Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.
1512. 225
Barbara gens simus, dum nullum inclinet Amillus
Hic novus, Idaei discipulusque Iovis.
Turba rudis simus geminarumque inscia legum,
Dum simul et simus nescia turba doli.
Sed dices: quorsum haec? Nempe ut intelligas, quod is homo, quamvis non
vulgari eruditione praeditus fuerit, tamen propter morum suorum foeditatem
parum profecit, et male gratus et acceptus apud nostros fuit. Et cum haec
vitia nostri in externis et peregrinis hominibus summe detestentur, quid putas
futurum de domesticis, si quem iis obscoenitatibus contaminatum cognosce-
rent? Quibus cum diris, quibus execrationibus non devoverent et ut cadaver
foetidissimum eicerent? Cura ergo, et quidem diligenter, ut te ab huiusmodi
detestandis vitiis custodias purumque et innoxium serves. Haec habui, quae
ad te nunc, urgente patre tuo, scriberem. Scribo etiam D. Camillo praeceptori
tuo commendatitias literas, quas illi reddes et nomine illum meo salutabis.
Datae Kostelecz ad Albim fluvium pridie Kal. Novembris anno incarnati
Verbi 1511.
Srovn. články mé: Václav Písecký v (as. Mus. 1876 str. 88, potom Sigismundus
Gelenius tamże 1886 str. 27. О závažnosti nařčení Balbova viz poznámku k listu 86.
198.
Jan Šlechta Janovi z Pibry.
Z Prahy 1512 — 14. list. Posílá epitaphium Bohuslava z Lobkovic, jež sám sepsal.
(Farr. 312.)
Joannes Sslechta Joanni Pibraeo, scribae iudicii camerae regiae, s. d. Heri,
si non fallor, duo exacti sunt anni, ex quo Bohuslaus noster de hac misera
mortalium vita ad illam coelestem commigravit: cuius cum mihi recordatio
subiisset, dignum visum est, ut eius laudabilem memoriam sepulchrali epitaphio
honorarem. Quainvis hoc ei alios felicioribus ingeniis viros prius ceu debitum
munus persolvisse non dubitem, volui tamen et ego, quamvis rustica ac plane
agresti Musa, amici mihi aliquando charissimi nominis gloriam merito honore
velutt quodam corolario adaugere, cum hoc munus ille multis, dum vixit, de-
functis carminibus nobilissimis saepe praestiterit. Eos versiculos ideo ad te in
primis mittendos curavi, quia illi et amicissimus et charissimus fuisti, utque
sicut illius defuncti intimam mihi memoriam, ita tui feliciter viventis inhaerere
non dubitares. Vale. Pragae in aedibus Rosensium procerum 14. Novembris
anno Christi 1512.
Aspice, quisquis ades, quam parvo clausa sepulchro
Ossa Bohuslai, lector amice, iacent,
Gloria qui fuerat Boiemae maxima gentis,
Dum vixit, patriae nobilitatis honos.
Nam quicquid Graii docuere ipsique Latini,
Omnia subtili calluit ingenio.
Sbírka pramenů. Skupina druhá. Číslo 1. 15
