| [1] |
482 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
accessus ad illos laedendos magis planus, magis speciosus; ut illis prostratis ct de-
|
|---|
| [3] |
letis, in nos postea amissis auxiliariis imbecilliores redditos faciant impetum. Haec
|
|---|
| [4] |
sunt utrinque hostium nostrorum molimina, hae artes; quas nisi praeveuerimus, nisi
|
|---|
| [5] |
evanescere coégerimus, perimus, dico, nec ulla spes in humanis est reliqua.
|
|---|
| [6] |
Atque haec cum ita se habeant, nescio, qui faciat comparatio illa inter
|
|---|
| [7] |
caesarem et regem a te iustituta. Nam etsi neutrum accusem, cum potius consi-
|
|---|
| [8] |
liarios faciam reos, neutrum tamen a culpa liberum pronuntio, cum regum sit regere,
|
|---|
| [9] |
non regi. Quod si tamen alterum cum altero conferre libeat, minus certe, quam illic,
|
|---|
| [10] |
hic peccatur et — ut quidam Austriacorum procerum, cum ad partes caesaris variis
|
|---|
| [11] |
sollicitationibus traheretur, non incommode nuper respondit: — minus periculi ibi est,
|
|---|
| [12] |
ubi nimia delinquit bonitas, quam ubi laboratur vitio contrario. Et sane res ipsa
|
|---|
| [13] |
docet, à qua parte stet veritas: quid enim sibi vult, quod ab eo tempore, quo dimi-
|
|---|
| [14] |
sistis exercitum, nihil vobis indultum est amplius, quod fere nunrquam ad conspectum
|
|---|
| [15] |
caesaris admissi, quod nunc in vos novae instruantur copiae? Nam etsi concedam
|
|---|
| [16] |
adversus principes Germanos praecipue arma ista sumi, nemo tamen mihi evellet ex
|
|---|
| [17] |
animo scrupum hune, vos primos fore, quos illa imparatos et inermes adoriantur;
|
|---|
| [18] |
ac valde verendum est, ni pro misericordia sua intervenerit Deus, ne trophaea
|
|---|
| [19] |
Ша, quae caesari ob concessum, (etsi non ignoremus, quomodo se concessio illa
|
|---|
| [20] |
habeat) ob concessum inquam liberioris in religione exercitii beneficium erigere paras,
|
|---|
| [21] |
inter cineres vestros et busta ponantur. Agitat enim ille animo vindictam. nec verba
|
|---|
| [22] |
curat, ut scripsi nuper, re ipsa et factis ultionem parat, si adsint vires et faveat fortuna.
|
|---|
| [23] |
Huic itaque periculo est occurrendum, nec permittendum, ut tempus inutiliter
|
|---|
| [24] |
nobis effluat et occasiones eripiantur: vigilant, qui nos oderunt, quod ipsuni ct nos
|
|---|
| [25] |
ad majorem vigilantiam excitare deberet. Ac hinc quidem missis legatis ad regem,
|
|---|
| [26] |
ut postulatis Austriacorum inter cetera emendationem secretioris consilii flagitantium
|
|---|
| [27] |
annuat, et episcopum Viennensem, hominem turbulentum ct seditiosum. a consiliis
|
|---|
| [28] |
suis removcat, petimus animo deliberato, ni impetremus, negotium ordinibus propo-
|
|---|
| [29] |
nere, ad viam inveniendam, qua tum nostrae tum vicinorum, quantum jn nobis fuerit.
|
|---|
| [30] |
consulamus necessitati. Sed.haec dies dabit, quam non moleste expectamus, modo
|
|---|
| [31] |
desideratum responsum afferat. Vos autem vestra pericula non neglecturos et spero
|
|---|
| [32] |
et opto, Deumque supplex oro, ut oculos tandem vobis aperiat, quibus perspiciatis
|
|---|
| [33] |
non minus res vestras nobis curae ^et esse et fuisse semper quam nostras. Nam
|
|---|
| [34] |
ad illud, quod denuo objicis, unionem nobiscum expetitam denegatam vobis fuisse,
|
|---|
| [35] |
ne verbo quidem respondeo, cum et responsum vestris legatis Olomucii datuni satis
|
|---|
| [36] |
sententiam nostram explicet et, si quid. dubitationem afferre potuit, a nme per literas
|
|---|
| [37] |
XIV. Kal. Sept. ad te datas plene est expeditum. Vale, illustris baro, et rem publicam
|
|---|
| [38] |
commendatam tibi habe. Rossicii, I1. idus Februar. 1610. Tibi sincera benevolentia
|
|---|
| [39] |
coniunctissimus. Konc. v knih. Blud. 3w31 fol. 157 č. 7.
|
|---|
