturen verzeild raakt.

s-314

wiki-737.p.5.s.1

Het grootste talent van Hergé was wellicht dat hij een begenadigd regisseur was.

s-315

wiki-737.p.5.s.2

Dat komt tot uiting in de manier waarop zijn verhalen zijn opgebouwd en uitgebeeld.

s-316

wiki-737.p.5.s.3

Vreemd is het dan ook niet dat groten uit de filmwereld, zoals Steven Spielberg, bewondering hadden voor Hergé.

s-317

wiki-737.p.5.s.4

Spielberg gaf zelfs toe dat de figuur van Indiana Jones op de avonturen van 'Kuifje' gebaseerd was.

s-318

wiki-737.p.6.s.1

Om zijn wat zwakkere tekenkwaliteiten te maskeren, ontwikkelde Hergé een techniek die een eigen leven is gaan leiden: de Klare lijn.

s-319

wiki-737.p.6.s.2

In deze stijl worden niet of nauwelijks schaduwen of kleurverlopen gebruikt en worden elementen van een tekening met duidelijke zwarte lijnen begrensd.

s-320

wiki-737.p.6.s.3

Hergé besteedde veel zorg aan zijn tekeningen en dat valt eraan af te zien: heldere afbeeldingen waarin de actie in één oogopslag duidelijk is.

s-321

wiki-737.p.7.s.1

Hergé raakte in een politiek conflict betrokken toen hij het ware verhaal van de aanval van Japan op China in het Kuifje-album « De Blauwe Lotus » probeerde te vertellen.

s-322

wiki-737.p.7.s.2

Weinigen in Europa hadden op dat moment van de ware toedracht gehoord.

s-323

wiki-737.p.8.s.1

« De Blauwe Lotus » is een keerpunt in de ontwikkeling van Kuifje.

s-324

wiki-737.p.8.s.2

Dit was het eerste album waarin Hergé ook nauwgezet onderzoek deed naar de wereld waarin zijn verhalen zich afspeelde.

s-325

wiki-737.p.8.s.3

Daarvoor verzon hij auto's, schepen en gebouwen vaak zelf en maakte hij culturen en volken tot stereotypen.

s-326

wiki-737.p.9.s.1

Dankzij deze stereotypen en latere vergissingen, wordt Hergé nog vaak gezien als racist, temeer omdat hij Leon Degrelle, dé Belgische aanhanger van Hitler tijdens de Tweede Wereldoorlog, gekend heeft voor deze in de politiek stapte.

s-327

wiki-832.p.10.s.1

In 1873 liep de jonge Ensor school op het Oostendse O.L.V.-college.

s-328

wiki-832.p.10.s.2

Hij bleek algauw een tuchtloos leerling te zijn, maar hij toonde wel al een grote voorliefde voor tekenen.

s-329

wiki-832.p.10.s.3

De archieven van het Onze-Lieve-Vrouwecollege bevat een boekje 'Le petit sécrétaire' met op het titelblad 'Een ruiter te paard', getekend door de jonge Ensor.

s-330

wiki-832.p.10.s.4

Hij toonde zijn eerste tekeningen en schilderwerkjes, toen hij amper 14 was, aan de toen bekende meester Louis Dubois, die hem aanmoedigde.

s-331

wiki-832.p.10.s.5

Hij bleef slechts twee jaar op deze school.

s-332

wiki-832.p.10.s.6

Hij volgt dan schilder- en tekenlessen bij twee Oostendse aquarellisten Dubar en Van Cuyck.

s-333

wiki-832.p.10.s.7

Ook hier toonde hij zich opstandig en had geen hoge dunk van hun 'bedrieglijke spons- en tekentechniek van hun saai, geborneerd en doodgeboren metier'.

s-334

wiki-832.p.11.s.1

In 1876 volgt hij tekenlessen naar het antiek en naar het levend model aan de Oostendse Academie voor Schone Kunsten.

s-335

wiki-832.p.11.s.2

Uit die periode dateren zijn eerste schilderijtjes over de zee, het strand en duin- en polderlandschappen, zoals 'Duinen' (rond 1876), 'Zicht op Mariakerke' (1876), 'De triomfwagen' (1877), 'De badkoets op het strand' (1877).

s-336

wiki-832.p.12.s.1

Ensor was 17 jaar toen hij, op 8 oktober 1877, zich liet inschrijven aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Brussel.

s-337

wiki-832.p.12.s.2

Het was de enige keer dat hij Oostende verliet voor een langere tijd.

s-338

wiki-832.p.12.s.3

Hij zou drie jaar wegblijven.

s-339

wiki-832.p.12.s.4

James huurde een kleine kamer in de St.-Janstraat, in de nabijheid van de Grote Markt.

s-340

wiki-832.p.12.s.5

Hij maakte er kennis met o.a. Fernand Khnopff.

s-341

wiki-832.p.12.s.6

Zijn leraren gaven hem de cursussen schilderen en tekenen naar het klassieke model.

s-342

wiki-832.p.12.s.7

Maar hij kreeg het weer aan de stok met zijn leraars.

