| [1] |
|
|---|
| [2] |
Augustino Moravo s. p. d. Ago tibi gratias, Augustine; facile enim intel-
|
|---|
| [3] |
lexi ex literis, quas postremo ad me misisti, operam tuam mihi neque defuisse
|
|---|
| [4] |
neque defuturam. Quoniam tamen in praesentia Pontenses vicini mei Budae
|
|---|
| [5] |
nescio quid negotii habent, statui aliena non insania, ut ille loguitur, sed im-
|
|---|
| [6] |
pensa in re mea uti, et Regiae Maiestati iterum de stipc mihi debita scribere.
|
|---|
| [7] |
Si enim toties obtundendo nihil proficio, multo minus dissimulando tacendoque
|
|---|
| [8] |
proficerem: forsitan etiam eveniet mihi, quod mulieri illi in evangelio, quae
|
|---|
| [9] |
iudicem, qui neque deum timebat, neque homines reverebatur, impo.tunitate
|
|---|
| [10] |
sua mollivit. Precor autem, ut literas meas Regiae Maiestati offeras efficiasque,
|
|---|
| [11] |
ut mihi satisfiat, aut saltem ut certius aliquid rescribatur. Ita denique omnia
|
|---|
| [12] |
agas, ut mea erga te fides expostulat. Id si mihi gratum duntaxat futurum
|
|---|
| [13] |
dixero, minus quam sentio dicam, neque animum meum expressero. Quam-
|
|---|
| [14] |
obrem tibi potius aestimandum relinquo. Plutarchum graecum abs te avidis-
|
|---|
| [15] |
sime expectavi expectoque, qui si adhuc in scriniis latitat, nisi opera tua quam
|
|---|
| [16] |
primum inde erutus fuerit, vereor, ne omnis spes mea in ventum abeat. Neg-
|
|---|
| [17] |
otium Pontensium tibi magnopere commendo, rogoque, ut si non apud
|
|---|
| [18] |
Regiam Maiestatem, saltem apud te commendatio mea illis prosit. Nugas
|
|---|
| [19] |
meas, quas tantopere expetis, iampridem ad te misissem, si nactus fuissem
|
|---|
| [20] |
librarium, a quo exscriberentur. Sed magna id genus hominum apud nos
|
|---|
| [21] |
penuria est, praesertim eorum, qui ita scribant, ut carmina scribi par cst;
|
|---|
| [22] |
dabo tamen operam, ubi primum potero, ut voluntati tuae mos geratur. Vale,
|
|---|
| [23] |
et de rebus Ponnoniae aliquid ad me scribe. Ex Hassensteyn 12. Martii.
|
|---|
| [24] |
O řeckém Plutarchovi srovnej listy 105, 108, 114, 117, o žádaných básních list 114.
|
|---|
| [25] |
123.
|
|---|
| [26] |
Bohuslav Bernhardu Adelmannovi.
|
|---|
| [27] |
Z Hasisteina (1506) — 30. dubna. Dékuje za dárky sobé poslané i slibuje, že mu žá-
|
|---|
| [28] |
daného koně koupí, jakmile se udá příležitost. Zádá za výtisk souborného vydání děl
|
|---|
| [29] |
Augustinových, potom za řeckého Suidu. (Luc. 110.)
|
|---|
| [30] |
Bernhardo suo Adelmanno etc s. p. d. Vix dici potest, Bernharde, guam
|
|---|
| [31] |
mihi munuscula tua grata fuerint; neque mens variis sollicitudinibus fatigata
|
|---|
| [32] |
hoc tempore commodius diverticulum habet. Id an tibi probetur, nescio.
|
|---|
| [33] |
Caeterum si ecclesiasticis latrunculis ludere licet, ludere licet mihi quoque.
|
|---|
| [34] |
Non puto haec mathematica interdicta esse, quae non minus ingenium quam
|
|---|
| [35] |
latrunculi exercent, quamvis non intendere animum sed remittere tamen videar.
|
|---|
| [36] |
Et cum Socrates et Scipio adeo a gravitate sua interdum secesserint, ut alte-
|
|---|
| [37] |
rum cum pueris in arundine equitasse, alterum conchas in littore maris legisse
|
|---|
| [38] |
memoriae proditum sit, me quoque arbitror non inutiliter ad haec, si parum
|
|---|
| [39] |
fructuosa, at certe iucunda cognitu, declinare. Sed nostra excusatio fortassis
|
|---|
| [40] |
apud te superflua cst, qui me nosti curiosius talia sectari, quam non solum
|
|---|
| [41] |
multitudini imperitae sed etiam his, qui sibi sapientes videntur, placeat. Scribis,
|
|---|
| [42] |
ut.tibi equum mittam, addisque nescio quae alia, quae, ut tibi vere fatear,
|
|---|
| [43] |
risum mihi moverunt, et quia in amicitia libertas essc debet, scito: quem-
|
|---|
