200 M. Clareti Exemplarius, CLXXI-—CLX XXIII.
Ne corpus ledas, uxori non bene credas:
680 Femina sola. viros vivos premit et morituros
(CLXXLY
De demone confesso.
Demon confessos cernens albos neque fessos,
Fert confessorem nolens removere tumorem
lostpositis variis contritus confitearis,
Penam sumendo bona fac vicium fugiendo.
(CLX XII.» De quercu.
685 Quercus per boream de monte cadens petit undam,
Que per aquam nando doluit, quod stabat arundo.
Corde pio supera fortes, nec in ardua spera,
Dulcibus ingentem, mansuetis vince potentem.
(CLX XIII.» De abiete.
Deridens spinas abies contempsit ineptar,
690 Quam dampnant spine, cito cum datur ipse ruine.
Noli letar: de corpore nec mala fari,
Vilis eris factus cicius quam turpia nactus.
(CLX XIV.» De pisciculo.
Ab misso pisce nimis optans perdidit omne:
Alter nil gessit, ternus captum sibi pressit.
695 Non nimis extendas alas nec ad ardua tendas,
Ouerens invenies et quod capis, hoc tibi sumes. ||
]468*y] {CLXXV.> De bello.
Miles fert agmen fratrum poscendo iuvamen;
Pauca loquendo minor iuvat hunc fugit indeque maior
Pauca loquens multa fac vitans verbula stulta,
700 Multa loquendo minus facit, ut de mente venumus.
(CLXXVI,» De formica.
Dum formica dabat sibi grana, cicada sonabat;
In bruma danda clamat moriendo cicada.
Non cupias alta iu venis, nec sedule salta,
Ne, dum magna tames veniat, ,,Da, da michi!'' clames.
897 Va fol. 68' vedle textu, naho?e a pod ním lékařské poznámky lalinské.