s-343

wiki-832.p.13.s.1

Uit die periode dateert 'Golfbreker te Oostende' (1878), 'Naakte jongen' (1878), 'Polderlandschap' (1878), 'Man met de gewonde arm' (begin 1879), 'Zelfportret' (1879), 'Het meisje met de wipneus' (1879) en 'Ensor voor de schildersezel' (1879).

s-344

wiki-832.p.14.s.1

Toen Ensor 20 jaar was, in 1880, verliet hij de academie en verliet daarmee ook meteen Brussel.

s-345

wiki-832.p.14.s.2

Het resultaat van zijn opleiding was niet zo schitterend geweest.

s-346

wiki-832.p.14.s.3

Hij kreeg maar een zevende prijs voor het tekenen naar het klassieke model en slechts een tiende prijs voor het schilderen naar de natuur.

s-347

wiki-832.p.14.s.4

Hij keerde naar Oostende terug, bij zijn ouders op de hoek van de Vlaanderenramp en de Van Iseghemlaan (dit huis is onlangs afgebroken).

s-348

wiki-832.p.14.s.5

Om te ontsnappen aan zijn bazige moeder trekt hij zich terug op de zolder en richtte er zijn eerste atelier in.

s-349

wiki-832.p.14.s.6

Vanuit zijn venster heeft hij een uitzicht in vogelperspectief op de zee, op straten, gebouwen en voorbijgangers.

s-350

wiki-832.p.14.s.7

Dit uitzicht zal zich dan ook weerspiegelen in vele werken.

s-351

wiki-832.p.14.s.8

Hij blijft hier wonen tot 1917 en hij maakt ook hier zijn beste schilderijen.

s-352

wiki-832.p.15.s.1

In datzelfde jaar 1880 schilderde hij zijn overbekende 'De jongen met de lamp' in overwegend donkere kleuren (gekocht door de staat in 1895 voor 2500 frank) en zijn werken 'Grijze zee' (1880), 'Stilleven met eend' (1880), 'Het moeras' (1880).

s-353

wiki-832.p.15.s.2

Hij blijft productief en schildert in 1881 zijn 'Vlaanderenstraat in de sneeuw', 'Portret van mijn vader', 'De sombere dame', 'Namiddag te Oostende' ' De wolkammer 'en' Vrouw met de blauwe sjaal '.

s-354

wiki-832.p.16.s.1

Les vingt

s-355

wiki-832.p.17.s.1

Hij stuurt, gesteund in zijn talent door de Brusselse avant-garde, in 1881 drie schilderijen (« De koloriste », « Het burgersalon » en « Nature morte ») naar het progressieve salon « Chrysalide » en in 1882 het schilderij 'De Russische muziek' naar de tentoonstelling « Exposition Générale des Beaux-Arts » te Brussel.

s-356

wiki-832.p.17.s.2

Het schilderij 'Het burgersalon' geeft de verstikkende sfeer terug van zijn eigen huiselijke omgeving.

s-357

wiki-832.p.18.s.1

Hij schildert in 1882 zijn 'Portret van mijn moeder', 'De oestereetster' en 'De dame in nood'.

s-358

wiki-832.p.19.s.1

Vanaf 1882 gaat Ensor behoren tot de kunstkring « L'Essor ».

s-359

wiki-832.p.19.s.2

Hij neemt deel aan de zesde (1882) en de zevende (1883) tentoonstelling van deze groep.

s-360

wiki-832.p.19.s.3

In 1885 staat hij opnieuw op het salon van L'Essor.

s-361

wiki-832.p.1.s.1

James Ensor

s-362

wiki-832.p.20.s.10

'De oestereetster' werd trouwens 20 jaar later aangekocht door het Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen, op het Triënnale Salon van 1904.

s-363

wiki-832.p.20.s.1

Het werk van Ensor werd meermaals afgewezen, ook door « L'Essor ».

s-364

wiki-832.p.20.s.2

Zijn meeste schilderijen werden echter met misnoegdheid bekeken.

s-365

wiki-832.p.20.s.3

Hij voelde zich miskend, 'bemaskerd'.

s-366

wiki-832.p.20.s.4

Zijn totale inzending voor het Salon des Beaux-Arts van Antwerpen werd geweigerd.

s-367

wiki-832.p.20.s.5

Daarin zaten o.a. 'Namiddag te Oostende' (1881) en 'De oestereetster' (1882), twee werken die later tot zijn meesterstukken zouden gerekend worden.

s-368

wiki-832.p.20.s.6

Met 'de oestereetster' neemt Ensor afstand van de donkere sfeer in zijn vorige schilderijen.

s-369

wiki-832.p.20.s.7

Hij schildert zijn zuster in een heldere wereld van kleur en licht.

s-370

wiki-832.p.20.s.8

Deze verwerping door het salon en door de kunstkritiek betekent een grote ontgoocheling voor Ensor.

s-371

wiki-832.p.20.s.9

Ensor besluit afstand te nemen van de objectieve realiteit en voortaan zijn eigen gang te gaan.

