[1] |
|
---|
[2] |
mihi utrumque probaretur: ego vero, mi Sturne, vellem tibi in rebus omnibus
|
---|
[3] |
morem gerere, et sicut consilio ita et auxilio adesse, si penes me tantum et
|
---|
[4] |
consili et autoritatis esset, quantum tu deceptus opinaris: sed cum utroque
|
---|
[5] |
parum possim, quomodo tibi de me certi aliquid, stabilis aut magni polliceri
|
---|
[6] |
valeo? Dicam tamen, sit utcunque, quod hac in re sentio: sentio autem ita,
|
---|
[7] |
quod consilium tuum in libro illo Maiestati Repiae iterum dedicando probem.
|
---|
[8] |
Quid enim obest experiri clementioris fortunae statum? Maxime vero si centu-
|
---|
[9] |
riae ipsi et libro epigrammatum adiunxeris aliquem ex illis libris Bohuslai
|
---|
[10] |
nostri nondum editis. Spero haec enim Maiestati Suae prout nova ita etiam
|
---|
[11] |
grata et accepta futura, Accepi etiam Celsitudinem Suam hac quadragesima
|
---|
[12] |
certis ex causis Pragae constituturam et statim e Wratislavia per Hexapolim
|
---|
[13] |
huc profecturam. Si igitur huc, ut ferunt, venerit, volo tua causa hanc provin-
|
---|
[14] |
ciam libenter suscipere, adhibitisque mihi his viris, qui sunt tam bonarum lite-
|
---|
[15] |
rarum quam studiosorum et eruditorum amatores, cum illis Sublimitati Suae
|
---|
[16] |
libros illos nomine tuo offere et hoc deinceps apud Serenitatem Suam agere,
|
---|
[17] |
ut te pro tali dono et tanto debitis muneribus honorare et ornare non dedi-
|
---|
[18] |
gnaretur, quo te laborum et studiorum tuorum non poeniteret, quos non modo
|
---|
[19] |
in tuo, sed etiam in alterius opere perficiundo non parvos impendisti. Eget
|
---|
[20] |
nempe princeps noster stimulo, si quid donare debet; raro aliquid cuipiam
|
---|
[21] |
proprio ductu largitur. Gratissimum mihi esset, ut tibi pro tanta in me bene-
|
---|
[22] |
volentia et spe reposita ita in negotiis tuis prodessem, quo amicitiae nostrae
|
---|
[23] |
certissimum fructum percipere possis. Quod autem mirificis me laudibus in car-
|
---|
[24] |
minibus tuis doctis extuleris, id singulari quadam et exuberati amoris abundantia
|
---|
[25] |
abs te factitatum existimo. Caeterum hoc te unum rogo, ut apud dominos de
|
---|
[26] |
Hasisteyn, qui sunt haeredes bibliothecae optimi ilius quondam amici nostri
|
---|
[27] |
Bohuslai, id impetrare cures, ut mihi ad non longum tempus libros Georgii
|
---|
[28] |
Trapezuntii (quos scripsit contra Platonem, divinum philosophum) commodare
|
---|
[29] |
velint. Est autem liber non impressus, sed scriptus, quem sibi Maiestas Regia,
|
---|
[30] |
dum adhuc in curia ageret, cum nonnullis alis libris dono dederat. Vellem
|
---|
[31] |
hunc ego descriptum habere, et quam primum describeretur, polliceor statim
|
---|
[32] |
me illum absque damno per certum hominem ipsis dominis remissurum. Facies
|
---|
[33] |
mihi rem gratissimam, si me in hac mea petitione voti compotem reddes.
|
---|
[34] |
Reliquum est, ut tibi persuadeas, te mihi esse charissimum, et eo magis in dies
|
---|
[35] |
fore, quo te animadvertero non oblivisci Sslechtae tui. Cupio te optime va-
|
---|
[36] |
lere. Data Kostelec ad Albim fluvium 6. Kl. Martii, anno 1511.
|
---|
[37] |
Z listu našeho vysvítá, že Sturnus brzy po smrti Bohuslavově jakousi sbírku básní
|
---|
[38] |
svých, nazvanou Centurii, králi Vladislavovi věnoval, ale kýžené odměny nedošel; proto
|
---|
[39] |
chtěl ji nyní okořeniti epigrammy Bohuslavovými. Žádost Šlechtova za půjčení rukopisného
|
---|
[40] |
díla z bibliothéky Hasišteinské týká se spisu pověstného dobrodruha řeckého na půdě
|
---|
[41] |
humanistické Italie, Jiřího Trapezuntského (ale naroz. na Kretě), v němž srovnávaje Pla-
|
---|
[42] |
tona s Aristotelem onomu ukřivdil (srovn. Voigt, Wiederbelebung der class. Alterthums,
|
---|
[43] |
2. Aufl. II, 138 a n.). Tak totiž smýšlela většina tehdejších humanistů, v jejichž čele stál
|
---|
[44] |
kardinál Bessarion, který zvláštním spisem »in calumniatorem Platonis« Jiřímu odpověděl.
|
---|
[45] |
Na počátku listu dotčený bratranec neb strýc Šlechtův jest nejspíš Řehoř ze Všehrd, při-
|
---|
[46] |
jatý a připuštěný majestátem ze dne 22. pros. 1503 (nyní v místodrž. arch. Pražském)
|
---|
[47] |
k společnému erbu s Janem Šlechtou, Augustinem Olomouckým a Janem Vlčíhrdlem
|
---|
[48] |
»patruelibus de Wssehrd«.
|
---|