| [1] |
194.
|
|---|
| [2] |
Jan Šlechta Janu Sturnovi.
|
|---|
| [3] |
Z Kostelce n. L. 1511 — 24. února. Děkuje, že s takovou pietou sebral a uchoval ně-
|
|---|
| [4] |
které potud nevydané spisy předčasně zemřelého Bohuslava. I radí mu, aby centurii básní
|
|---|
| [5] |
svých znova králi věnoval a epigrammy Bohuslavovy přidal: přičiní prý se, aby za to
|
|---|
| [6] |
slušné odměny od krále se mu dostalo. Žádá konečně, aby mu u pánů Hasišteinských
|
|---|
| [7] |
vymohl zapůjčení rukopisu Jiřího Trapezuntského. (Farr. poem. v pfedmluvé)
|
|---|
| [8] |
Joannes Sslechta ex Wssehrd suo Joanni Sturno s. d. Redditae sunt mihi
|
|---|
| [9] |
literae tuae, mi Sturne charissime, nono Kal. Martii, quas diebus superioribus
|
|---|
| [10] |
Gregorio consobrino meo scripsisti. Ex his intellexi habere te nonnullos necdum
|
|---|
| [11] |
editos aut publicatos libros Bohuslai guondam nostri, nunguam mihi sine ho-
|
|---|
| [12] |
norifica nuncupatione memorandi. Cuius ego immaturam ex hac vita migra-
|
|---|
| [13] |
tionem sine maxima animi acerbitate ferre non possum; quoties nempe suavis-
|
|---|
| [14] |
simam eius consuetudinem, eruditionis excellentiam, virtutum splendorem
|
|---|
| [15] |
vitamque omnem honestatis et sapientiae plenam et amorem, quo me prose-
|
|---|
| [16] |
quebatur singulari, mecum reputo, toties a lacrimis temperare nequeo. Sed dum
|
|---|
| [17] |
rursus considero nihil ei mali accidisse, quod solutus huius miserae vitae labo-
|
|---|
| [18] |
ribus in alterius vitae tranquillitatem beatitudinemque concesserit, existimavi
|
|---|
| [19] |
non esse viri sapientis neque moderati nostro dolore alienae felicitati tanquam
|
|---|
| [20] |
subinvidere; neque omnino aliud sperare possum, quam quod pro sua in
|
|---|
| [21] |
Deum et sanctos eius pietate ac devotione proque vitae integritate ea gaudia
|
|---|
| [22] |
consecutus sit, quae piis et virtutibus decoratis parata et deputata sunt. Tibi
|
|---|
| [23] |
autem, mi Sturne, magnas habeo agoque gratias, quod tantum curae et dili-
|
|---|
| [24] |
gentiae impenderis, ut quos libros eius sive carmine sive soluta oratione scriptos,
|
|---|
| [25] |
necdum tamen in lucem emissos, invenire potuisti, omnes collegeris. Nisi enim
|
|---|
| [26] |
diligentia et cura tua id provisum et effectum fuisset, vereor, ne penitus aut
|
|---|
| [27] |
neglecti perirent, aut ab aliis surrepti titulos falsorum autorum induerent, labo-
|
|---|
| [28] |
remque et famam veri autoris amitterent. Fuisti tu profecto Bohuslao nostro
|
|---|
| [29] |
idem, quod aliquando Tyro M. T. Ciceroni, quem nisi ille libertum habuisset,
|
|---|
| [30] |
multos nunc libros eius desideraremus: ita nisi tu in amici nostri contubernio
|
|---|
| [31] |
et familiaritate mansisses, actum fuisset de nonnullis eius editis libellis. Quare
|
|---|
| [32] |
tibi pro tanto beneficio multa debent omnes studiosi et bonarum artium ama-
|
|---|
| [33] |
tores. Ubi autem consilium meum requiris de nuncupanda denuo centuria illa
|
|---|
| [34] |
tua Maiestati Regiae, quam anno superiori Celsitudini Suae dedicaveras, eo
|
|---|
| [35] |
quod nunc multo diligentius recognita et emendata esset, quam id prius fieri
|
|---|
| [36] |
potuerat, cui etiam adiungere velles epigrammata memorati amici nostri, si
|
|---|
