e
20
98 Kapitola XXIV.
(str. 74) KTERAK MYSL NAŠE, ĎIWAGIC SE STWOŘEŇI, MA POWSTATI Z TOHO
K SWEY STWOŘITELI A NEWELNUŤI MILOSTI MIMO ŇEN K STWOREKI.
DETI TIEŽI. XXIII.
idime to, ež $t vžitečno, ftwořeňie wtipňe znamenawagic, fpatrowati,
aby myfl poznala po niem ftwořitel(e).
OTEC. ToY gt dobre a užitečne, ktož powftane milofti od ftwořenie k ftwo-
řiteli; Ale, kdyt by myfl milofli k ftwofeñi tak welnula, Ze by, fe okogec
ge”, zapomñela a nedbala ftwofitele, lepe by bylo- to” ftwofeńie newideti.
A fkut wiece, AĆ by myfl giż, po ftwofeni gduc, wzbiehla y wyfoko k ftwo-
fiteli, znamenala wtipńe moc ge?, mudroft ge?, dobrotu geho, co by to bylo?
gen wietecftwo, kdy by fe w to fama iako w zrcadle neopatfila A tak fie,
iako gie byti flufie, nepiipwila. Protoż tak ftwofehie wizte, aby odtud myfl
wzefla k ftwofiteli. A tak die S. aug“: O élowietie dufe, gefto mas rozû,
Libielit fe tiela kteza pro gich krafu, pto gich flufnoft, Boha w nich chwal
a k gich ftworiteli miloft obrat. A paklit fe duíe libie, nebt y ty magi fwu
krafu, .t. mudroft, vftawicftwo, dobrotu neb kterezkoli flechetnofti, wiez to,
eżt y ty glu w promienie famy febu; Ale, buduli fe boha chtieti pfidrzeti,
w niem mohu sftati bez promieny w fwe ozdobie. A tak fpatfigte welebnoft
bożi wyfofti, aż by pfifly famy k fobie a (we fpatfili polożeńie, Aby, byloli
by potfebie ce? na fobie poprawiti, |Aby] z tech nebyli, o ńichż die s pawel:
Poznawfe boha, nectili iako Boha a Buoh poddal gich fmyfli w zatodeńie a
w vmyfly prewracene.
A protoż, ktoZ wzegde myfli tak wyfoko w neznamy kray aZ nad nebefa, Ma
odonud, kdyż fe wrati, pfinefti eco, At by to bylo tie vka- (str. 75) kazano, Że gt
ta byl a miel ńekaky użitek toho. Tot gt flufne a potfebne, bylli gt kto
w kragi {wietla, ta w biehu fwu myfli, kdyż fe wrati, Aby s febu odonud
pfinefl fwietlo, Aby temnoft mohl odehnati. ktoli by poznal neb vwiefil gey,
By ta byl wfel tak wyfoko a w take fwietlo, Neptifelli bi, když fe wrati,
a gla ofwiecen? ktoż fe na luki prochazie w kratochwili, Kwietie domow pfi-
nofuge; A s yarmarkow dalekych krayow wratiece fe, Pfinefuc odonud ñeco,
tiem vkazi, ez fu ta byli. wyziż take, ktoz wchoz bywa w to drahe fwietlo
krage onoho nebefke?, At fe to ukaże na nem, ze ta byl, a coy ta widel, at
to na nem zfiedlno bude. Ano moizie$, {luha Bozi, byw na huote s Bohg,
wratil fe a blefk м {we twafi odonud prine(l. Takez y ten, ktoz bywa wchoz
diwańim fwe myfli tak wyfoko, priness odonud k vzitku fweY neco ^* ku pri-
kladu ging dobre’. Widelli gt a znamenal moc bożi, neday na prazdno mi-
nuti tomu, By z to? užitku negmiel, ale fwietlo bazńi bożie wezmi odtud.
Widelli gt a znamenal mudroft bożi, z toho wezmi fwietlo fwdy, w prawde
bydle, At mudzoft bożie gine? w ńem nenalezne neżli prawdu. Widelli gt a
znamenal dobrotu bożi a weliku miloft ge?%, odtud wezmi rozńieceńie {wate
milofti k bohu nayprw a pak у k druzci, Aby to, coż buoh miluge a iakoż
miluge, milowal y ty. Mat rozmafile probuditi k bazni boZie opatřenie moci
