EN | ES |

Facsimile Lines

82


< Page >

[1]
237

[2]

[3]
abuisse seu in futurum committere vel facere aut mandare fieri, aui eorum nomine vel
[4]
iandato facta seu commissa rata et grata habere, si singulares persone sive ab eodem
[5]
anone seu vigore monicionum huiusmodi excommunicali sint; excommunicatos nominatim
[6]
andelis accensis, si vero universitates seu communitates extiterint et monicionibus huiusmodi
[7]
von paruerint, eos eciam nominatim ipsorum omnium et singularium personarum universitatum,
[8]
sommunitalum eisdem monicionibus non parencium, civitates, opida, castra terras, villas et
[9]
oca interdicla iamdiu diebus dominicis et festivis in ecclesiis atque locis, in quibus vobis
[10]
videbitur expedire, cum maior fuerit in eis cleri et populi multitudo, publice nuncietis et
[11]
faciatis ab aliis nunciari, ipsosque excommunicates ab omnibus arccius evitari, donec Super
[12]
hiis satisfecerint competenter, et cum vestris litteris rei veritatem continentibus ad apostolicam
[13]
sedem venerint pro absolucionis ab excommunicacione predicla et interdicti huiusmodi relaxa-
[14]
cionis beneficiis obtinendis. Nos enim, ne sub spe venie consequende faciliter intentivum
[15]
delinquendi aliquibus forsitan prebeatur, absolucionem ab excommunicacionum sentenciis et
[16]
relaxacionem seu suspensionem interdicti huiusmodi nobis vel successoribus nostris Romanis
[17]
pontificibus tantummodo reservamus ; ila videlicet, quod nullus preterquam in mortis articulo
[18]
quenquam ab excommunicacionum sentenciis huiusmodi absolvere possit. Ceterum si forsan
[19]
predictorum huiusmodi scelerum patratorum et receptancium 608, eaque fieri mandancium,
[20]
ipsisque dancium in illis per se vel alium vel alios direcie vel indirecte, publice 'vel occulte
[21]
auxilium, consilium vel favorem presencia pro monicionibus et requisicionibus huiusmodi seu
[22]
citacionibus de ipsis faciendis eis secure vel commode habere nequiret vobis moniciones et requisi-
[23]
ciones huiusmodi et citaciones quaslibet per edicta publica in locis affigenda publicis, de quibus
[24]
git verisimilis coniectura, quod ad noticiam citatorum el monitorum huiusmodi pervenire valeant,
[25]
faciendi plenam concedimus tenore presencium facullatem. Et volumus, quod moniciones ac requi-
[26]
siciones et citaciones huiusmodi perinde ipsos citatos, requisitos et monitos, ul premittitur,
[27]
arctent, ac si eis facte et insinuate presencialiter et personaliter extitissent. Non obstantibus
[28]
tam felicis recordacionis Bonifacii pape VIII predecessoris nostri, in quibus cavetur, ne
[29]
aliquis extra suam civitatem et diocesim, nisi in cerlis exceptis casibus, et in illis ultra
[30]
unam dietam a fine sue diocesis ad iudicium evocetur, seu ne iudices a sede deputati predicta
[31]
extra civilatem et diocesim, in quibus deputati fuerint, contra quoscunque procedere sive alii
[32]
vel alis vices suas committere aul aliquos ullra unam dietam a fine diocesis eorundem
[33]
trahere presumant, aut de duabus dietis in concilio generali, quam aliis quibuscunque con-
[34]
stitucionibus a predecessoribus nostris Romanis pontificibus tam de iudicibus delegatis quam
[35]
personis ullra cerium numerum ad iudicium non trahendis aut aliis editis, que vestre possen!
[36]
in hac parte iurisdiccioni aul potestati eiusque libero exercicio quomodolibet obviare; seu si
[37]
aliquibus communiter vel divisim a predicta sit sede indultum, quod interdici, suspendi vel
[38]
excommunicari non possint, per litteras. apostolicas non facientes plenam et expressam ac
[39]
de verbo ad verbum de indulto huiusmodi mencionem. Datum Rome apud sanctum Petrum III.
[40]
nonis Aprilis, pontificatus nostri anno sexto.

[41]
(Orig. Perg. mit anhang. päbst. Bleisigel im m. Landes-Archiv Art. Bruck, lit. B. n. 21/b.)


Text viewFacsimile