| s-1
| Τον διαβεβαιώνω ότι δεν πρόκειται να δημοσιοποιηθεί από τη δική μας υπηρεσία και κλείνουμε . |
| s-2
| Τη ρωτάω πάλι. |
| s-3
| Όσο και αν χαίρομαι που βλέπω την κόρη μου με τον Φάνη και τη Μάνια με τον Ούλι , η πρώτη μου αντίδραση είναι να τους πω « καληνύχτα » και να πάω για ύπνο. |
| s-4
| Δεν είναι μόνο το κύμα των τουριστών που κλείνει ό,τι βρει για φέτος το καλοκαίρι. |
| s-5
| « Σας μεταφέρω απλώς την πληροφορία , δίχως να τη συμμερίζομαι » του τονίζω , για να είμαι καλυμμένος. |
| s-6
| « Πάντως , δεν υπάρχει τίποτα ύποπτο σ' αυτές τις εταιρείες » |
| s-7
| « Αντίθετα , μας έλεγε ότι το Κάτω Χαλάνδρι εξακολουθεί να είναι ασφαλές , όπως σ τα παλιά καλά χρόνια ». |
| s-8
| Έχουμε αφήσει την Κούλα σ τα κεντρικά , σ το ρόλο της συντονίστριας. |
| s-9
| « Καλέ , τα έμαθα από μια φίλη μου που μένει σ το Χαλάνδρι ». |
| s-10
| « Κι εσύ τι είπες ; » |
| s-11
| « Ήρθα για να σου κάνω μόνο μία ερώτηση ». |
| s-12
| Λίγο πιο πέρα στέκεται ο Ασιάτης Μαχμούντ και κοιτάζει το δρόμο. |
| s-13
| Είμαι βέβαιος ότι έκανα μια κίνηση που θα μπορούσε να βγάλει άλλα σ τη φόρα και φρόντισε να μου κόψει τα φτερά. |
| s-14
| Αφήνω την Κούλα να φύγει και μένω να κοιτάζω την ανάρτηση από το διαδίκτυο , ενώ δαγκώνω το κρουασάν και πίνω τον καφέ μου. |
| s-15
| Καθ' οδόν προς την κουζίνα χτυπάει το κουδούνι , και η Αδριανή αλλάζει ρότα για ν' ανοίξει. |
| s-16
| Κρατάω τελευταία την εμπλοκή της Κατερίνας. |
| s-17
| Οι υπόλοιποι φεύγουν δίχως να πουν κουβέντα. |
| s-18
| Δεν ξέρω καν αν συνάντησα κίνηση σ το δρόμο , γιατί το μυαλό μου είναι απασχολημένο με άλλα. |
| s-19
| « Εγώ μόνο ληστεία » ξαναλέει ο Ασιάτης. |
| s-20
| « Τι να σας πω , εγώ μένω πιο πέρα και δεν παρακολουθώ αν έχει κίνηση το σπίτι ». |
| s-21
| « Τι είναι αυτό ; » |
| s-22
| « Έκανα φασίνα » της απαντώ γελώντας. |
| s-23
| « Δε χωράμε πια σ το δυάρι , μαμά » της εξηγεί η Κατερίνα ». |
| s-24
| « Τι έφερες πάλι ; » |
| s-25
| « Έβγαλε ανακοίνωση το αρχηγείο της αστυνομίας » με ενημερώνει η κοντή με το ροζ καλσόν. |
| s-26
| « Κύριε αστυνόμε , έρχεστε μια στιγμή ; » |
| s-27
| Απορρίπτω αμέσως την ιδέα , γιατί τον υπολογιστή τον ανοίγω μία φορά το χρόνο. |
| s-28
| Δεν ακούς τους Ευρωπαίους που αλαλάζουν πως μόλις ήρθε μια σοβαρή κυβέρνηση , το πρόγραμμα πέτυχε ; |
| s-29
| Η Κατερίνα μου ρίχνει ένα πλάγιο βλέμμα και κρυφογελάει , αλλά το « κρυφό » είναι σχήμα λόγου , γιατί της Αδριανής δεν της ξεφεύγει τίποτα. |
| s-30
| Απ ' ό,τι ξέρω δεν τους δόθηκαν κίνητρα και δεν άλλαξε τίποτα σ την πολιτική της Ελλάδας για την εμπορική ναυτιλία. |
