| [1] |
|
|---|
| [2] |
42.
|
|---|
| [3] |
Bohuslav proboštu kostela Pražského.
|
|---|
| [4] |
(1493.) Doporučuje záležitost kapitoly Olomoucké. (Nova epist. app. 9.)
|
|---|
| [5] |
D. praeposito ecclesiae Pragensis s. p. d. Has meas literas duo patres
|
|---|
| [6] |
capituli Olomucensis ad te ferunt, quibus nonnihil negotii in iudicio publico
|
|---|
| [7] |
est. Hos ego ita tibi commendo, ut magis non possim. Quae enim intendunt,
|
|---|
| [8] |
iusta et aequa sunt, et quae tibi quam minime absurda visum iri certo scio.
|
|---|
| [9] |
Non possum quidem ullum meum in te meritum commemorare, ut tantum
|
|---|
| [10] |
tibi oneris iure imponere possim: velim tamen credas me et gratum et me-
|
|---|
| [11] |
morem beneficiorum tuorum fore, neque dubitaturum referre gratiam, si quando
|
|---|
| [12] |
tempora tulerint, ut tibi gloriae utilitatique esse queam. Forsitan etiam tui
|
|---|
| [13] |
et totius Pragensis ecclesiae interest, ut id, quod cupiunt, assequantur: laudi
|
|---|
| [14] |
certe honorique non parum conducet, si opera tua effectum fuerit, ut libertates
|
|---|
| [15] |
et iura ecclesiastica, quantum saltem in hac provincia fieri potest, minime
|
|---|
| [16] |
infringantur. Haec autem omnia, si me amas, iccirco diligentius curabis,
|
|---|
| [17] |
quoniam res Olomucenses hoc tempore ad me quoque aliquantum pertinent.
|
|---|
| [18] |
|
|---|
| [19] |
Viz poznámku k listu 39. Probośtem zde míněným byl tenkrát Pavel Štěpán Pouček,
|
|---|
| [20] |
papežský visitator a administrator arcibiskupství Pražského 1484—1498,
|
|---|
| [21] |
43.
|
|---|
| [22] |
Bohuslav Viktorinovi ze Všehrd.
|
|---|
| [23] |
(I493.) Odporučuje věc kanovníků Olomouckých a prosí za brzký dopis. (Nova epist.
|
|---|
| [24] |
|
|---|
| [25] |
Victorino de Wssehrd s. d. Canonici duo Olomucensis ecclesiae acturi
|
|---|
| [26] |
sunt nonnulla negotia in iudicio publico: his consilio tuo atque industria plu-
|
|---|
| [27] |
rimum opus erit. Quamobrem homines tibi magnopere commendo, immo
|
|---|
| [28] |
forsitan me ipsum. Nam quae agunt, mihi quoque aliquantum, si Dominus
|
|---|
| [29] |
voluerit, usui futura sunt. Quodsi alios, quos tibi commendo, summa, humanitate
|
|---|
| [30] |
excipis, id tanto studiosius in praesentia facies, quanto nostra alienis gratiora
|
|---|
| [31] |
esse solent. Haec ut tibi curae sint, etiam atque etiam precor. Vale, et si
|
|---|
| [32] |
tibi per occupationes licet, tandem aliquid rescribe, ne quis forsitan morum
|
|---|
| [33] |
tuorum ignarus silentium tam longum animi tui a me alienati indiciuin ex-
|
|---|
| [34] |
|
|---|
| [35] |
Viz poznámku k listu 39.
|
|---|
