| s-1
| . |
| s-2
| . |
| s-3
| . |
| s-4
| adı. |
| s-5
| Kim. |
| s-6
| Niçin. |
| s-7
| ... |
| s-8
| .. |
| s-9
| .. |
| s-10
| ... |
| s-11
| ... |
| s-12
| ). |
| s-13
| ). |
| s-14
| Ne o. |
| s-15
| Doğru... |
| s-16
| Hoşça kalın, dedi. |
| s-17
| Aç şimdi. |
| s-18
| Sen ?eredesin diye sordum. |
| s-19
| Hayır, şarklı değil. |
| s-20
| Hayır, şarklı değil. |
| s-21
| Milas'lı . |
| s-22
| Saçları kır. |
| s-23
| Arkaya taranmış. |
| s-24
| İzini bulursanız, bu numaraya haber verirsiniz, dedi. |
| s-25
| Kahvenin numarasını söyledi. |
| s-26
| Nereye gitmiş olabilir Osman. |
| s-27
| Bilmiyorum. |
| s-28
| Bilmiyorum. |
| s-29
| Bilmiyorum. |
| s-30
| Bilmiyorum. |
| s-31
| Haber vermemesi çok tuhaf. |
| s-32
| Neyse, polise haber verdik. |
| s-33
| Çevreyi araştırırlar. |
| s-34
| Bulabilirler onu. |
| s-35
| Ömür Uzatma Kıraathanesi'nin kapısı güm güm vuruldu. |
| s-36
| Hepimiz heyecanla yerlerimizden fırladık. |
| s-37
| Osman geldi galiba. |
| s-38
| Kapı açık. |
| s-39
| Kıraathanenin kapısı gıcırdayarak açıldı. |
| s-40
| İçeriye gençten bir erkek girdi. |
| s-41
| Soluk soluğaydı . |
| s-42
| Kapının kenarındaki duvara dayanıp bize baktı bir an. |
| s-43
| Göğsü körük gibi inip kalkıyordu. |
| s-44
| Kumral saçları hafifçe karışmıştı. |
| s-45
| Ömür Uzatma Kıraathanesi mi? diye sordu. |
| s-46
| Evet, Ömür Uzatma Kıraathanesi burası. |
| s-47
| Buyrun, dedi Hacı Murat. |
| s-48
| Bağışlayın, koşa koşa geldim buraya. |
| s-49
| Gece rüzgarından saçım başım dağıldı, dedi genç erkek; elleriyle saçını düzeltmeye çalıştı. |
| s-50
| Hepimiz kıraathaneye gelen bu yabancıya dikkatle bakıyorduk. |
| s-51
| Çok yakışıklıydı , hemen fark etmiştim. |
| s-52
| Heyecanlıydı , çaresiz bir hali vardı . |
| s-53
| Yeşilden maviye dönüşen iri gözlerini bize çevirmişti. |
| s-54
| Anlatacaklarım var, dedi. |
| s-55
| Oturun şöyle. |
| s-56
| Biraz nefes alın. |
| s-57
| Dinlenin. |
| s-58
| Heyecanlı ve yorgun görünüyorsunuz, dedi. |
| s-59
| Yeni gelen, masanın bir kenarındaki boş sandalyeye atmıştı kendini. |
| s-60
| Bir bardak su var mı? diye sordu. |
| s-61
| Muammer beye su getir oğlum. |
| s-62
| Genç erkek, Muammer'in getirdiği suyu yudum yudum içti. |
| s-63
| Gözleri kıraathanenin loş ışığına alışmış, sanki biraz kendine gelmişti. |
| s-64
| Adım Kerem, dedi. |
| s-65
| Sizlere anlatacaklarım var. |
| s-66
| Erkekler Parkı'ndan geliyorum. |
| s-67
| Erkekler Parkı mı! dedim. |
| s-68
| Heyecanlanmıştım birden. |
| s-69
| Kerem; ışıkta değişen, şimdi koyu bir yeşile dönmüş olan gözlerini bana çevirdi. |
| s-70
| Yoksa biliyor musunuz orayı? diye hayretle sordu. |
| s-71
| -Biliyorum. |
| s-72
| Biliyorum. |
| s-73
| Biliyorum. |
| s-74
| Biliyorum. |
| s-75
| Biliyorum. |
| s-76
| Biliyorum. |
| s-77
| Erkekler Parkı'nı biliyorum, dedim. |
| s-78
| Kerem bana dönmüştü. |
| s-79
| İnce uzun parmaklı elleri masanın üstündeydi . |
| s-80
| O dünyayı biliyorsunuz demek... |
| s-81
| Tam değil. |
| s-82
| Ama orada bulundum. |
| s-83
| Uzun zamandır mı gidersiniz oraya. |
| s-84
| Hayır, yalnızca iki kez gittim. |
| s-85
| Muammer çayları getirmişti. |
| s-86
| Kerem çayına iki şeker atıp yavaşça karıştırdı. |
| s-87
| Onu tanıyorsunuz o zaman, dedi. |
| s-88
| Hayır. |
| s-89
| Hayır. |
| s-90
| -Hayır. |
| s-91
| Onu görmedim. |
| s-92
| Kim olduğunu bilmiyorum. |
| s-93
| Parktaki tüm erkekler onun gelmesini bekliyorlardı. |
| s-94
| Birden, geldiğini duydum, parktaki kalabalık karıştı. |
| s-95
| Ama göremedim onu. |
| s-96
| Galiba gelmemiş, öyle söylediler, dedim. |
| s-97
| Ah! diye mırıldandı Kerem... |
| s-98
| Öyle kolay gelmez ki o. |
| s-99
| Sanırım o zaman da gelmemişti. |
| s-100
| Kerem, çayını içip bitirmişti. |