EN | ES |

Facsimile Lines

946


< Page >

[1]
1494. 53

[2]
Accidit huic profecto, guod his, gui morbo laborant; nam ut illi medicum
[3]
amaras potiones et, quae non voluptati sed valetudini serviunt, afferentem
[4]
despiciunt persequunturque, crudelem carnificemque vccant: sic iste Gorgias
[5]
Leontinus nostri temporis Romanum praesulem, omnium fidelium patrem, cui
[6]
Dominus in persona beati Petri et oves suas commisit et claves aeternae vitae
[7]
dedit, offerentem ovile erranti gregi, offerentem sinum ecclesiae et coelum
[8]
ipsum, aspernatur, irridet, rodit, lacerat et omnibus probris maledictisque in-
[9]
sectatur: ut, guae počtae de Gigantibus, qui deos de coelo pellere voluerunt,
[10]
fabulantur, huic non immerito adscribi possent. Expectabam certe hoc loco
[11]
quippiam de bestia ascendente e mari, cuius D. Joannes in libris Apocalypseos
[12]
meminit; ne, ut est in omnibus artibus curiosus, Cyrceo aliquo poculo subito
[13]
ex pontifice Romano bestiam cornutam faciat. Sed praeludia haec sunt, quae
[14]
scribit, aliorum. Maiora nempe molitur in praesentia, aut frenat suum impetum,
[15]
et aliquot cohortibus emissis exercitum intra castra continet, ut semper novus
[16]
paratusque veniat. Neque desperandum est eum aliquid praeclari confecturum,
[17]
qui in ipsis initiis se tam egregie habuerit. Haec redigamus ad pauca, quae
[18]
ille decem versibus complectitur. Appellat papam monstrum, ait Romanos
[19]
primum ab eo depravatos, ait eum iura nova condere, abrogare vetera, insti-
[20]
tuere iniqua, et quae Domini sunt (ut ipse vocat), praecipitare, addit etiam ab
[21]
eo populos gravi iugo onerari: neque, quomodo id deprehenderit, refert, ut
[22]
vel hinc cognosci possit, quanta sit hominis temeritas atque audacia. Nam
[23]
cum ea, quae in papam evomit, nullis coniecturis, nullis indiciis, nullis argu-
[24]
mentis probet, ita tamen se gerit, acsi discipuli Pythagorae simus, ut quidquid
[25]
dixerit praeceptor,!?) credere cogamur. Ego vero longe aliter sentio: neque
[26]
enim unquam a Romana ecclesia quicquam decretum est, quod non tum divi-
[27]
Rarum literarum testimonio tum probabili ratione !3) confirmari possit. Quodsi
[28]
ipse unum eiusmodi ex tot pontificum decretis !'?) ostenderit, non dubitabo
[29]
imperitiam confiteri. Quod enim reprehendit iura pro tempere quandoque
[30]
mutari, id non modo in pontificem sed in omnes??) legislatores, qui unquam
[31]
fuerunt, convenire potest, quin *!) etiam ipse Dominus pleraque veteris testa-
[32]
menti abrogavit Neque verum est pontifices adversus divinas leges aliquid
[33]
unquam statuisse: neque etiam quicquid affert ad id, quod asseverat, confir-
[34]
mandum: non taciturus profecto, ut est ingenium hominis, si quid vel fingere
[35]
commode potuisset. Quanquam enim ita??) odio furoreque effertur, ut sine
[36]
mente sensuque sit: erubescit tamen manifesti mendacii coargui. Atque utinam
[37]
tanta diligentia, quanta pontifices, divinas leges observaret! Temperaret enim
[38]
plerunque linguae, neque omnibus maledicere bonae conscientiae signum
[39]
arbitraretur. Quod vero ait graviora onera populis imponi, forsitan verum est:
[40]
neque id culpa pontificum fit, sed eorum, qui voluptatibus, deliciis libidinibusque
[41]
assueti virtutis iter reformidant. Salvator certe noster iugum suave et onus

[42]
'*) M quae dixerit praecepto.

[43]
18) M testimonio.

[44]
W) M num eiusmodi extet pontificum decretum.
[45]
20) M eius.

[46]
29) M quod.

[47]
22) M interdum ira, interdum...


Text viewFacsimile