EN | ES |

Facsimile Lines

946


< Page >

[1]
220 1511.

[2]
mihi utrumque probaretur: ego vero, mi Sturne, vellem tibi in rebus omnibus
[3]
morem gerere, et sicut consilio ita et auxilio adesse, si penes me tantum et
[4]
consili et autoritatis esset, quantum tu deceptus opinaris: sed cum utroque
[5]
parum possim, quomodo tibi de me certi aliquid, stabilis aut magni polliceri
[6]
valeo? Dicam tamen, sit utcunque, quod hac in re sentio: sentio autem ita,
[7]
quod consilium tuum in libro illo Maiestati Repiae iterum dedicando probem.
[8]
Quid enim obest experiri clementioris fortunae statum? Maxime vero si centu-
[9]
riae ipsi et libro epigrammatum adiunxeris aliquem ex illis libris Bohuslai
[10]
nostri nondum editis. Spero haec enim Maiestati Suae prout nova ita etiam
[11]
grata et accepta futura, Accepi etiam Celsitudinem Suam hac quadragesima
[12]
certis ex causis Pragae constituturam et statim e Wratislavia per Hexapolim
[13]
huc profecturam. Si igitur huc, ut ferunt, venerit, volo tua causa hanc provin-
[14]
ciam libenter suscipere, adhibitisque mihi his viris, qui sunt tam bonarum lite-
[15]
rarum quam studiosorum et eruditorum amatores, cum illis Sublimitati Suae
[16]
libros illos nomine tuo offere et hoc deinceps apud Serenitatem Suam agere,
[17]
ut te pro tali dono et tanto debitis muneribus honorare et ornare non dedi-
[18]
gnaretur, quo te laborum et studiorum tuorum non poeniteret, quos non modo
[19]
in tuo, sed etiam in alterius opere perficiundo non parvos impendisti. Eget
[20]
nempe princeps noster stimulo, si quid donare debet; raro aliquid cuipiam
[21]
proprio ductu largitur. Gratissimum mihi esset, ut tibi pro tanta in me bene-
[22]
volentia et spe reposita ita in negotiis tuis prodessem, quo amicitiae nostrae
[23]
certissimum fructum percipere possis. Quod autem mirificis me laudibus in car-
[24]
minibus tuis doctis extuleris, id singulari quadam et exuberati amoris abundantia
[25]
abs te factitatum existimo. Caeterum hoc te unum rogo, ut apud dominos de
[26]
Hasisteyn, qui sunt haeredes bibliothecae optimi ilius quondam amici nostri
[27]
Bohuslai, id impetrare cures, ut mihi ad non longum tempus libros Georgii
[28]
Trapezuntii (quos scripsit contra Platonem, divinum philosophum) commodare
[29]
velint. Est autem liber non impressus, sed scriptus, quem sibi Maiestas Regia,
[30]
dum adhuc in curia ageret, cum nonnullis alis libris dono dederat. Vellem
[31]
hunc ego descriptum habere, et quam primum describeretur, polliceor statim
[32]
me illum absque damno per certum hominem ipsis dominis remissurum. Facies
[33]
mihi rem gratissimam, si me in hac mea petitione voti compotem reddes.
[34]
Reliquum est, ut tibi persuadeas, te mihi esse charissimum, et eo magis in dies
[35]
fore, quo te animadvertero non oblivisci Sslechtae tui. Cupio te optime va-
[36]
lere. Data Kostelec ad Albim fluvium 6. Kl. Martii, anno 1511.

[37]
Z listu našeho vysvítá, že Sturnus brzy po smrti Bohuslavově jakousi sbírku básní
[38]
svých, nazvanou Centurii, králi Vladislavovi věnoval, ale kýžené odměny nedošel; proto
[39]
chtěl ji nyní okořeniti epigrammy Bohuslavovými. Žádost Šlechtova za půjčení rukopisného
[40]
díla z bibliothéky Hasišteinské týká se spisu pověstného dobrodruha řeckého na půdě
[41]
humanistické Italie, Jiřího Trapezuntského (ale naroz. na Kretě), v němž srovnávaje Pla-
[42]
tona s Aristotelem onomu ukřivdil (srovn. Voigt, Wiederbelebung der class. Alterthums,
[43]
2. Aufl. II, 138 a n.). Tak totiž smýšlela většina tehdejších humanistů, v jejichž čele stál
[44]
kardinál Bessarion, který zvláštním spisem »in calumniatorem Platonis« Jiřímu odpověděl.
[45]
Na počátku listu dotčený bratranec neb strýc Šlechtův jest nejspíš Řehoř ze Všehrd, při-
[46]
jatý a připuštěný majestátem ze dne 22. pros. 1503 (nyní v místodrž. arch. Pražském)
[47]
k společnému erbu s Janem Šlechtou, Augustinem Olomouckým a Janem Vlčíhrdlem
[48]
»patruelibus de Wssehrd«.


Text viewFacsimile