| s-31
| Με διακόπτει ο Βλασόπουλος : |
| s-32
| « Έτυχε να τον συναντήσετε ποτέ μόνο του , μετά που χώρισε με τη γυναίκα του ; » |
| s-33
| Δεν τον έχουμε εμείς , αλλά οι Άγγλοι. |
| s-34
| Εγώ έχω το νόμιμο και ηθικό καθήκον να εξιχνιάζω τα εγκλήματα , και όχι μόνο να συλλαμβάνω τους δολοφόνους. |
| s-35
| Μένω μόνος με τις σκέψεις μου. |
| s-36
| Πέφτει πάνω μου και μ' αγκαλιάζει. |
| s-37
| Πίνει μια γουλιά από τον καφέ του και με κοιτάζει. |
| s-38
| Το κίνητρο σ την εποχή μας είναι εννιά σ τις δέκα φορές το χρήμα , και εδώ είναι που κολλάω. |
| s-39
| Αντίθετα , εγώ το βουλώνω και τρώω τα σωθικά μου. |
| s-40
| Αφού αυτοί δεν άκουσαν τίποτα , εσείς είστε σ το “ καλομελέτα κι έρχονται ”. |
| s-41
| Άσπρο δεν υπάρχει. |
| s-42
| Είναι επίσης η πρώτη φορά που λέει κάτι για να με καλύψει. |
| s-43
| ρωτάει με θαυμασμό. |
| s-44
| Φαίνεται πως η εντύπωση είναι θετική , γιατί ξαναχαμογελάει . |
| s-45
| αναρωτιέται ξαφνικά ο Ούλι , που ως τώρα παρακολουθούσε αμίλητος την κουβέντα. |
| s-46
| « Άνθρακες ο θησαυρός » του απαντώ. |
| s-47
| « Τόσο απλό ». |
| s-48
| Είμαστε έτοιμοι να σηκωθούμε , όταν χτυπάει το τηλέφωνο του υπαρχηγού. |
| s-49
| Θεωρώ περιττό να της απαντήσω , γιατί δεν έχω διάθεση για κόντρες. |
| s-50
| Οι αυξήσεις τούς έχουν απογειώσει. |
| s-51
| « Θα πιούμε σ την υγεία μας , να είμαστε καλά , πάντα όλοι μαζί , και να σκάσουν οι εχθροί μας ». |
| s-52
| ρωτάω τον Ούλι. |
| s-53
| « Ένα πράμα δεν καταλαβαίνω , κύριε αστυνόμε ». |
| s-54
| Ανεβαίνω σ το γραφείο μου και ετοιμάζομαι να απολαύσω τον καφέ μου , αλλά με προλαβαίνει η Κούλα. |
| s-55
| Ο Δημητρίου ρίχνει μια ματιά σ το διαμέρισμα . |
| s-56
| « Per cent » λέει μετά σ τα αγγλικά. |
| s-57
| Από κάτω αποκαλύπτεται μια σχισμή , σκεπασμένη με αυτοκόλλητη ταινία. |
| s-58
| « Πειρατές , που ήθελαν λεφτά ». |
| s-59
| « Η γυναίκα μου δεν τον χώνευε , γιατί είχε βάλει σ το στόχαστρο τη Χρυσή Αυγή » μου εξηγεί και σωπαίνει. |
| s-60
| Πάνε σ τα τυφλά και όπου τους βγάλει. |
| s-61
| Ξαφνικά ακούγεται ένα βουητό από το διάδρομο. |
| s-62
| Ο Δημητρίου βαδίζει παράλληλα με τα ίχνη , που ξεκινάνε από την είσοδο και προχωράνε προς το βάθος του καθιστικού , ώσπου σταματάνε σε μια κλειστή πόρτα , δίπλα σ τη σκάλα που ανεβαίνει σ τον δεύτερο όροφο. |
| s-63
| Ένα είναι βέβαιο : ο Σωτηρόπουλος φοβόταν. |
| s-64
| « Ποιος σας ειδοποίησε ; » |
| s-65
| Έφτανε να δουν τις ειδήσεις. |
| s-66
| Τώρα , αν εγώ θέλω να παραιτηθώ , επειδή είμαι ξεροκέφαλος ή μη μου άπτου , είναι δικό μου θέμα. |
