10
292 JUS REG. MONT. LIB. IV, CAP. 20.
veteris consuetudinis subtilitatem tantummodo fortune hominum
invidentem nec aliquid aliud adminiculum veritati vel justicie
afferentem, sicut hic: in appellando non movere pedem et idem
in testimonio proferendo; nonne sufficit hic, ne de loco recedat,
antequam sentenciam arguat vel ipsi consenciat manifeste? $ 13.
Appellans vero sentenciam arguendo sic dicat: domine judex,
sentenciam a juratis contra me latam arguo offerens me meliorem
ab co loco, a quo de jure teneor, allaturum,9? vel poterit nunc
dicere, si lata est contra jus scriptum aut solitum ordinem
judiciorum: ergo nullam,9 quod me offero legittime ostensurum;
quia non prodest appellanti, legittimam causam sue appollacionis
assignare, nis) probet ipse esse voram. $ 14. Sed si sentencia
sic arguta contra jus scriptum lata non sit, sed questio sit, an
cquitatem vel iniquitatem contineat: tunc solum ad mostram
providenciam deferatur ad interpretandum per nos, an bene vol
male fuerit judicatum; nam regulariter ejus est, interpretari, cujus
est concedere. 8 15. Sane si inveniatur sentencla bene lata,
tunc remittatur appellans ad prius examen, appellato per Judicem
taxacione premissa jn expensis legittimis condempnandus. $ 16.
Si autem inveniatur sentencia male lata, et quod legittime fuerit
appellatum: tuno predicto modo per eum, qui de appellacione
cognoscit, appellatus appellanti in expensis legittimis condemp-
netur, revocatisque in irritum omnibus, que post appellacionem
legittime interpositam in prejudicium partis appellantis fuerint
attemptata,P quia appellacione precedente nihil innovandum est.
lit sentencia cum omnibus, que post appellacionem legittime
interpositam in prejudicium partis appellantis fuerint attemptata,
et principalis causa fine debito terminotur.PX $ 17. Si autem
arguitur contra jus scriptum sentencia esse lata, tunc recurrendum
erit ad hunc librum; et si in co apparuerit, bene sentenciam esse
latam et írivole appellatum: iterum appellans cum omnibus
condicionibus, ut proxime dictum est, ad priorem judicem remit-
tatur, 8 18. Sano s sentencia inveniatur lata contra jus scrip-
tum vel solitum ordinem judiciorum: ipso jure nulla est cumque
1) inlaturum W, E, V. o) nulla E, V, Jir. p) attemptatum E, V. pp) Text
scheint durch Doppellesung einer Zeile [vor p)) verderbt Vgl. die Uebersetzung.
$ 13. Vgl. U—A und B A. XVIII, Jir. S. 95.
14. Vgl. I, 5, $ 10; IV, 18, $ 10; unten § 20.
