EN | ES |

Facsimile Lines

946


< Page >

[1]
154 1508.

[2]
mpietatem tantam etiam in cogitationes admittere formidat. Neque foemina
[3]
deest huius dementiae particeps. Cumque apostolus mulieres tacere in ecclesia
[4]
iubeat, haec et ad regem scribere et profanos homines suo patrocinio tueri
[5]
audet. Sed forsitan ita legibus Satanae cavetur, ut nulla pene haeresis sine
[6]
hoc sexu coalescere in ecclesia Dei possit. Simon magus cuiusdam meretri-
[7]
culae auxilio virus diffudit. Nicolaus Antiochenus choros muliebres ductabat.
[8]
Habebat Apelles in comitatu suo virginem maligno afflatam spiritu. Montanus
[9]
non tot sua autoritate quot Priscae Maximillaeque ope seduxit. Arrius nisi
[10]
prius se principis sorori insinuasset, nunquam totum fere orbem detestanda
[11]
lue inficere potuisset. Secuta has Martha nostra, quam tamen melius erat
[12]
exemplo veteris Marthae circa frequens ministerium satagere et colum lanam-
[13]
que curare, quam virili quadam imprudentia*) adversus catholicam fidem de-
[14]
bacchari. Dormitamus tamen nos ad haec, et cum lupi assidue gregi dominico
[15]
insidientur, neque aut canes latrant, aut pastores pro ovibus sibi commissis
[16]
digne excubant, maluntque in voluptatibus et otio marcere quam curis laboribus-
[17]
que, interdum etiam vitae periculo orientibus malis obviam ire, minime pro-
[18]
fecto eum imitati, qui animam pro ovibus ponere et iussit et exemplo docuit.
[19]
Maxime autem omnium illud me angit, quod perfidia haec, quae sub Georgio
[20]
rege et Joanne Rokycana (quanquam haereseos accusatis) ne hiscere quidem
[21]
audebat, hoc tempore sub rege catholico et radices agit et ramos suos adeo
[22]
late protendit, ut vix humanis viribus extirpari atque evelli possit. Equidem
[23]
terribilia illa edicta, quibus uterque gladius distringitur et genus hoc hominum
[24]
undique pelli arcerique iubetur, magnopere probo. Sed vereor, ne, ut sunt
[25]
mores nostri, non multo post ad levissimi cuiusque suggestionem omnes huius-
[26]
modi minae in ventum abeant. Sed forsitan haec poena peccatorum nostrorum
[27]
est, unusque error nobis gradum ad alios praebet, et quoniam semel ab ecclesia
[28]
recessimus, non desinimus quotidie profundius in baratrum ruere. Unde utinam
[29]
nos Deus immortalis aliquando extrahat, qui etiam ex lapidibus filios Abrahae
[30]
suscitare potest! Vale. Datum Hassensteynae 8. Aprilis.

[31]
Jaké to byly zejmena spisy bratrské, které Pibra Bohuslavovi tenkrát zaslal, nevíme,
[32]
ale snadno dovtípíme se, že nějaké, v nichž útočeno na transsubstanciaci. O krutém de-
[33]
kretě královském proti Jednotě a obraně Marty z Boskovic r. 1507 srovn. Palackého V, 2,
[34]
121—124. Bohuslav meškaje na odlehlém venkově dovídal se arci o všem tom velmi pozdě.:

[35]
157.
[36]
Bohuslav Bernhardu Adelmannovi.

[37]
Z Hasisteina (1508) 27. dubna. Lituje porážky, již utrpělo vojsko císařské od Be-
[38]
nátčanů, a úpadku říše německé. Žádá za knihy a za scházející mu listy. (Luc. 136,
[39]
Vinařický 94.)

[40]
Suo Bernhardo Adelmanno s. p. d. Ouod tantus nostrorum numerus nullo
[41]
omnino hostium interfecto a Venetis caesus sit, et prodigii loco accepi, et
[42]
moleste tuli: multo autem molestius Augustum adeo hac clade perculsum esse,

[43]
*) Snad impudentia.


Text viewFacsimile