Dependency Tree

Universal Dependencies - Old Church Slavonic - PROIEL

LanguageOld Church Slavonic
ProjectPROIEL
Corpus Parttrain

Select a sentence

Showing 202 - 301 of 4124 • previousnext

s-202 кто естъ отъ васъ ч҃лвкъ ꙇже иматъ овьчѧ едино ꙇ҅ аще въпадетъ сѧ въ ѣмѫ въ соботѫ не изьметъ ли его
s-203 кольми оубо лоучеи естъ ч҃лвкъ овьчѧте
s-204 тѣмь же достоитъ въ соботѫ добро творити
s-205 тъгда г҃ла ч҃вкоу
s-206 простьри рѫкѫ
s-207 и простьрѣ
s-208 оутвръди сѧ цѣла ѣко и дроугаѣ
s-209 Фарисѣи же ишедъше съвѣтъ сътворишѧ на нь како и погоубѧтъ
s-210 ꙇ҃съ же разоумѣвъ отиде отъ тѫдѣ
s-211 по немь идѫ народи мьноѕи исцѣли ѩ вьсѧ
s-212 запрѣти имъ да не ѣвѣ его сътворѧтъ
s-213 да събѫдетъ сѧ реченое п҃ркомь исаиемь г҃лщемь
s-214 се отрокъ мои егоже изволихъ вьзлюбленꙑ мои на ньже благоизволи д҃ша моѣ
s-215 положѫ д҃хъ мои на немь сѫдъ ѩзкмь вьзвѣститъ
s-216 не прѣречетъ ни възъпиетъ не оуслꙑшитъ никтоже на распѫтихъ гласа его
s-217 трьсти съкроушенꙑ не прѣломитъ пръта вънемъша сѧ не оугаситъ доньдеже вьзведетъ на побѣдѫ сѫдъ
s-218 на имѧ его ѩ҃зци оупъваѭтъ
s-219 Тъгда привѣсѧ къ немоу бѣсънѫѭщь сѧ слѣпъ и нѣмъ и исцѣли и ѣко слѣпъ і нѣмъ г҃лаше и глѧдаше
s-220 дивлѣхѫ сѧ вьси народи г҃лѭще
s-221 еда сь естъ с҃нъ д҃въ
s-222 Фарисеи же слꙑшавъше рѣшѧ
s-223 сь не изгонитъ бѣсъ тъкмо о вельзѣволѣ кънѧѕи бѣсъ
s-224 Вѣдꙑ же мꙑсли ихъ рече имъ
s-225 вьсѣко ц҃ѣсрство раздѣлъ сѧ на сѧ запоустѣетъ въсѣкъ градъ ли домъ раздѣлъ сѧ на сѧ не станетъ
s-226 аще сотона сотонѫ изгонитъ на сѧ раздѣлилъ сѧ естъ
s-227 како оубо станетъ ц҃ствие его
s-228 аште азъ о велъѕѣволѣ изгонѭ бѣсꙑ с҃нве ваши о комь изгонѧтъ
s-229 Сего ради ти вамъ бѫдѫтъ сѫдиѩ
s-230 аще ли о доусѣ б҃жии азъ изгонѭ бѣсꙑ оубо постиже на васъ ц҃срствие б҃жие
s-231 ли како можетъ къто вьнити въ домъ крѣпъкааго съсѫдꙑ его расхꙑтити аще не пръвѣе съвѧжетъ крѣпъкааго тогда домъ его расхꙑтитъ
s-232 Ꙇже нѣстъ съ мноѭ на мѧ естъ иже не събираатъ съ мноѭ҄ растачаатъ
s-233 сего ради г҃лѭ вамъ
s-234 вьсѣкъ грѣхъ и хоула отъпоуститъ сѧ чловѣкомъ а ѣже на д҃хъ хоула не отъпоуститъ сѧ ч҃лкмъ
s-235 иже колижъдо речетъ слово на с҃нъ ч҃лвчскꙑ отъпоуститъ сѧ емоу
