| [1] |
|
|---|
| [2] |
2.
|
|---|
| [3] |
|
|---|
| [4] |
Ze Strasburku 1481 — 5. září.. Dává zprávu, kterak se mu doma vede, a že ještě
|
|---|
| [5] |
neobdržel knih svých z Italie. Pisatel jeví úmysl státi se knězem i slibuje Bohuslavovi,
|
|---|
| [6] |
bude-li on chtíti, že postará se o to, aby oba pospolu v místě zbožném a příjemném život
|
|---|
| [7] |
|
|---|
| [8] |
Petrus Schottus magnifico atgue generoso domino Bohus'ao de Hassen-
|
|---|
| [9] |
stein s. p. d. Guemadmodum valeas, mi charissime Bohuslač, intelligere maxime
|
|---|
| [10] |
vellem. Eguidem valeo. In utramvis partem cape. Sum guidem sanus corpore
|
|---|
| [11] |
et ita mei fere omnes, sed animo vehementer languco, quod amocnissima illa
|
|---|
| [12] |
et suavissima familiaritate tua careo: sola spe vivo. Scripsi ad te antca per
|
|---|
| [13] |
Laurentium mercatorem, quam longe a me ipso divertissem et quanto dolore
|
|---|
| [14] |
afficerer propter. libros meos, qui nondum venissent. Eadem me et amplior
|
|---|
| [15] |
angustia tenet, quia posteaquam Venetiis eos dimisi, ne verbum quidem, ubinam
|
|---|
| [16] |
essent, audivi. Quid suspicari debeam, ignoro: nisi ex nundinis Franckpforden-
|
|---|
| [17] |
sibus ad me deferentur, perditos credam. Ego, mi Bohuslaé, rem nostram ita
|
|---|
| [18] |
paro, ut quasi perfecerim. Deus initium esto et finis; De theologia admisit
|
|---|
| [19] |
genitor, post aliquot tamen menses: interim tamen domi sum, et in re familiari,
|
|---|
| [20] |
quae nobis nunc est intricata valde, vel patrem praesentem iuvo, vel eius vices
|
|---|
| [21] |
absentis gero. Quid dicam? Omnia cum molestia ago, atque a re (sic) a pro-
|
|---|
| [22] |
posito nostro non amoveor, sed potissimum impellor. Extra domum nihil ago
|
|---|
| [23] |
publici. Amicos aliquando convenio. [Iudicium neque seculare neque spirituale
|
|---|
| [24] |
ullum vidi, adeo, ut me doctores plerique beginalem doctorem vocent, qui
|
|---|
| [25] |
praedicationes quam iudicia plus visitem. Cum matre rem nostram fundo,
|
|---|
| [26] |
patrem moneo tacite nonnunquam, ut ab impedimentis publicis abstineat, quae
|
|---|
| [27] |
profecto semper augentur atque se ipsa odiosa reddunt, quippe quae invidiam
|
|---|
| [28] |
ampliorem creent quam gratiam. Itaque de libris, quos emerim, quosve a te
|
|---|
| [29] |
petam, nihil scribo. A libris sum adeo abstinens, ac si cicuta infecti essent.
|
|---|
| [30] |
Ubi plane omnia composuero (quantum hominum defectus admittit), ad te
|
|---|
| [31] |
scribam, quomodo ages. Id tibi certum sit: quantum ad me pertinebit, efficiam,
|
|---|
| [32] |
ut, si volueris, simul salubrem vitam agamus: quando id futurum sit, intra
|
|---|
| [33] |
annumne an tertium, non possum adhuc scribere. Nollem subito exasperare
|
|---|
| [34] |
parentes meos, sed paulatim lenire. Mi Bohuslaà, habco, qui me seducere co-
|
|---|
| [35] |
nantur; habeo plures, quam speraveram, qui me ad vitam beatam invitent.
|
|---|
| [36] |
Eos ego amo, eos colo, imprimis doctorem Johannem de Keisersberg, praedi-
|
|---|
| [37] |
catorem nostrum. Ilic pro nobis non cessat orare Deum. Fui in thermis Wilt-
|
|---|
| [38] |
baden. Ilic quoque fuit is, de quo mihi saepe dixisti, prior Ratisponensis
|
|---|
| [39] |
fratrum praedicatorum, qui cum te nosceret, familiaris mihi valde fuit. Mitto
|
|---|
| [40] |
ad te codicillum quendam, non tam ob aliud, quam ut nomina instrumen-
|
|---|
| [41] |
torum, quae in eo continentur, ad artificia fere singula peculiaria probes, si
|
|---|
| [42] |
latina sint. Fac, ut literis des operam. Curabo enim (Deus iuvet), ut aedificio
|
|---|
| [43] |
devoto amoenoque simul utamur. Peram et pugionem misi ad tc et dominum
|
|---|
| [44] |
Ladislaum per Laurentium mercatorem. Fac, ut ad me scribas. Literarum
|
|---|
| [45] |
tuarum cupidus sum perinde, ut tu mearum. Dominum Ladislaum ex me
|
|---|
