1497. 85
zdaa fe lidem, že geft ten newinny a fprawedliwy, ktoZ nad takowymi mftij.
Aniž toho magij lidee fnaaffeti, ktož pocžtu z žywota od giných žaadá, když
to z cžehož giného treľkcze, fám do febe maa. Ale yako fe tiech, o chterychż
fem tak mnoho mluwil, budeís warowati, tak ty, gichzto rucze daruow a lv-
pezuow neberv, zwläfftnij miloftij budefs milowati; a po tom y ginych gich
cztnoftij e. domyflijfs a oznámijís gim, Zet fv tobie mili; y to gim powijefs, że
y kraali y panom vprzijemnoft gich geft oznämena, a Ze w brzkeem cZafu toto
bude, Ze fe budv radowati, a Ze hodnÿ odplatu za fwý zdrZeliwoft a ftrzijed-
moft wezmv. Aniz gich tijem toliko trofftvg, ale y toho dowozvg fkutecznie,
pokudź na tobie geft, a vcżyn to, aby y dobrzij y zlij fwv odplatu mieli.
Nenije to maa rada ale Solonowa, kterćmuż fe zdá, že w tom toliko mieftie
а м tee toliko zemi obecznije dobrć dobrze ftane, w ktereeZ y dobree cztije
y nad zlými mítije. S dobrymi żiw bud fftiedrze a ochotnie, a s nijmi fe rad
y o obecznije wieczy y o domaczye. Aniż tohoto pokladag za nefluffnoft, że
takowee (totiž dobré) muże przedlożyfs vrozenieyffÿm a bohatieyffym, budvli
zlij ti bohatcży a vrozenieyffy. A tak z toho toto przigde, że mnoho lidij tijem
k dobrotie popudijls a prziwabijis. A z toho opiet toto przigde, Ze peeczemi
twymi fmielegije s mnohÿmi budels fe moczy zdieliti. Neb aczkoli welikv máfs
opatrnoft, aczkoli fe Zaadnee prácze pro wlaft {wv neliknugels, wffak nikdy
tak tieżkee wieczy, totiż haytmanftwij fwému, bez wierného lidij towarziftwa
dofti neucZynijfs. Znal geft to onen mezy Rzijmany y wieczmi od nieho pro-
wozowanymi y opatrnoftij przednij Scipio, kteryż nikdy z mijefta fvdnijeho
neodffel, lecZ fe prwee s niekym feznámil a fprzijeznil. AniZ czo kto mó vtieffe-
nieyffijeho ani vzytecinieyffijeho nad przijetele. Ncb przijezen lidfká y fftiaftnee
wieczy cżynij ftkwieleyfije, y nefftiaftné lehczeyffije; a kolik kto má przátel,
toliko ocZyma widij a toliko vffyma flyffÿ, toliko nohama chodij, a yakoż
Dyon prawij, niczymż fe od toho nedielij komuz by buoh mnoho dal do
gednoho tiela duffij. Ale ti przátelee twogi mufegij byti bohoboynij a ti, gefito
by wífeczko s tebv otewrzenie a vprzijemie mluwili a gednali. Neb vftawicznee
geft zlee kraaluow a knijeZat y ginych panuow welikych pochlebniczy; a ti
czaftiegije zbożije nebo panftwije gich zahubugij neż neprzateliki woyfka.
Aczkoli tento cZas tak gív fe pochlebniczy rozmohli, Ze ktoz neumije po-
chlebowati, toho nebo za hlvpého nebo za hrdého magij. Prawij Markus Tullius
o Catonowi, Ze geft miel obycZeg rzijekati takto: Mnohem leepe niekterym
vkrutnij neprzatelć vcżynili neżli takowij pochlebnij przâtelee, geffto fe zdagij
byti miloftiwij. Neprzâtelee niekdy prawdu powiedije, ale pochlebniczy nikdy
nepowiedije prawdy; pochlebniczy zbytecznoft a marné vtraczenije nazijewagij
welikomocznoftij a lakomftwije fkrownoftij; vczynijffli czo leeniwie, przipijffyt
to ftrzijedmofti, pakli lftijwie a newiernie, opatrnofti. A yakoż o tom kráfnie
Juuenalis prawij, smiegeffli fe, tehdy pochlebnijk welikym chechtanijm zmijetaa
febÿ; placze hned, kdyZ widij flzy przijetele, acZ nenije imuten; pożaadaffli
wohnie w zymie pro zhrzijenije, wezmet' na fe cZubu; dijeffli: horko mi, potij
fe. Takowym, DPctrze, wiz aby nepowolowal; nebt, yakoż prawij Terencius,
vczynije z tebe bldzna pvheho. Za wiernieyffijeho mnohem pokladati budefs
toho, kteryž tebe, když by niejaký lidfkv wáffnij daale zaffel, nezli geft po-
trzebije, zafe zawolá, neZli toho, kteryZ by tebe letjczyeho po hlawie netoliko