s-236 а иже речетъ на д҃хъ с҃тꙑ не отъпоуститъ сѧ емоу ни вь сь вѣкъ ни въ бѫдѫщии
s-237 ли сътворите дрѣво добро и плодъ его добръ ли сътворите дрѣво зъло и плодъ его золъ
s-238 отъ плода бо дрѣво познано бѫдетъ
s-239 ꙇштѧдьѣ ехидънова како можете добро г҃лати зъли сѫще
s-240 отъ избꙑтъка бо с҃рдцоу оуста г҃лѭтъ
s-241 Добрꙑ ч҃лвкъ отъ добраго съкровишта износитъ добраѣ зълꙑ ч҃лвкъ отъ зълааго съкровишта износитъ зълаа҅
s-242 г҃лѭ же вамъ ѣко вьсѣко слово праздъно еже аще рекѫтъ ч҃лвци въздадѧтъ о немь слово вь день сѫдьнꙑ
s-243 отъ словесъ бо своихъ оправъдиши сѧ словесꙑ своими сѫдиши си
s-244 Тъгда отъвѣщашѧ етери отъ кънижъникъ фарисѣи г҃лѭще
s-245 оучителю хощемъ отъ тебе знамение видѣти
s-246 Ѡнъ же отъвѣщавъ рече имъ
s-247 родъ лѫкавъ и любодѣи знамениѣ ищетъ знамение не дастъ сѧ емоу тъкмо знамение ионꙑ п҃рка
s-248 ѣко бо бѣ иона въ чрѣвѣ китовѣ три дьни и три ношти тако бѫдетъ с҃нъ ч҃лвскꙑ въ с҃рдци землѧ три дни и три ношти
s-249 мѫжи ниневьꙉитьстии въстанѫтъ на сѫдъ съ родомь симь и осѫдѧтъ и ѣко покаашѧ сѧ проповѣдиѭ иониноѭ҄ се болеи ионꙑ сьде
s-250 егда же нечистꙑ д҃хъ ꙇ҅зидетъ отъ ч҃лвка прѣходитъ скозѣ бездънаа мѣста ꙇштѧ покоѣ и не обрѣтаатъ
s-251 тъгда речетъ
s-252 възвраштѫ сѧ въ храмъ мои отъ нѭдоуже изидъ
s-253 пришедъ обрѧштетъ празденъ пометенъ оукрашенъ
s-254 тако бѫдетъ и родоу семоу лѫкавоуемоу
s-255 Еще емоу глаголѭщоу къ народомъ се мати и братрьѣ его стоѣхѫ вьнѣ ꙇскѫште г҃лти емоу
s-256 рече же къ немоу единъ
s-257 се мати твоѣ и братрьѣ твоѣ вьнѣ стоѩтъ хотѧще г҃лти къ тебѣ
s-258 онъ же отъвѣштавъ рече къ г҃лѭ҄штюмоу
s-259 къто естъ мати моѣ и кто сѫтъ братриѣ моѣ
s-260 простеръ рѫкѫ на оученикꙑ своѩ рече
s-261 се мати моѣ и братрьѣ моѣ
s-262 ꙇже бо аще творитъ волѭ о҃тца моего иже естъ на н҃бсхъ тъ братръ мои и сестра и мати естъ
s-263 Въ тъ же день ишедъ и҃съ из домоу сѣдѣше при мори
s-264 събърашѧ сѧ кь немоу народи мъноѕи ѣко вьлѣзъ въ корабь сѣде и весь народъ на помори стоѣше
s-265 и г҃ла имъ мъного притъчами г҃лѧ
s-266 Се изиде сѣѩи да сѣетъ
s-267 сѣѭштоумоу ова оубо падѫ при пѫти придѫ птицѧ н҃ебскꙑѩ и позобашѧ ѣ
s-268 дроугаа же падѫ на каменеихъ ѣже не имѣшѧ землѧ мъногꙑ абье прозѧбѫ зане не имѣше глѫбинꙑ землѣ