| s-67
| « Ορμάνε και τσιμπολογάνε ό,τι βρουν ». |
| s-68
| Μόνο ο Φάνης συμμετέχει σ την ευφορία , ο οποίος και αναλαμβάνει να με διαφωτίσει. |
| s-69
| « Η κυρία Πανταζίδου ; » |
| s-70
| Είναι η μέρα που κυκλοφορώ μεταξύ Αθήνας και Πειραιά σαν αστική συγκοινωνία. |
| s-71
| « Αυτές θα περιμένουν ». |
| s-72
| Ο Φάνης μου σφίγγει αμίλητος το χέρι και με χτυπάει σ την πλάτη σαν να θέλει να μου δώσει κουράγιο. |
| s-73
| Το δουλεύουμε δύο και δεν ξέρω πού είναι τώρα ο άλλος ταξιτζής που το δουλεύει. |
| s-74
| Με ακούει χωρίς να με διακόψει. |
| s-75
| Υπάρχουν και εδώ κύκλοι σ τις ίδιες μέρες , αλλά οι κύκλοι δεν έχουν εδώ αριθμό , αλλά ένα όνομα : |
| s-76
| Έτρεξα αμέσως σ το μπαλκόνι. |
| s-77
| Εδώ και χρόνια παίρνω τους υφισταμένους μου πάντα εκ περιτροπής , για να αποφύγω τα προνόμια και μαζί τις κόντρες μεταξύ τους. |
| s-78
| Ως εδώ τα επιχειρήματα που επικαλούμαι αφορούν εμένα και το χαρακτήρα μου. |
| s-79
| « Με τη φωτιά θα πάρουμε την ασφάλεια ». |
| s-80
| « Αλλά φοβάμαι πως αυτό δε θα το μάθουμε ποτέ ». |
| s-81
| « Σ το αστυνομικό τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα ». |
| s-82
| « Τι έκανες τον υπολογιστή του ανθρώπου που σκότωσες ; » |
| s-83
| Η Μεγάλη Πέμπτη είναι η τελευταία εργάσιμη και έχουμε την ησυχία μας , γιατί οι περισσότεροι λείπουν. |
| s-84
| Ο Ούλι σοβαρεύει αμέσως. |
| s-85
| Μπορεί να γκρίνιαζε , μπορεί να απειλούσε ότι θα με άφηνε να τα βγάλω πέρα μόνος μου , αλλά εκ των υστέρων θαυμάζω την ικανότητά του να μου βάζει πλάτη και ταυτόχρονα να φυλάει τα νώτα του. |
| s-86
| Η δύσκολη είναι ότι το κάνει γιατί έχει κάποιο συμφέρον. |
| s-87
| Το μόνο που θέλω είναι η ώρα. |
| s-88
| Έρχεται και κάθεται απέναντι μου. |
| s-89
| Αν δε διαβάζουν , τότε γιατί ν' αγοράσουν την εφημερίδα ; |
| s-90
| « Όπως βλέπετε , έχω μια σύσκεψη με τους συνεργάτες μου » της απαντώ. |
| s-91
| Ο υπάλληλος σ την είσοδο κουνάει το κεφάλι του , όταν μαθαίνει το σκοπό της επίσκεψής μας. |
| s-92
| « Θα μου απαντήσετε τώρα και σε μερικές ερωτήσεις ; » |
| s-93
| « Τον έδωσε σ' αυτούς που τον έβαλαν να σκοτώσει τον Σωτηρόπουλο » του απαντώ. |
| s-94
| « Και μαγειρίτσα έφτιαξα και αυγά έχω βάψει ». |
| s-95
| Ο Δημητρίου έχει δώσει ήδη οδηγίες σ το συνεργείο της σήμανσης για να πιάσει δουλειά. |
| s-96
| Η γυναίκα της χαμογελάει με βουρκωμένα μάτια. |
| s-97
| 28/5 |
| s-98
| « Είχε παραβιαστεί η πόρτα ; » |
| s-99
| Ξεκινάμε με το αυτοκίνητο του Γκίκα σε μια Αθήνα , προέκταση της Δευτέρας του Πάσχα. |
| s-100
| Αρκετά ζόρια πέρασα με τον υπαρχηγό. |