EN | ES |

Facsimile view

1031


< Page >

m

62 Kapitola XLI.

w fwietu czyl ulozyw fwe zadofti. fud to, kto raczy, Geftlit taky hoden fpafenie, le&zt fie nawrati?

A to wnytrz w myfly duchownie zleho ducha obelfftienie, sfwedcnic s prawdy czlowieczie myíly Prawiet fie tymZ podobenftwim ítawa, Vako $t fie w ragy bylo ftalo o onom drZewu zapowiednem. Neb kdyZ $t gyZ wykupen czlowiek, krztem obnowen, zwolen k diediczftwu nebefkemu; ale Ze ma gefftie pokutu prohrzieffenie, pofoffnoft k hrziechu a boh dal przykazanie, aby nade wffe milowal gey czlowiek, y Ze gt gym oprawen, aby dogiti mohl w niem plneho fweho dobreho: To zly duch wida, przichazie leftnie a podtrhuge, yako geft byl Adama oklamal w ragy, Neb k zenie ffel prwe a potom Zenu oklamal take y Adama. Takez w czlowieku $t rozum, geffto moz wyffie duchownie wieczy rozomieti, a geft tielefenftwie, geffto z zadofti tahne k nyzffym wiecem. Y gt rozum yako muż a to tielefenftwie yako žena y ma muž wlafti ženu a panowati nad ny. A tak dyabel, chtie Clowieka zawefti k milowani fwieta, poyde, wzbudij nayprw tielefnu żadoft k Jahodam tohoto fwieta. A pak fkrze to bude y rozum oklaman potom, kdyz fie weffken obrati po tielefne zadofti a ftane po tom, aby miel fwiet (str. 126) po woly ćlowiek, netbage, co potom bude. Ау kakt zawodij czrt lidij od boha! Nayprw aby fwiet tento milowali a z toho pak wplete ge w hrdoft, w zawift, w hniew, w tuzebnu lenoft a w fmutek, gefíto fmrt czyni, a w lakomftwo, w lakotu, w fmilne milofti; A po

tom gedno ftogy dyabel, aby czlowieka wieczneho zywota zbawil a w fmrt gey odwratil zafie. |

DIETKY. (xLI)

(Cr gich tehdy zatraczeno bude A kto geft, by fwieta nemilowal? Kto geft, by z tiechto wieczy nezaffel w niekteru, geffto fmrt czinie? A giż fe nenie druhe krztiti, coż tehdy neż fmrt wieczna lidem?

OrEcz. Neniet tak ruka bozieho milofrdenftwie vkracena ani tak neob- myflnie prolil gt kryftus fwu krew drahu; Ale dal geft mocz ne gedno krztu, ale take y ging koftelnim fwatoftem, Mezy nymiż pokanie druhy krzeft flowe. To, kdyz geft prawe, donyzd| ézlowiek zde na fwietie, nikdy nenie pozdye. tot fhlazuge take hrziechy. O tom boziem milofrdij mluwi fwaty Rzehorż, ' wzem ono flowo: Y zdaly wrtadlem prowrtaís lanytwu anebo licze welrybu? y dié, mienie dyabla tiem welrybem: Dobrze hofpodin prowrtal geft licze welrybu. Neb mocy fweho milofrdie tak geft zgednal proti zlofti naffeho ftareho neprzietele, Ze mnohokrat y ty ztraty, geffto gyz byli w vftech geho, Neb ty, geffto, bywffe w hrzieffiech, y wygdu z nych a budu k newynnye nawra- czeni, yako by dyablu z vft wypadly.

A kto geft, by vffel vft welryba toho? Kto (str. 127) geft, by fie hrziechu nedopuftil? Ktoli by take z vft geho, kdyż pohlti koho, mohl vgiti, kdy by lanytwa licze geho nebyla prowrtana? Zdali geft nedrzal fwateho Petra, (kdyż) Boha zaprzel? Zdali geft nebyl Dawida popadl w fferednem fmilftwu? Ale kdyz z gich kazdy pokanim fie nawratil k żywotu, zuft z vft ztratil ge ten welryb fkrze lanytwu licze fweho prowrtaneho.



Text viewManuscript line view