EN | ES |

82

82


Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.

index   < Page >

453

nullum jus habere noscuntur, mandantes seriose hominibus et incolis dictorum bonorum et villarum, quod ipsis alimenta ministrarent et quod judex et duo scabini de qualibet villa veniret in Luthaviam et in Preroviam et subderet se eis, et facerent eis obedienciam, guod ipsi vellent se intromittere de ipsis bonis, villis et hominibus, cum comminacione, quod si non facerent, vellent eis aufferre, quidquid haberent et comburrere eorum bona el hoc ipsi fecerunt lali sub colore, ut ipsi ac alii'capilanei et purgravii in Nova Civitate, in Broda Ungaricali, in Poherlicz ac in Bysencz, in Eywanczicz el in Ostroh et in Rabstayn prope Snoymam, in Hradek alias Novo Castro prope Gewiczcam, Ussaw, in Rokitniez necnon eorum complices et adherentes eisdem consiliarii, receptatores et fautores; qui parati ad predam, ut commedant inopes de terra el pauperes, ei occasionem haberent invadendi et occupandi bona, villas el possessiones ipsius ecclesie Olomucensis ac recipiendi census, utilitates et fructus ab eisdem necnon capiendi, pactandi et taxandi homines el incolas ipsius Olomucensis ecclesie et jacendi in eisdem bonis, et gravandi homines in alimentis et expensis, ipsam Olomucensem ecclesiam ae capilulum vicarios el ministros sua possessione pacifica et quieta dictorum bonorum et villarum adversus deum et justiciam temere spoliando in preiudicium ecclesiastice libertalis ac iniuriam dictorum dominorum capituli; quam revo- caverunt et estimaverunt et estimant ad duo millia marcarum grossorum pragensium moravici numeri et pagamenti, immo pocius vellent de suo tamen dare, quam talem iniuriam sustinere, sicut pridem el per plures annos et tempora fecerunt ipsi ecclesie Olomucensi, propter que ipsa ecclesia stetit sine divino officio per unum integrum annum cum duobus mensibus, non sine offensa divine maiestatis eo, quod ministri non habuerunt unde vivere, de quibus hodie nec est ipsi ecclesie nec capitulo in aliquo satisfactum. Et quamvis ipsi domini capitulum miserint ad dictos capitaneos et purgravios rogando ipsos diligenter, ul cessarent a talibus, que vergerent in preiudicium ecclesiastice libertatis et in magnum dampnum ipsius ecclesie Olomucensis ac personarum, nam mon solum destruerentur bona Olomucensis ecclesie per ipsos sed eciam ipsorum adversarios el inimicos, qui crederent hoc fieri in favorem ipsorum et quod ipsi capitulum in hoc eis consentirel, tamen ipsi-hoc facere non curaverunt, sed dixerunt, quod vellent super sedere usque ad dominicam Letare proxime venturam, quia usque ad illam treugas haberent asserentes ad excusandum excusatores in pactis, quod dominus eorum, dominus Procopius marchio Moravie eis hoc mandasset, in quo mandato plus deberent deum limere, quam in hoc offenderent iuste faciendo. Que omnia et singula notoria sunt, publica et manifesta in civitate et diocesi Olomucensi et in locis vicinis. Petitumque fuit cum debita instancia nomine et. vice dictorum dominorum capituli, ut, cum talis violencia inconsueta in preiudicium (ransiret ecclesiaslice libertatis, et multis in exemplum perniciosum, ac in magnum dampnum, gravamen el iacturam ipsius Olomucensis ecclesie quod iuxta: mandatum apostolicum nobis datum et commissum, cum res essel notoria et manifesta, quod iudicialem indaginem non requireret et periculum esset in mora simpliciter et de plano conlra tales presumpluosos, qui ausu sacrilego non verentur invadere bona ecclesie predicte Olomucensis procedere dignaremur ac ipsi capitulo super hiis de salubri remedio providere, ut ipsi in pace viventes possent altissimum devocius exorare, Nos itaque


Download XMLDownload textManuscript line viewFacsimile