s-269 слънъцоу же восиѣвъшю присвѧдѫ зане не имѣхѫ корениѣ исъхѫ
s-270 а дроуга падѫ въ трънии ꙇ҅ вьзиде тръние и подави ѣ
s-271 дроугаа же падѫ на земи добрѣ даѣхѫ плодъ ово съто ово шесть десѧтъ ово три десѧти
s-272 ꙇмѣѩи оуши слꙑшати да слꙑшитъ
s-273 и пристѫпьше оученици рѣшѧ емоу
s-274 по что притъчами глаголеши имъ
s-275 онъ же отъвѣщавъ рече
s-276 ѣко вамъ дано естъ разоумѣти таинаа ц҃срствиѣ н҃бскааго
s-277 онѣмъ же не дано естъ
s-278 ꙇмѫщоумоу бо дастъ сѧ избѫдетъ емоу
s-279 а иже не иматъ ꙇ҅ еже иматъ възьметъ сѧ отъ него
s-280 Сего ради притъчами имъ г҃лѭ ѣко видѧще не видѧтъ слꙑшѧште не слꙑшѧтъ ни разоумѣваѭтъ
s-281 събꙑваетъ сѧ имъ пророчъсто исаино г҃лѭщее҅
s-282 слоухомь оуслꙑшите и не имате разоумѣти
s-283 зьрѧще оузьрите и не имате видѣти
s-284 отлъстѣ бо с҃рдце людеи сихъ оушима тѧжъко слꙑшашѧ очи свои съмѣжишѧ еда когда оузьрѧтъ очима оушима оуслꙑшѧтъ с҃рдцемь разоумѣѭтъ обратѧтъ сѧ и исцѣлѭ ѩ҅
s-285 Ваши же блаженѣи очи ѣко видите оуши ваши ѣко слꙑшите
s-286 аминь бо г҃лѭ вамъ ѣко мъноѕи п҃рци и праведьници въжделѣшѧ видѣти ѣже видите и не видѣшѧ и слꙑшати ѣже слꙑшите и не слꙑшашѧ
s-287 вꙑ же оуслꙑшите притъчѫ сѣвъшааго
s-288 вьсѣкъ иже слꙑшитъ словеса цсарествиѣ не разоумѣваатъ приходитъ же неприѣзнь и въсхꙑтаатъ сѣное въ с҃рдци его
s-289 се естъ сѣное при пѫти
s-290 а сѣаное на камении сь естъ слꙑшѧи слово абие съ радостиѭ приемлѧ е
s-291 не иматъ же корене вь себѣ нъ врѣменъно естъ
s-292 бꙑвъши же печали и гонению словесе ради абье съблажнѣатъ сѧ
s-293 а сѣаное въ трънии сь естъ слꙑшѧи слово печаль свѣта сего льсть бгатъства подавлѣетъ е бес плода бꙑваетъ
s-294 а сѣаное на добрѣ земи сь естъ слꙑшѧи слово и разоумѣваѩ е приноситъ плодъ ѣко подобаатъ и творитъ ово р҃ ово м҃ ово ꙉ҃
s-295 Ꙇ҅нѫ притъчѫ прѣдъложи имъ г҃лѧ
s-296 Оу҅подоби сѧ ц҃рствие небеское ч҃лвкоу сѣвъшоу добро сѣмѧ на селѣ своемь
s-297 съпѧщемъ же ч҃лвкомъ приде врагъ его и вьсѣ плѣвелъ по срѣдѣ пшеницѧ и отиде
s-298 егда же прозѧбе трѣва и плодъ сътвори тъгда ави сѧ и плѣвелъ
s-299 пришедъше же раби г҃ина рѣшѧ емоу
s-300 г҃и не добро ли сѣмѧ сѣлъ еси на селѣ твоемь
s-301 отъ коудѫ оубо иматъ плѣвелъ

Text viewDownload CoNNL-U