s-25
blog-0032-000806AG
Այսօրուայ կեանքի պայմաններուն մէջ, երբ մեր շուրջբոլորը համատարած «ընկղմած» են հեռախօսի եւ ընկերային ցանցերու մէջ, երբ մարդիկ փողոցը քալած ժամանակ, երթուղայինին մէջ եւ քիչ մը ամէն տեղ դարձած են այդ փոքրիկ գործիքին գերին, այնքան մը որ իրենք զիրենք զրկած են շրջապատը դիտելէ եւ բնութեան գեղեցկութիւնը վայելելէ, տեսնել հայ պատանիներ, որոնք հոսանքն ի վեր կը թիավարեն, հարազատ եւ հաղորդակից մնալով հայ գիրքին, հայ գրականութեան եւ ընդհանրապէս հայ մշակոյթին, պարզապէս կը հրճուի հոգիդ, հայ հպարտութիւնդ կ՚առինքնէ էութիւնդ եւ կը համոզուիս որ այդ ժողովուրդը գիրով, գրականութեամբ եւ մշակոյթով ապրող եւ շնչող ժողովուրդ է։
Aysòroway keank’i paymannerown mēǰ, erb mer šowrǰbolorë hamataraç «ënkġmaç» en heṙaxòsi ew ënkerayin c’anc’erow mēǰ, erb mardik p’oġoc’ë k’alaç žamanak, ert’owġayinin mēǰ ew k’ič më amēn teġ darjaç en ayd p’ok’rik gorçik’in gerin, aynk’an më or irenk’ zirenk’ zrkaç en šrǰapatë ditelē ew bnowt’ean geġec’kowt’iwnë vayelelē, tesnel hay pataniner, oronk’ hosank’n i ver kë t’iavaren, harazat ew haġordakic’ mnalov hay girk’in, hay grakanowt’ean ew ëndhanrapēs hay mšakoyt’in, parzapēs kë hrč̣owi hogid, hay hpartowt’iwnd k,aṙink’nē ēowt’iwnd ew kë hamozowis or ayd žoġovowrdë girov, grakanowt’eamb ew mšakoyt’ov aproġ ew šnčoġ žoġovowrd ē.