| [1] |
|
|---|
| [2] |
tam singulari aliqua voluptate fit, quam ne eorum, quae in adolescentia magno
|
|---|
| [3] |
labore didici, prorsus obliviscar. Vale. Ex Hassensteyn 28. Februarii anno 1509.
|
|---|
| [4] |
List tento, nad jiné všelijak zajímavý a důležitý, má u Mitisa nesprávné datum:
|
|---|
| [5] |
98. února, ana korunovace malého Ludvíka, která v listu šíře vypsána, udála se 11. března.
|
|---|
| [6] |
Králi Vladislavovi bylo tenkrát teprv 54 let. Čeho měl Bohuslav z návodu Adelmannova
|
|---|
| [7] |
na Pirkheimerovi žádati, nevíme; ale poněvadž jej nazývá člověkem sobě zcela neznámým,
|
|---|
| [8] |
nemohl míti list 90 sbírky naší (k Celtesovi) žádného účinku.
|
|---|
| [9] |
167.
|
|---|
| [10] |
Bohuslav Janu Šlechtovi ze Všehrd.
|
|---|
| [11] |
Z Hasisteina (1509) — 15. гам. Těší se obdrženému listu, po čtyřech letech opět
|
|---|
| [12] |
jednomu, i obnovenému takto vzájemnému přátelství. Přicházení Šlechtovo na sněmy a
|
|---|
| [13] |
účastenství ve správě státní zdá se mu marným, poněvadž náprava prý jest nemožná. Těší
|
|---|
| [14] |
se brzké jeho návštěvě. (Luc. 142.)
|
|---|
| [15] |
Joanni suo Sslechtae de Wssehrd s. p. d. Delectaverunt me literae tuae;
|
|---|
| [16] |
intellexi enim. ex his nihil te ex veteri in me animo ac benevolentia remisisse.
|
|---|
| [17] |
Id mihi perinde, ut debet, gratum est. Visus es enim mihi quatuor his annis
|
|---|
| [18] |
ita mecum agere, quasi omnino consuetam humanitatem exuisses, et amicitiam
|
|---|
| [19] |
nostram a me utique sincere cultam nescio quomodo dissimulare. Quae quam-
|
|---|
| [20] |
quam mihi molesta essent, omnia tamen in dextram partem accipiebam; malo
|
|---|
| [21] |
enim vel falli ab amicis quam quicquam sinistri de his suspicari, utpote qui
|
|---|
| [22] |
ab adolescentia magis simplicitatis gloriam quam aliarum rerum mihi vendi-
|
|---|
| [23] |
cavi. Caeterum literis tuis factum est, non solum ut me instituti mei minime
|
|---|
| [24] |
poeniteat, sed etiam ut cumulus quidam nostro mutuo amori adiectus videatur.
|
|---|
| [25] |
Cuius rei, quandocunque volueris, periculum facere poteris. Senties enim te
|
|---|
| [26] |
privatum non minus a me amari quam nuper, dum in republica nostra aucto-
|
|---|
| [27] |
ritate floreres, amatus es. Neque enim fortunam tuam unquam sed te moresque
|
|---|
| [28] |
tuos, fidem atque integritatem secutus sum, et homini de me optime merito
|
|---|
| [29] |
non habere gratiam nefas putavi. Audio tamen te non prorsus curam rei-
|
|---|
| [30] |
publicae abiecisse, sed ventitare Pragam, inter provinciales versari. Neque id
|
|---|
| [31] |
improbo, si studium tuum atque labor non irritus est. Caeterum quaecunque
|
|---|
| [32] |
tentamus, nugae fabulaeque mihi videntur. Nam et legibus nostris manifeste
|
|---|
| [33] |
illudi patimur, et in decernendo adeo leves sumus, ut me interdum inconstantiae
|
|---|
| [34] |
nostrae pudeat. Acciditque mihi saepenumero, quod Appio illi Caeco, ut, cum
|
|---|
| [35] |
nihil horum videam, audire tamen ea, quae aguntur, acerbum sit. Quamobrem
|
|---|
| [36] |
prudentius fortassis faceres, cum respublica nostra depravatior corruptiorque
|
|---|
| [37] |
sit, quam ut corrigi possit, si procul ab ea vitam ageres et literis sapientiaeque
|
|---|
| [38] |
vacares. Sed haec ipse videris. Quod scribis te propediem apud me futurum,
|
|---|
| [39] |
gaudeo, gaudeboque magis, ubi ea, quae pollicitus es, praestiteris. Iuvabit enim
|
|---|
| [40] |
post tot tempora non solum doctrinae tuae sed etiam suavitatis atque faceti-
|
|---|
| [41] |
arum rursus participem esse. Vale. Ex Hassensteyn 15. Septembris.
|
|---|
| [42] |
Šlechta někdy ku konci r. 1504 nebo na počátku 1505 vzdal se sekretářství v krá-
|
|---|
| [43] |
lovské kanceláři (srovn. list 100), i uchýlil se v soukromí. Tenkrát přestalo mezi nim a
|
|---|
| [44] |
15*
|
|---|
