fa-seraji-test

Universal Dependencies - Persian - Seraji

LanguagePersian
ProjectSeraji
Corpus Parttest
Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.
index • sentence 1 - 6 < sentence 7 - 17 > sentence 18 - 28
این فرض تا حدی ابهام ناشی از فاصلهٔ میان زادگاه و آرامگاه را حل می‌کند. در دیباچهٔ بیژن و منیژه از باغی نام می‌برد که اقامتگاه او بوده است: خروشیدم و خواستم زو چراغ بیاورد شمع و بیامد به باغ، آیا این همان باغ است که او در آن به خاک سپرده شده است؟ نمی‌دانیم. این که نظامی عروضی دربارهٔٔ او می‌گوید که شوکتی تمام داشت و از ضیاع او نام می‌برد، یعنی زمین و ملک و آب، و خود شاعر هم تصریح دارد که در جوانی و میانه‌سالی در گشایش و نعمت به سر می‌برده، قرینه‌ای است بر این که سرای بزرگی در اختیارش بوده. از فحوای دیباچهٔ بیژن و منیژه نیز همین معنا می‌تراود. می‌گوید: خروشیدم و خواستم زو چراغ! پس باغ بزرگی بوده و بُت مهربانش قدری دورتر از او می‌زیسته که می‌بایست بخروشد و او را صدا کند. فردوسی با فضای باغ خرمی انس داشته. توصیفی که در دیباچهٔ رستم و اسفندیار دارد، از مشاهدهٔ دست اول حکایت می‌کند: کنون خورد باید می خوشگوار، که می بوی مشک آید از جویبار. هوا پرخروش و زمین پر ز جوش، خنک آن که دل شاد دارد به نوش. همه بوستان زیر برگ گل است، همه کوه پر لاله و سنبل است.

Download XML • Download text • Sentence view • Dependency trees