| [1] |
|
|---|
| [2] |
31.
|
|---|
| [3] |
Viktorin ze Všehrd Bohuslavovi.
|
|---|
| [4] |
(Z Prahy) 1492 — (na počátku roku). Vítá a oslavuje Bohuslava, z cest tak dalekých
|
|---|
| [5] |
se vracejícího. Lituje, Ze nemůže k němu pfijiti sám, jsa vázán povinnostmi úředními,
|
|---|
| [6] |
i stěžuje si na vládnoucí osoby panské, které vzdělanosti neumějí ceniti. (Farr. 199.)
|
|---|
| [7] |
Victorinus de Wssehrd Bohuslao Hasisteynio s. d. Statueram iampridem,
|
|---|
| [8] |
vir magnifice, H. T. quatenus non datur pedibus, vel literulis meis adire, sed
|
|---|
| [9] |
conatus meos hactenus tabellariorum penuria fregit: nunc autem frangere nullo
|
|---|
| [10] |
pacto poterat Joanne tabularum curiae scriba viam huic proposito monstrante.
|
|---|
| [11] |
Reducem ego te, Bohuslae, nobilium eruditissime, eruditorum nobilissime, post
|
|---|
| [12] |
tot ac tantos tam magni orbis circuitus varios, populorum mores lustratos et
|
|---|
| [13] |
urbes in patriam domumque tuam revertisse gaudeo. Doleo vero plurimum me
|
|---|
| [14] |
aspectu tuo tuisque confabulationibus suavissimis fraudari, unde nonnihil
|
|---|
| [15] |
emolumenti literarii me consequi posse certo scio. Discerem enim a te, quae
|
|---|
| [16] |
nuper pedibus oculisque lustraveras, oratione repraesentante maria, insulas,
|
|---|
| [17] |
fontes, flumina, lacus, montes, urbium terrarumque situs, varios praeterea
|
|---|
| [18] |
gentium diversarum mores cultusque et alia id genus permulta scitu digna,
|
|---|
| [19] |
quae apud autores lectitans non satis intellegere valeo: te super his disser-
|
|---|
| [20] |
tantem multo planius cognoscerem auscultando. Multis enim haec legisse tantum,
|
|---|
| [21] |
tbi vero et vidisse licuit, faciliorque et mea quidem opinione certior est
|
|---|
| [22] |
rerum cognitio, quam inventione acquirimus et experientia et cognitione, quam
|
|---|
| [23] |
consequimur per doctrinam, qua duplici via omnem scientiam constare Aristo-
|
|---|
| [24] |
teles prodidit, inventione videlicet et doctrina. Utroque istorum modorum ego
|
|---|
| [25] |
te cum antea semper, tum vero hoc tempore potissimum excellere et iudicavi
|
|---|
| [26] |
et praedicavi, iudico et plane praedico. Nunc itaque ne salutis et felicis reditus
|
|---|
| [27] |
tui ingratus aut immemor animi tui erga me benevolentissimi iudicer, his te
|
|---|
| [28] |
literis quoque haud magna cum re, non parva vero fide et integritate conve-
|
|---|
| [29] |
nire statui: et venissem profecto ipse perlibenter, sed fata obstant tristique
|
|---|
| [30] |
palus inamabilis unda Alligat etc. Scit enim M. T., scit purpuratorum nostrorum
|
|---|
| [31] |
variam mutabilitatem, quibus vix unquam a paribus, nedum ab inferioribus
|
|---|
| [32] |
satisfieri potest. Huc accedit, ne a Satyrico nostro discedam etc. (sic). Adde
|
|---|
| [33] |
quod nostrum omnium, qui literarum studio flagramus, infelix genus est,
|
|---|
| [34] |
convitiisque stupidorum patens, qui, si quid aliquando ex philosophiae prae-
|
|---|
| [35] |
ceptis afferimus, id ipsum totum nobiscum et cum ipsa philosophia indigna-
|
|---|
| [36] |
bundi contemnunt proiiciuntque, ex libris nos loqui (utor enim verbis eorum)
|
|---|
| [37] |
cavillantes. Consueverunt praeterea, quoscunque doctos eruditosque viderint,
|
|---|
| [38] |
cuiuscunque ordinis illi fuerint, latine sapientes nominitare. Vitio enim datur
|
|---|
| [39] |
apud illos, esse doctos, esse eruditos, ita ut saepenumero, si lucrum temporale
|
|---|
| [40] |
attendas, nil didicisse sit longe fructuosius et magis gloriosum quam multum
|
|---|
| [41] |
in ludo literario promovisse. Gratissimum mihi fuit, quod me primum ex
|
|---|
| [42] |
Venetiis verbis tuis per quendam mercatorem, deinde scriptis per epistolam
|
|---|
| [43] |
salutare voluisti. Haec ego semper maximi ducam abs te, tali tantoque viro,
|
|---|
| [44] |
quod sine adulatione dictum vclimus, tam remotis terris salutari, a quo non
|
|---|
| [45] |
salutari tantum sed nominari etiam summum honorem reputo. Tu vcro haec
|
|---|
| [46] |
3%
|
|---|
