Aetas Karoli Romanorum et Bohemiae regis. 1348 Apr. 65
fuerit aliquando, tamen marchionibus predictis absque heredibus sexus mascu-
lini decedentibus ab hac vita, nobiles, milites, clientes, cives et universi incole marchie
Budissinensis et Gorlicensis prefate animadversione debita cognoscentes, qualiter
ad regnum et coronam Boemie tamquam ad immediatum et naturale dominium
5 dudum pertinuerant, ad subieccionem et obedienciam dicti illustris Johannis condam
Boemie regis, genitoris nostri, tamquam ad ordinarium, legittimum et naturalem
dominum suum et ad coronam regni Boemie, de cuius gremio dudum constiterant,
ut prefertur, deliberacione non improvida redierunt?,
Nos igitur indefessam sollicitudinis operam et diligenciam exquisitam, quam
10 sepedicti proavus, pater ac progenitores nostri karissimi, condam Boemie reges, ad
optinendum subieccionem, vasallagium et obedienciam illustrium Slezie et Polonie
ducum, principum et fidelium nostrorum, principatus seu ducatus Wratislavie et
Slezie et eciam Budissinensem et Gorlicensem marchiam, ut prefertur, non absque
magnis impensis et infinitis laboribus habuerunt, in nostre mentis acie continuo
revolventes, ut virtutis ipsorum frequencia et sollicitudo laboris preteriti sub felici
nostro regimine solidetur, de Romane regie potestatis plenitudine statuimus,
quod omnes supradicte sentencie et clausule imperialium et regalium litterarum,
quas ad probacionem dictarum intencionum adduximus, semper et ubique in iudicio
et extra et in singulis actibus publicis et privatis, quociens tenorem presencium
20 legi sive promulgari contigerit, eiusdem efficacie, vigoris et auctoritatis existant,
ac si in figuris propriis originalia viderentur, eo precipue, cum eadem originalia
per nos ac nonnullos Romani regni principes, barones et proceres ascultata et
examinata fuerint diligenter, ac demum communicato super omnibus premissis
nonnullorum sacri imperii principum, baronum et nobilium consilio speciali, predictis
25 omnibus de verbo ad verbum, prout superius exprimuntur, intellectis et in examen
deliberate ac provide discussionis adductis,
ne ex interpretacione sinistra quorumlibet nostris, heredum et successorum
1
o
1) Ouae alienatio causa dotis, ut videtur, Beatricis Venceslai I Bohemiae regis filiae, in tuto col-
locandae, evenit, cum c. a. 1244 Ottoni III marchioni Brandenburgensi nupsisset (cf. Palacký F., Dějiny
80 národa českého I 2(1877) p. 218 et Chronicon Aulae regiae l. IIc. 22 (Fontes rer. bohem. 1V (1884) p. 300).
2) Waldemaro marchione Brandenburgensi sine heredibus defuncto (1319 Aug. 14) barones et
cives marchiae Budišínensis se Johanni Bohemiae regi, homagium ipsi praestantes, submiserunt
(cf. Chronicon Aulae regiae l. II c. 9 (l. c. p. 254), Kohler G., Codex diplomaticus Lusatiae superioris
I (1851) p. 228, Emler J., Regesta Bohemiae et Moraviae III (1890) nr. 519), Zhof elecensem autem
95 civitatem et terram Heinricus dux Silesiae, dominus de Javor et Fürstenberg obtinuit (cf. Chronicon
Aulae regiae l.c); quem statum etiam compositio, inter ipsos dominos in castris prope Oleinice
1319 Sept. 22 desuper facta. (v. huius operis tom. I nr. 113), significat. Zhofelecensem civitatem et
terram Heinricus dux praedictus demum 1329 Maii 3 cum Johanne rege pro Trutnov et Dvir
Králové, castris et civitatibus regni Bohemiae, commutavit, (v. huius operis tom. I nr. 159), quas
40 quidem postea 1337 Jan. 4 denuo cum eodem rege pro Hlohov civitate Silesiae mutavit (v. huius
operis tom I nr. 214).
