e
20
&
18 Kapitola X.
tohoto zřieymeho fwieta, zey tak wie dobie obmyfleno a tak flufnie? aby
ftrana gedna druhe nebofila, Magi ty protiwne wieci fobie opiet mezi febu
wiecz niekteru w proftfed, gefto by s oniem y f oniem w niecem podobnoft
gmieli a piiezn, Aby to pootiwne k fobie fkrze toto bylo pfipogeno a w piizni
bylo, tiem gfa fmifeno, Gefto k onomu tiemto A tiemto k onomu ma po-
dobnoft. Takeż netolik trpno, ale y krafno bude to fpogen(i)e w tak mnohych
promienach a w tak flufnie zpofiezenych. Ay kakay tiezkoft a hruboft zemie
a nefwarnoft protiw ginym ftranà fwieta! a $t nayniZ a nad ni vfflechtileiffi
elementy, aż nebes kruhowe: oni iako ponebie wyfeż, wyfez. A coy w td, gefto
meñie znamo lidem! AZ pak ono wrucie milofti, gefto {lowe plaméne nebe, Ne pro
Zhawoft horka ohñiwe?, ale eZ plaa wrucí milofti, w niemZ gfu pofady andielfkych
duchow, w niemż gt bydlo fwatych A to plne kralowftwo nebelkc w radofti
a u widieni Boha. A nad to nade wiecko, nefku miefté, ne(Z) y we wiem wfudy
[gt]y nade wfim y pode wfim Geft Buoh, diwny fpofobce y ftwofitel toho wfes.
y tot gt flufno znamenati, w kake mudrofti zpotiedil Buoh czafy: newzdy
den, newzdy nocz; po noci den, gefto k dielu wzbudi a fwieti; Po dni nocz,
aby vftalij w praci odpočinuli; Delfi den, kdyż gt wietfie potřeba toho; A noc
delfij, kdyż gt meňie dielati třeba. A take y w tó ucinil Buoh promieny, Aby
niekdy byl delij den noci, (str. 36) niekdy kratéi; A niekdy aby obe fobie
rowno bylo, Aby, byloli by wzdy gednoftay?, tefknofti lidem neuéinilo, Neb
fie y ono czinic liboft. A tak opiet Gerz, leto, podzym, zyma, ti zwlafti Cafowe
čtyři, mienie poftawu tohoto fwieta. Teplem ger"ym počne fie fwiet obnowo-
wati, letem bude iako w fwe fyle A na podzÿ bude iako vzraw ftarati fe,
Az zyma iako zahubi a premoz fwiet; Ale opiet znowa Bozim fpofobë bude
wffe opiet obnoweno.
Pakli gt daleke to, geftoy tak BoZie miloft zporiedila aneb ge? mudroft,
a nemoż kto wyfoke? nebe obmyfliti vlożenie: Ale znamenay udy tiela fwe?,
Neb nazwant gt ćlowiek w pifmie fwiet menffi. Protoż w fpogenij élowiecim
taket $t znati Bożi mudroft. Ay, kdyż gine twafi nerozumne pohnuti glu
k zemi obličegi, Člowiek ma profty zroft a twaf fwu wz huoru, Aby bylo nad
gine tiem vkazano člowieči duoftogenftwo a eż ma fwu myfl wz huoru tah-
nuti k nebefk$ wiece, negen k zemi iako zwief hlupa, geftoy tielé y obli¢egé
k zemi pochylena! Ay kakay promiena w t6, coZ zaleZi w hlawie, a w tó,
coż w nohach, A kakt gt każde hodnie w fwé mieftie vftaweno! nohy drżij
naynizffij miefto, aby nefli a drżeli tielo wiecko; hlawa naywyffi, aby wife
tielo wedla, zdaleka očima vpatfec, vffima vflyfec hodne neb nehodne, Aby
to pak rozü potkal hodnie; Ruce w proftfed maffa, gefto by fe drzalo fylu
kofti. kak fkrze niektere kofti ma mozk fwe fkryte prochody Aneb žily nie-
ktere fkrze koft niekteru, kakt magi dierki fobie pfiprawene Bozim zpofobe;
kakt tu kofti wyroftli z maffa a wynikli, kdey tfeba toho, Jakoż do zubow
(str. 37) widime, a ginde glu fkryte; Kak gt wie maffo kożi obklièeno, aby
mielo wnitt fwoy pokoy pfed vrazem ptotiwnych wiecy fwe vflecheltilofti, geftoby
hrubofti neftrpiela; AZ y nehty dal iako helmy Buoh każde” prftu. A ktot by
wie mohl potifti ftrany y wnitfnie tiela clowiecie? neb y gine?, kak gt wie
opatrnu Bożi mudrofti zpotiezeno, A każda ma fobie hodne miefto!