s-372

wiki-832.p.21.s.1

Hij stelt tentoon in het Kursaal van Oostende in 1882 en 1883, op de 32ste Triënnale van Gent (1883) en op het salon van de « Société Royale des Aquarellistes Belges » (1883).

s-373

wiki-832.p.22.s.1

Hij schildert in 1883 het troosteloos bestaan van 'De dronkaards' en in 1884 het kleurrijke doek 'Daken van Oostende', waarvan de onstuimige hemel enigszins doet denken aan 'De laatste reis van het oorlogsschip Téméraire' van William Turner.

s-374

wiki-832.p.22.s.2

Trouwens in 1887 gaat Ensor, samen met Guillaume Vogels, naar Londen om het werk van Turner beter te leren kennen.

s-375

wiki-832.p.23.s.1

De Brusselse jurist Octave Maus ontpopte zich als geestdriftig organisator, mecenas, spreekbuis en bezieler van een revolterende nieuwe kunstenaarsgroep, Les vingt.

s-376

wiki-832.p.23.s.2

Les XX werd geboren in oktober 1883 en zou uitgroeien tot een merkwaardige groep vernieuwers in de Belgische kunstwereld.

s-377

wiki-832.p.23.s.3

James Ensor was een stichtend lid.

s-378

wiki-832.p.23.s.4

Hij exposeert op hun eerste tentoonstelling in 1884 met zes werken.

s-379

wiki-832.p.23.s.5

Hij krijgt nu een eerde geringschattende kritiek, met o.a. een eerste artikel in L'Art Moderne (een tijdschrift geleid door Octave Maus).

s-380

wiki-832.p.23.s.6

Maar zijn inzending voor het Salon van Brussel wordt opnieuw geweigerd.

s-381

wiki-832.p.23.s.7

Hij stuurde twintig werken naar het salon van Les XX van 1886, maar de kritiek besprak enkel zijn techniek en niet de kunstwaarde van zijn werken.

s-382

wiki-832.p.24.s.1

Hij zal deze kritiek afkraken in zijn werk 'De Calvarie' met Ensor aan het kruis, als slachtoffer van onbegrip, en de criticus als Romein die zijn zijde opensteekt.

s-383

wiki-832.p.25.s.1

Ensor tekenaar en etser

s-384

wiki-832.p.26.s.1

Op zijn 25e jaar doken darmklachten op en dat werd de eerste chronische bezorgdheid omtrent zijn gezondheid.

s-385

wiki-832.p.26.s.2

Zijn eerste tekeningen van de reeks 'Aureolen van Christus' of 'De gevoeligheden van het Licht' zagen inderdaad het licht ('De aanbidding van de herders', 'Christus wordt aan het volk getoond', 'Intrede te Jeruzalem', 'Satan en de fantastische legioenen pijnigen de Gekruisigde', 'de kruisafneming en de Hemelvaart van Christus').

s-386

wiki-832.p.26.s.3

Zijn angsten en hallucinaties werden niet begrepen bij Les XX.

s-387

wiki-832.p.26.s.4

Men sprak over een voortbrengsel van een ziek brein.

s-388

wiki-832.p.26.s.5

Maar Emile Verhaeren bespeurde in die werken de invloed van Rembrandt

s-389

wiki-832.p.27.s.1

1886 was een keerpunt in de artistieke evolutie van Ensors 'Licht'.

s-390

wiki-832.p.27.s.2

Hij nam afstand van zijn sombere 'interieurs'.

s-391

wiki-832.p.27.s.3

Hij maakte zijn eerste etsen, o.a. 'Zelfportret pas fini' (1885) en het meesterwerk 'De kathedraal' (1886), waarmee hij even beroemd werd.

s-392

wiki-832.p.27.s.4

Met 'Christus bedaart de storm' (1891) schoot hij roos in het modernisme.

s-393

wiki-832.p.28.s.1

Ensors spectaculaire meesterstuk

s-394

wiki-832.p.29.s.1

Twee jaar later, Ensor was inmiddels 28 jaar, in 1888, begon Ensor aan zijn magistrale 'Intrede van Christus in Brussel'.

s-395

wiki-832.p.29.s.2

Dit werd het meest spectaculaire werk van de jonge meester, dat nadien ook zijn roem zou uitdragen over de gehele wereld.

s-396

wiki-832.p.29.s.3

Het werk was een jaar later echter niet af om op het Salon des XX geëxposeerd te worden.

s-397

wiki-832.p.2.s.1

James Ensor (Oostende, 13 april 1860 - 19 november 1949) was een Belgisch (Vlaams) kunstschilder.

s-398

wiki-832.p.2.s.2

Hij wordt algemeen erkend als de belangrijkste vernieuwer van de moderne kunst in België.

s-399

wiki-832.p.30.s.1

Het was een indrukwekkend werk geworden van 2,58 meter hoog en 4,31 meter lang.

s-400

wiki-832.p.30.s.2

Zijn zolderatelier was niet hoog genoeg en hij moest het doek spijkeren aan de muur, terwijl het onderste gedeelte op de grond blijft liggen.