[1] |
|
---|
[2] |
mpietatem tantam etiam in cogitationes admittere formidat. Neque foemina
|
---|
[3] |
deest huius dementiae particeps. Cumque apostolus mulieres tacere in ecclesia
|
---|
[4] |
iubeat, haec et ad regem scribere et profanos homines suo patrocinio tueri
|
---|
[5] |
audet. Sed forsitan ita legibus Satanae cavetur, ut nulla pene haeresis sine
|
---|
[6] |
hoc sexu coalescere in ecclesia Dei possit. Simon magus cuiusdam meretri-
|
---|
[7] |
culae auxilio virus diffudit. Nicolaus Antiochenus choros muliebres ductabat.
|
---|
[8] |
Habebat Apelles in comitatu suo virginem maligno afflatam spiritu. Montanus
|
---|
[9] |
non tot sua autoritate quot Priscae Maximillaeque ope seduxit. Arrius nisi
|
---|
[10] |
prius se principis sorori insinuasset, nunquam totum fere orbem detestanda
|
---|
[11] |
lue inficere potuisset. Secuta has Martha nostra, quam tamen melius erat
|
---|
[12] |
exemplo veteris Marthae circa frequens ministerium satagere et colum lanam-
|
---|
[13] |
que curare, quam virili quadam imprudentia*) adversus catholicam fidem de-
|
---|
[14] |
bacchari. Dormitamus tamen nos ad haec, et cum lupi assidue gregi dominico
|
---|
[15] |
insidientur, neque aut canes latrant, aut pastores pro ovibus sibi commissis
|
---|
[16] |
digne excubant, maluntque in voluptatibus et otio marcere quam curis laboribus-
|
---|
[17] |
que, interdum etiam vitae periculo orientibus malis obviam ire, minime pro-
|
---|
[18] |
fecto eum imitati, qui animam pro ovibus ponere et iussit et exemplo docuit.
|
---|
[19] |
Maxime autem omnium illud me angit, quod perfidia haec, quae sub Georgio
|
---|
[20] |
rege et Joanne Rokycana (quanquam haereseos accusatis) ne hiscere quidem
|
---|
[21] |
audebat, hoc tempore sub rege catholico et radices agit et ramos suos adeo
|
---|
[22] |
late protendit, ut vix humanis viribus extirpari atque evelli possit. Equidem
|
---|
[23] |
terribilia illa edicta, quibus uterque gladius distringitur et genus hoc hominum
|
---|
[24] |
undique pelli arcerique iubetur, magnopere probo. Sed vereor, ne, ut sunt
|
---|
[25] |
mores nostri, non multo post ad levissimi cuiusque suggestionem omnes huius-
|
---|
[26] |
modi minae in ventum abeant. Sed forsitan haec poena peccatorum nostrorum
|
---|
[27] |
est, unusque error nobis gradum ad alios praebet, et quoniam semel ab ecclesia
|
---|
[28] |
recessimus, non desinimus quotidie profundius in baratrum ruere. Unde utinam
|
---|
[29] |
nos Deus immortalis aliquando extrahat, qui etiam ex lapidibus filios Abrahae
|
---|
[30] |
suscitare potest! Vale. Datum Hassensteynae 8. Aprilis.
|
---|
[31] |
Jaké to byly zejmena spisy bratrské, které Pibra Bohuslavovi tenkrát zaslal, nevíme,
|
---|
[32] |
ale snadno dovtípíme se, že nějaké, v nichž útočeno na transsubstanciaci. O krutém de-
|
---|
[33] |
kretě královském proti Jednotě a obraně Marty z Boskovic r. 1507 srovn. Palackého V, 2,
|
---|
[34] |
121—124. Bohuslav meškaje na odlehlém venkově dovídal se arci o všem tom velmi pozdě.:
|
---|
[35] |
157.
|
---|
[36] |
Bohuslav Bernhardu Adelmannovi.
|
---|
[37] |
Z Hasisteina (1508) — 27. dubna. Lituje porážky, již utrpělo vojsko císařské od Be-
|
---|
[38] |
nátčanů, a úpadku říše německé. Žádá za knihy a za scházející mu listy. (Luc. 136,
|
---|
[39] |
|
---|
[40] |
Suo Bernhardo Adelmanno s. p. d. Ouod tantus nostrorum numerus nullo
|
---|
[41] |
omnino hostium interfecto a Venetis caesus sit, et prodigii loco accepi, et
|
---|
[42] |
moleste tuli: multo autem molestius Augustum adeo hac clade perculsum esse,
|
---|
[43] |
*) Snad impudentia.
|
---|