| [1] |
|
|---|
| [2] |
w
|
|---|
| [3] |
|
|---|
| [4] |
mecum per terras atque maria peregrinatus est, ipso die Nativitatis divae
|
|---|
| [5] |
Virginis extinctus est. Id etsi mihi molestissimum est, longe tamen propterca fit
|
|---|
| [6] |
molestius, quod matri suae, integerrimae foeminae, quae se filium apud me in
|
|---|
| [7] |
bono loco collocasse putabat, depositum pessima fide restitui. Sed quis divinae
|
|---|
| [8] |
voluntati adversari potest, cuius iudicia abyssus multa (sic). Afflictabatur primum
|
|---|
| [9] |
lenta febri; tum, ubi morbus invalescere coepit, id, quod christianum decebat,
|
|---|
| [10] |
fecit; inde adeo convaluit, ut iam omnino extra periculum positus videretur.
|
|---|
| [11] |
Nec multo post in graviorem aegritudinem reincidit, qua cum vehementissime
|
|---|
| [12] |
eum agitari cernerem, sacerdotem accersere iussi, a quo postquam sacro oleo
|
|---|
| [13] |
inunctus est, adeo placide ct tranquille decessit, ut non mori sed somnum
|
|---|
| [14] |
capere videretur. Interfui morienti (quod quidem mihi nunquam ante id tempus
|
|---|
| [15] |
contigit) flens gemensque, quia me optimo fidissimoque comite privari aspi-
|
|---|
| [16] |
ciebam. Nondum dolor meus, quem ex interitu sanctissimi illius viri Petri
|
|---|
| [17] |
Schotti ceperam, finitus erat, cuius dulcissima amicitia adeo haeret haerebitque
|
|---|
| [18] |
menti meae, ut inter animi conturbationes et anxietates eius meminisse pecu-
|
|---|
| [19] |
liare mihi solatium sit: ecce autem alia calamitas secuta est, ut tot tandem
|
|---|
| [20] |
casibus edoctus res humanas nihil esse discam. llli quidem ambo (ut par est
|
|---|
| [21] |
credere) in coetu beatorum dignam pietatis et virtutis suae mercedem capiunt:
|
|---|
| [22] |
ego tamen toto pectore non angi, non dolere non possum, quin etiam, dum
|
|---|
| [23] |
haec scribo, invito reluctantique mihi lachrymae per ora defluunt. Datae die
|
|---|
| [24] |
Martis post festum Nativitatis beatae Virginis anno 1492.
|
|---|
| [25] |
Busner zemřel podle toho listu v sobotu dne 8. září 1492. O něm srovn. poznámku
|
|---|
| [26] |
k listu 16, potom epitafium Bohuslavem složené a vytištěné ve Farrago poem. na str. 90.
|
|---|
| [27] |
34.
|
|---|
| [28] |
Bohuslav Viktorinovi ze V$ehrd.
|
|---|
| [29] |
Z Blšan 1492 — 30. října. Děkuje za přízeň sobě osvědčenou i vykládá trpné cho-
|
|---|
| [30] |
vání své v záležitosti Olomoucké. Slibuje vděčnost svou zvláště panu Ctiborovi Tovačov-
|
|---|
| [31] |
skému z Cimburka. (Nova app. epist. 6, Vinařický 12.)
|
|---|
| [32] |
M. Victorino Chrudimensi de Wssehrd s. d. Hodie mihi abs te literae
|
|---|
| [33] |
redditae sunt, quas avide legi intellexique, et studium tuum in me atque bene-
|
|---|
| [34] |
volentiam rursus mirifice et probo et amplector. Quae autem ex me cognos-
|
|---|
| [35] |
cere cupis, paucis accipe. Ego, Victorine, cum primum huius rei mentio fieret,
|
|---|
| [36] |
in extremis terrarum oris constitutus eram, reversusque deinde in patriam ita
|
|---|
| [37] |
me gessi, ut fastigium hoc pontificale neque appeterem, neque plane reformi-
|
|---|
| [38] |
darem, sed utranque fortunam ferre paratus essem, eventum rei scilicet facile
|
|---|
| [39] |
expectans. Id etsi mihi omnes mei pene vitio dant, me tamen huius instituti
|
|---|
| [40] |
mei minime poenituit, qui non per fenestram sed per ostium ovile dominicum
|
|---|
| [41] |
ingredi cupio. Neque est, quod me ad eos remittas, qui dignitates huiusmodi
|
|---|
| [42] |
per fas et nefas ambiunt: non enim tanti (quicunque tandem illi sunt) a me
|
|---|
| [43] |
fiunt, ut eos pro speculo atque exemplari actionum mearum habeam; sed malo
|
|---|
| [44] |
bonus quam dives, integer quam honoratus esse. Haec qualia sunt, facile
|
|---|
| [45] |
perspicere potes, qui naturae meae non omnino (ut arbitror) ignarus es. Caeterum
|
|---|
